Συχνά οι άνθρωποι λένε ότι η παρουσία μου προκαλεί μια κάποια ηρεμία…
Θα διευκρινίσω αμέσως ότι δεν είναι «ένα δώρο από τον ουρανό”, αλλά το απόσταγμα πολλών μηνυμάτων που εκφράζουν τη βαθιά υπαρξιακή δυσφορία, που παίρνω από τόσους πολλούς ανθρώπους που συναντώ…
Ίσως αυτή η ηρεμία μου υπάρχει γιατί ο Gualtiero, ένας πρώην καθηγητής πανεπιστημίου που τα τελευταία 15 χρόνια ζει κάτω από το πρώτο τόξο της γέφυρας “Ponte dell’Angelo” αποφάσισε να μοιραστεί τη φιλία μαζί μου μετά από 7 χρόνια απόλυτης σιωπής.(1)
Είναι κάποιος θλιμμένος περιθωριακός;
Όχι, είναι ένας άνθρωπος που άλλαξε τον τρόπο ζωής του, αφού έφτασε να καταλάβει ότι οι πανεπιστημιακές δομές, σύμφωνα με τα λόγια του, είναι μια πραγματική απάτη σε σχέση με το μεγαλείο του Ανθρώπου.
Ο Gualtiero δίδαξε ιστορία της τέχνης στο πανεπιστήμιο και πρόσφατα μου είπε για την ιδέα του να φύγει από την Ιταλία.
Σε διάφορες περιστάσεις μου είπε ότι πριν να αναχωρήσει για να πάει σε άλλες χώρες θα μου έστελνε ένα γράμμα που γι ‘αυτόν είναι πολύ σημαντικό .
Έχω σκεφτεί για αυτό το γράμμα πολλά.
Λοιπόν, έλαβα το γράμμα χθες και το έχω διαβάσει και ξαναδιαβάσει.
Δεν είναι ένα μήνυμα που απευθύνεται στον εαυτό μου.
Στην πραγματικότητα δεν περιέχει ακόμη ούτε ένα χαιρετισμό για μένα, όπως συμβαίνει σε μακροχρόνιες φιλίες.
Έτρεξα βιαστικά με το μηχανάκι μου στη γέφυρα Ponte dell’Angelo , αλλά δεν υπήρχε ίχνος από τη μικρή μπλε σκηνή του Gualtiero .(2)
Θα μου λείψεις, αγαπητέ μου φίλε.
Το μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω για να σε τιμήσω είναι να δημοσιεύσω την επιστολή σου στο σύνολό της στο ημερολόγιό μου.
Θαυμάζω το πάθος σου που ξεχειλίζει μέσα από το γράμμα σου, ακόμη κι αν αρνιέσαι να είσαι ακριβής κατά καιρούς, ιδιαίτερα σε σχέση με την αγάπη- μίσος και τα δεινά που έχεις υποστεί κατά την πάροδο του χρόνου στη σχέση σου με τις αρχές εξουσίας.
Silvano Agosti
ΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ,
από τον Gualtiero Mite Guerriero
“Φτωχοί και απελπισμένοι φίλοι μου, Δεν ξέρω ποιοί είστε, ούτε πού ζείτε. Ωστόσο, είμαι σίγουρος ότι κάθε ένας από εσάς, που είστε σήμερα κυρίαρχοι του κόσμου, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή στην κλίμακα του φαντάσματος της δυστυχίας και της εσωτερικής κενότητας , που σήμερα υπάρχει στον υπέροχο πλανήτη μας και για τις οποίες έχετε άμεση ευθύνη. Λέγεται ότι ο αριθμός των ανθρώπων που αποφασίζουν καθοριστικά για τη μοίρα ολόκληρου του κόσμου είναι μόλις μερικές εκατοντάδες. Στην πράξη, υπάρχουν και εκείνοι που λένε ότι ο αριθμός των ανθρώπων που πραγματικά έχουν την υπερεξουσία για να πάρουν αποφάσεις για το σύνολο της ανθρωπότητας δεν είναι μεγαλύτερος από τριάντα.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΡΘΡΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΗΓΗ
http://www.beppegrillo.it/en/
ΣΧΟΛΙA ΑΡΘΡΟΥ:
(1)Το ότι υπάρχουν στην Ιταλία πανεπιστημιακοί που επί 7 χρόνια ζουν σαν άστεγοι κάτω από γέφυρες από πεποίθηση και φιλοσοφία δεν θα μπορούσα να το φαντασθώ
. Ίσως σύντομα με τις διαθεσιμότητες να προκύψει και στην Ελλάδα (2) Λέτε ο GUALTIERO ή το πνεύμα του να επισκεφθεί ποτέ την Ελλάδα? Ο σύγχρονος Διογένης στην Ελλάδα θα είναι πάντα ευπρόσδεκτος. ‘Η μήπως κάποιοι θα τον αντιμετωπίσουν ως σύγχρονο λαθρομετανάστη- καταληψία ?
(3)Το εύστοχο σχόλιο του εξηγεί γιατί δεν συνέρχεται το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που είδατε πολιτικούς ανάμεσα σας σε κάποια γιορτή ή κοινωνική εκδήλωση?
(4)Tα θαύματα δεν συμβαίνουν μόνα τους…Η εξουσία αναπαράγεται διαχρονικά απαράλλακτη γιατί δεν έρχεται σε επαφή με τον λαό παρά μόνο στις εκλογές κάθε 4 χρόνια… Πρέπει να τους ξυπνήσουμε με δυνατό θόρυβο.
logioshermes.blogspot.com