Στις 10 Μαρτίου έχουμε άλλο ένα σημαντικό γεγονός-έκπληξη. Η Μητρόπολη Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας συνδιοργανώνει εκδήλωση συζήτηση με θέμα “Ναζισμός και σχέση Χριστιανών”. Η πληροφορία σχολιάσθηκε
αρνητικά και θετικά, ανώνυμος δε σχολιαστή έγραψε :
“Ενώ το θέμα είναι ΄΄Χριστιανοί και Ναζισμός΄΄, εσείς κύριε βάζετε ταμπέλες και την καταδικάζεται ως υπόπτων σκοπιμοτήτων” . Παρεπιδημών δε έτερος σχολίασε κι αυτός με τη σειρά του
Μήπως μπορεί να μας πει ο ανώνυμος σχολιαστής, 5 Μαρτίου 2013 – 8:14 μ.μ., πότε στο παρελθόν μητροπολίτης έδειξε το ποιμαντικό του ενδιαφέρον να διοργανώσει, μεταξύ άλλων, πνευματικό συνέδριο προκειμένου οι πιστοί χριστιανοί να κατηχηθούν στην πίστη τους, ώστε να προφυλαχθούν από ενδεχόμενες ναζιστικές προσμίξεις; Πώς αίφνης αυτό μας προέκυψε; Μήπως λόγω της Χρυσής Αυγής;
Το τι είναι ο ναζισμός, δεν χρειάζεται κανείς να το σπουδάσει. Μερικά όμως πράγματα πρέπει να τα ξεκαθαρίσουμε. Ξεκίνησε παραπλανητικά σαν εθνικο-κοινωνικός ανθρωπισμός, ο στόχος του όμως ήταν να επιβληθεί παγκόσμια δια των όπλων – σήμερα γίνεται με την οικονομία – υποτάσσοντας κάθε λαό που διαφωνούσε. Στην πραγματικότητα, θεωρητικός εμπνευστής ήταν ο μαρξιστικός ανθρωπισμός, η δε πολιτική του έκφραση, ήταν ο σοσιαλισμός (κοινωνισμός), η κοινωνικότητα.
Τι σχέση μπορεί τώρα να έχουν οι χριστιανοί, με τον κακοήθη μαρξιστικό ανθρωπισμό και τη σκωληκοειδή απόφυση του σοσιαλισμού, ρωσικής ή γερμανικής έμπνευσης, αυτό ουδόλως τους αφορά. Η κοινωνία των Χριστιανών διέπεται από το “ο Υιός του ανθρώπου ουκ ήλθε διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι”.
Επειδή όμως αυτό δεν το διδάσκουν – μεταξύ άλλων – και οι ποιμένες, το μόνο που μπορούμε βάσιμα να υποθέσουμε, είναι ότι, οι εντεταλμένοι της καθοδήγησης και – μεταξύ άλλων – της διαποίμανσης, σκοπό έχουν να κρατήσουν ανόθευτο τον γνήσιο μαρξιστικό ανθρωπισμό, από την αιμοσταγή ναζιστική, γερμανική δηλαδή, πρόσμιξη.
Αν όμως ένα πολιτικός σχηματισμός κρίνεται επικίνδυνος, διότι αντλεί τη συνθηματολογία του από τον μαρξισμό made in Germany, εξίσου επικίνδυνος είναι και εκείνος, ο οποίος κατέχει τα πρωτεία και προσπαθούν να αθωώσουν οι σημερινοί απολογητές του αποκαλώντας, ας πούμε, αιρετικό τον Στάλιν. Είναι αυτός (μαρξισμός) που μας έχει κάτσει στο σβέρκο εδώ και πολλά χρόνια και δεν έχω την όρεξη να προβώ στην ερμηνεία του πραγματικά περίεργου φαινομένου αυτού.
Ας κλείσουμε λοιπόν κι αυτό το μικρό σχόλιο λέγοντας ότι, τούτη η “εκδήλωση-συζήτηση”, είναι η δεύτερη έκπληξη που μας επιφύλασσε το 2013. Η πρώτη ήταν με το “Εκκλησία και αριστερά”, τώρα έχουμε τη “Σχέση ναζισμού και χριστιανών”. Η απορία μας είναι, γιατί εδώ δεν κλήθηκαν να μιλήσουν οι προερχόμενοι εκ του ελληνικού μπλοκ του ναζισμού, ενώ το πεδίο “Εκκλησία και Αριστερά” καλύφθηκε εξ ολοκλήρου από τους αναθεωρητές του made in USSR μαρξιστικού ανθρωπισμού; Ποιος άραγε θα μας απαντήσει;http://kyprianoscy.blogspot.gr