ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΘΝΙΚΟ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

Οι μεν ΑΝΕΛ ακολουθούν μια συνεχή τακτική καταγγελιών κατά του καθεστώτος και προτείνουν τη δημιουργία ενός νέου νομίσματος που θα συνδέεται με το δολάριο, το δε ΕΠΑΜ έχει εγκλωβιστεί στη θέση που έχει να κάνει με
την επιστροφή στη δραχμή. Είναι απόψεις.

Μόνο που κατά σύμπτωση είναι παράλληλες με τα εφοπλιστικά συμφέροντα.
Πιστεύω ότι και τα δύο κόμματα χρησιμοποιούνται σαν αναχώματα των εφοπλιστών που δεν θέλουν να πληρώνουν φόρους απέναντι στη Τρόικα, κάτι που δημιουργεί εκτός απο προβλήματα στη λειτουργία της δημοκρατίας και αθέμιτο ανταγωνισμό για όσους μεγαλοεπενδυτές θέλουν να κάνουν επενδύσεις στην Ελλάδα.

Στο κομμάτι που αφορά τους ΑΝΕΛ, βλέπω πολλές λάθος επιλογές που έχουν οδηγήσει πολλούς βουλευτές και πολιτευτές του κόμματος σε απομάκρυνση απο το κόμμα.

Πολλοί Έλληνες πολίτες πιστεύουν ότι οι βουλετές έφυγαν είτε για να τα οικονομήσουν απο την επιλογή Προέδρου της Δημοκρατίας είτε για λόγους που αφορούν τη κακή λειτουργία των κομματικών οργάνων. Όλα μπορεί να παίζουν.

Είναι γεγονός, ότι τελευταία οι ΑΝΕΛ δέχονται πολλές μηνύσεις εις βάρος τους, ενώ παράλληλα αρκετές δικαστικές αποφάσεις βγαίνουν εναντίον τους.

Με τη κακή και ελεγχόμενη κατά πολλούς κατάσταση της Ελληνικής δικαιοσύνης δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος κατά πόσο αυτές είναι δίκαιες ή όχι. Αυτή η σύγχιση επιβαρύνει την κακή οικονομική κατάσταση αλλά δίνει και στο εξωτερικό μια πολύ άσχημη εικόνα της Ελλάδας.

Η ΧΑ άλλο ένα κόμμα που κατά τη γνώμη μου στηρίζεται απο τους εφοπλιστές – και που όπως αναμενόταν, είναι υπέρ της Ρωσίας – έχει διαμαρτυρηθεί πολλές φορές δημόσια κατά της Ελληνικής δικαιοσύνης.

Δεν μπορεί δύο κόμματα φυσικά να κυνηγιώνται απο την Ελληνική δικαιοσύνη με τρόπο που έχει αρχίσει να είναι ύποπτος και αυτό να θεωρείται σύμπτωση.

Σίγουρα τα τραπεζιτικά κόμματα και ΜΜΕ έχουν πάρει τον αέρα των αντίστοιχων εφοπλστικών.

Εϊναι και αυτή η ελλειψη δεοντολογίας ή καλύτερα η έλλειψη ποιότητας στη Βουλή που δημιουργεί παρελκόμενα στην ανάπτυξη και την πολιτική ωρίμανση της Ελληνικής κοινωνίας. H Ελλάδα πάντως δεν πρέπει να επιστρέψει στην εποχή του 1960…

Για το θέμα των εφοπλιστών και των τραπεζιτών, δύο φασιστικής νοοτροπίας συντεχνιών που έχουν κόψει την Ελλάδα στα δύο, χάριν των συμφερόντων τους θα μιλήσω σε άλλο άρθρο που θα ακολουθήσει.

Η έλλειψη πληθώρας προτάσεων με σχέδιο, εναλλακτικών προσεγγίσεων και απο τους ΑΝΕΛ και απο το ΕΠΑΜ σίγουρα δημιουργεί προβλήματα στο λαό που θέλει να εκφραστεί μέσα απο το πατριωτικό πολιτικό χώρο. Ο σπόρος λοιπόν που πρέπει να πέσει μέσα στη Βουλή είναι σημαντικό να σπαρεί σύντομα αλλά και να ανθίσει.

