Σήμερα το πρωί (2 Οκτωβρίου 2013) και ώρα 08:15 περίπου πήγα στο ΚΤΕΛ για να παραλάβω δύο δέματα, τα οποία όμως ήταν μεγάλα και βαριά…
Είμαι σε προχωρημένη εγκυμοσύνη και όπως καταλαβαίνετε ήταν αδύνατον να τα κουβαλήσω μόνη μου και δεν είχα κάποιον άλλον να με βοηθήσει.
Πάρκαρα το αμάξι μπροστά στην πόρτα, ακριβώς δίπλα μου βρισκόταν ένα λεωφορείο και ένας υπάλληλος φόρτωνε τις αποσκευές (λογικά ήταν υπάλληλος της αποθήκης).
Περίμενα μέχρι να τελειώσει την δουλειά και τον πλησιάζω λέγοντας του «Συγνώμη, μήπως θα μπορούσατε να με εξυπηρετήσετε σε κάτι;» και με ρωτάει τι θέλω.
Τότε του εξηγώ ότι θέλω να φορτώσω στο αμάξι αυτά τα δύο δέματα (τα οποία βρισκόντουσαν στα 3 μέτρα από το αυτοκίνητο) γιατί δεν μπορώ μόνη μου λόγω της κατάστασής μου… και η απάντησή του «ΟΧΙ, να έρθετε με κάποιον άλλον να σας τα φορτώσει, εγώ τα κουβάλησα μια φορά για να τα κατεβάσω από το λεωφορείο!!!!!».
Του εξηγώ ότι δεν έχω άλλο άτομο να με βοηθήσει και μου λέει ότι είναι πρόβλημά μου.
Τα έχασα, όχι μόνο εγώ, αλλά και όσοι ήταν τριγύρω και άκουγαν την συζήτηση.
Αυτό που μπόρεσα να πω μόνο είναι ένα «ευχαριστώ» και ότι είστε πολύ «ευγενικός» και «εξυπηρετικός».
Ο “κύριος” όμως θίχτηκε και άρχισε να αντιδρά και να ζητά εξηγήσεις γιατί του μίλησα έτσι.
Του εξηγώ, λοιπόν, για ακόμα μία φορά, ότι ενώ του ζήτησα ευγενικά αν μπορεί να βοηθήσει, αυτός μου έδωσε την παραπάνω απάντηση αγενέστατα.
Στο τέλος μου λέει έλα να στα φορτώσω για να τελειώνω μαζί σου, αλλά δεν δέχτηκα και έφυγα.
Γύρισα μετά από 10 λεπτά, με την γιαγιά μου, η οποία είναι 72 χρονών, γιατί δεν είχα άλλη λύση, και τα φόρτωσε η ίδια!!!
Δεν ξέρω αν είναι υποχρεωμένοι οι υπάλληλοι της αποθήκης να φορτώνουν να πράγματα και δεν με νοιάζει κιόλας αυτό.
Ποτέ δεν απαιτώ και δεν επιβάλλω να με εξυπηρετήσουν, γι’ αυτό στο τέλος έφυγα και δεν δέχτηκα την βοήθειά του.
Το ζήτησα πολύ ευγενικά και ανθρώπινα, αλλά απ’ ότι φαίνεται μόνο ανθρώπινα δεν ήταν σήμερα!!!
(Για την ιστορία πριν λίγες μέρες είχα ζητήσει το ίδιο από έναν άλλον υπάλληλο της αποθήκης, ο οποίος με εξυπηρέτησε αμέσως!!!)