Περίπου στα μέσα του 1860, ένας γνωστός γάλλος αιγυπτιολόγος εν ονόματι μαρκήσιος d”Argain ανακάλυψε ένα παράξενο δαχτυλίδι στις ανασκαφές που έκανε στήν κοιλάδα των
βασιλέων στην αίγυπτο. το δαχτυλίδι, αρκετών χιλιάδων ετών,ήταν χαραγμένο με γεωμετρικές διακοσμήσεις που τοποθετήθηκαν σύμφωνα με κάποια πολύ ειδική τεχνική. σύμφωνα με τον d”Argain, το δαχτυλίδι δημιουργήθηκε στην αρχαία πόλη της ατλαντίδας. ‘Eνας άλλος διάσημος αιγυπτιολόγος, ο Arnold de Belizal, κληρονόμησε το δαχτυλίδι, ήταν γνωστός εμπειρογνώμονας ραδιοαισθησίας, η επιστήμη που ενδιαφέρεται για την ενέργεια των μορφών. ο de Belizal, διαπίστωσε ότι το δαχτυλίδι έκπεμπε ηλεκτρομαγνητικά κύματα ικανά για “ενεργειακούς τομείς” που λειτουργούν ως δύναμη ενέργειας.
Αυτή η ενέργεια προστάτευσε αυτόν που φορούσε το δαχτυλίδι, του έδινε απίστευτες ψυχικές δυνατότητες και τη δυνατότητα να θεραπεύσει, και να φέρνει καλή τύχη στους ανθρώπους που είχε δίπλα του.
Ένας από τους διάσημους ανθρώπους που πείστηκαν για τις προστατευτικές ιδιότητες του δαχτυλιδιού, ήταν ο αμερικανικός αρχαιολόγος Howard Carter,ο οποίος θεώρησε ότι επειδή φορούσε το δαχτυλίδι ητάν ο μόνος που επέζησε απο τις ανασκαφές στόν τάφο του τουτανχαμόν τα δαχτυλίδια της ατλαντίδας είναι μια μεταφορά για τις σπείρες/ δαχτυλίδια/ αρμονίες της συνείδησης που κινούνται μεταξύ της πραγματικότητας του πλέγματός μας και αυτής της ατλαντίδας το δαχτυλίδι είναι μπλε και χρυσό δεδομένου ότι αυτά είναι τα χρώματα της αλχημείας – χρυσό=μεταλλικό της μετάβασης και του μπλέ=ηλεκτρισμός – είμαστε ηλεκτρομαγνητικοί στήν φύση- το σχεδιάγραμμα της πραγματικότητάς μας.