Είναι η στιγμή της υπέρβασης που πρέπει να γίνει αντιληπτή απο τους αρχηγούς των δύο αυτών κομμάτων πρός τη δημιουργία ενος ενιαίου κόμματος αρχών με άλλο φυσικά αρχηγό μεγάλης εμβέλειας, που θα κρατήσει τις ισορροπίες ανάμεσα σε τραπεζίτες και εφοπλιστές σε υποφερτά και κατανοητά όρια με ιδέες και λύσεις, ώστε η Ελλάδα και οι πολίτες της να δούν ένα μέλλον αντάξιο της ιστορίας, των παραδόσεων τους αλλά και της θέσης της χώρας στο σταυροδρόμι των αγωγών υδρογονανθράκων.

Tα πράγματα είναι φοβερά πολύπλοκα αυτή τη στιγμή. Προσωπικά δεν θα πάρω θέση ποτέ υπέρ ή κατά της δραχμής δημόσια. Ξέρω την κατάληξη του δρόμου αλλά συνεχίζω να πιστεύω ότι υπάρχουν λύσεις και εντός και εκτός ευρώ.

Είναι πολιτικό λάθος όσοι αρχηγοί κομμάτων αναφέρονται σε αυτό το θέμα δημόσια, πιεζόμενοι απο ερωτήσεις των ΜΜΕ. Ερωτήσεις μπορεί να υπάρχουν. Απαντήσεις δεν πρέπει να δίνονται σε όλα.

“Εφοπλιστικά” κόμματα – κατά τη γνώμη μου πάντα – δεν είναι μόνο αυτά που προανέφερα.

Όμως αυτά τα δύο κόμματα θα μπορούσαν να δώσουν μια σωστή λύση στην πολιτική έκφραση του πατριωτικού χώρου αν αλλάξει η ηγεσία τους.

Η μη αλλαγή της ηγεσίας τους σε σύντομο χρόνο – διότι ο ρόλος τους απεκαλύφθη – θα αποδείξει, ότι είναι δύο ακόμη γρανάζια στα παιγνίδια του συστήματος σκιών που κυβερνά τον τόπο. Αυτών που δεν θέλει να αλλάξει τίποτα, αυτών που προσπαθούν να εξαγοράσουν ότι κινείται.

Εννοείται ότι δεν μπορώ να πριμοδοτήσω κανένα κόμμα ή πολιτική κίνηση που θυμίζει λάθος εκτιμήσεις, πολιτικές επιλογές ή παιγνίδια τρίτων. Δεν πιστεύω τίποτα που δεν χειρίζομαι ο ίδιος. Να μην έχει κανείς τέτοια όνειρα. Τα κομματικά συνέδρια δεν επιλύουν προβλήματα και ο λαός ήδη έχει δώσει την κρίση του για τα δύο αυτά κόμματα στις πρόσφατες εκλογές. 

Το πήρε το μήνυμα η ηγεσία τους ή προτιμάει τη καρέκλα και την εξυπηρέτηση των πατρώνων περισσότερο από τη σωτηρία της χώρας;

To δικό μου μήνυμα το πήραν; Eίναι η ώρα της τιμητικής αποχώρησης από την ηγεσία. Το θέμα το παρακολουθώ…

Τα ΜΜΕ πάλι των τραπεζιτών και της φαγούρας τα ξέρετε. Είναι δύο κυρίως και κουνούν το δάκτυλο…

Το ΣΥΡΙΖΑ δυστυχώς δεν κρύβει τις προτιμήσεις του και θα αποβεί κατώτερο των προσδοκιών των ψηφοφόρων του.
Ήδη έχει δείξει τις προτιμήσεις του και προς τα δύο clubs.

Εσείς δεν έχετε ακόμη “δει” τίποτα αλλά ξέρετε τον “χαρακτήρα” μου.
Δεν είμαι κάλπικη λίρα.
Η χώρα είναι έρμαιο συμφερόντων και διαπλοκής.
Τώρα γνωρίζετε όλοι oι αναγνώστες μου τί παίζει.

Η λύση είναι μονόδρομος για όποιον είναι αρχηγός πατριώτης και όχι δοσίλογος και υπάκουος δούλος των συμφερόντων…

Αυτά πρός το παρόν