Τα φρούτα βοηθούν ένα φυτό στο να διασπείρει τους καρπούς του όσο πιο μακριά γίνεται. Δηλαδή, είναι ένας μηχανισμός του φυτού, που παράγει ένα προϊόν, που το βοηθάει στη συνεχίση της ζωής αυτού του είδους και στον πολλαπλασιασμό τους…
Όπως για παράδειγμα εμείς οι άνθρωποι: γεννάμε για να συνεχίσουμε το είδος μας!
Αυτό είναι επιθυμητό για τον πολλαπλασιασμό ενός συγκεκριμένου είδους φυτού καθώς προλαμβάνει τον «ανταγωνισμό» που θα προέκυπτε αν όλοι οι σπόροι φύτρωναν πολύ κοντά στο αρχικό φυτό για χώρο, φως, νερό και θρεπτικές ουσίες του εδάφους.
Επομένως συμπεραίνουμε ότι είναι αναγκαίο ένα φρούτο να αποχωρίζεται από το μητρικό φυτό του.
Το φυσικό πέσιμο ενός ώριμου φρούτου αποτελεί μόνο ένα μέρος από αυτό το μεγάλο σχέδιο. Συχνά, οι σπόροι ενσωματώνονται σε μια παχιά στρώση της σάρκας των φρούτων.
Οι σπόροι που βρίσκονται στο εσωτερικό των φρούτων χρειάζονται εξωτερική βοήθεια. Αυτή η βοήθεια μπορεί να προέρχεται από τα πουλιά, από τους ανθρώπους και από τα ζώα που καταναλώνουν αυτά τα φρούτα και βοηθούν στη διασπορά των σπόρων(ακόμα και με τα κόπρανα!).
Τα φρούτα γίνονται πιο γλυκά όταν ωριμάζουν και έτσι γίνονται πιο ελκυστικά για τα πουλιά, ακριβώς για το λόγο που προαναφέραμε!
Απίστευτο ε; 🙂