Πρέπει να είμαι αυστηρός ή φίλος με το παιδί μου;

να έχει ένας γονέας. Χρησιμοποιώ τον ρόλο αυτό για να αναφερθώ στην πλευρά εκείνη του ανήλικα που αφοσιώνεται στο ρόλο του γονιού.

Κείμενο της ψυχοθεραπεύτριας, Βιργινίας Σατίρ

Ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα που εμφανίζονται είναι πως ο μανδύας μπορεί να κολλήσει στο άτομο που τον φοράει χωρίς να αλλάξει ποτέ και να μείνει πάντα εκεί. Γίνεσαι μάνα και μένεις πάντα μάνα ακόμα και αν τα παιδιά ενηλικιώθηκαν.

Βασικό παράγοντα στο προσχέδιο αποτελεί το είδος του γονικού μανδυα που φοράς και το κατά πόσο αισθάνεσαι ότι πρέπει να τον φοράς όλη την ώρα. Μπορείς να τον βγάλεις όταν δεν ασχολείσαι με τα παιδιά; Εξάλλου μερικές φορές θα θέλεις να είσαι σύζυγος ή ο εαυτός σου και τότε θα φαίνεσαι πολύ ιδιόρρυθμος με τον γονικό σου μανδύα.

Ο γονικός μανδύας έχει τρεις βασικές γραμμές. Τη γραμμή αφεντικό, τη γραμμή αρχηγός και τη γραμμή φιλαράκι. Σε μερικούς ανθρώπους ο μανδύας ο γονικός δεν έχει καθόλου γραμμή: Δεν υπάρχει καμιά ένδειξη γονικής φροντίδας.

Το αφεντικό είναι κυρίως τρία πρόσωπα. Πρώτο είναι ο τύρρανος που κραδαίνει την εξουσία του, ξέρει τα πάντα και καμαρώνει σαν υπόδειγμα αρετής. «Είμαι η εξουσία θα κάνεις ό, τι σου λέω».

Το δεύτερο πρόσωπο του αφεντικού είναι ο μάρτυρας που δε θέλει τίποτε άλλο από το να υπηρετεί την οικογένεια και τα παιδιά. Κάνει μεγάλες προσπάθειες για να δείξει πως δεν αξίζει πολλά πράγματα και εμφανίζεται σαν συμβιβαστής. Κυβερνάει δημιουργώντας ενοχή. «Μη νοιάζεσαι για μένα εσύ να είσαι ευτυχισμένος»

Το τρίτο είναι το μεγάλο πέτρινο πρόσωπο που δημηγορεί αδιάκοπα και χωρίς να ταράζεται προσδιορίζοντας πάντα το σωστό. Αυτός είναι ο σωστός τρόπος, συνηθίζει να λέει.

Το φιλαράκι είναι ο σύντροφος του παιχνιδιού που ανέχεται και συγχωρεί τα πάντα με τις συνέπειες. Ως γονιός προβάλλει συχνά την αδυναμία του- δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς, δεν το ήθελα, λέει. Τα παιδιά χρειάζονται φιλαράκια για γονείς όσο χρειάζονται και το γνωστό. Πολλές φορές η ανευθυνότητα των παιδιών οφείλεται σε αυτή τη συμπεριφορά του γονέα.

Είναι σπάνιο τα παιδιά που μεγαλώνουν μέσα σε πλαίσια υπακοής να η γίνουν τύρρανοι ή θύματα εκτός αν συμβεί κάτι ξεχωριστό στη ζωή τους. Το θέμα της υπακοής είναι περίπου ως εξής: Δεν υπάρχει παρά μόνο ένας τρόπος για να γίνουν όλα σωστά και αυτός ο τρόπος είναι ο δικός μου». Μου φαίνεται ακατανόητο το γιατί μερικοί γονείς πιστεύουν πως μπορούν σωστά το παιδί τους με αυτή την τακτική. Το υπάκουσέ με δεν μπορεί να φέρει ποτέ αποτελέσματα.

Όσα παιδιά βρίσκονται κοντά σε έναν γονέα τύρρανο καποιον που λέει θα το κάνεις όπως το λέω εγώ αποκτούν ένα σακατεμένο ηθικό.

Συμβουλεύω τους γονείς να πασχίζουν να γίνουν αρχηγοί ικανοί να τονώνουν ηθικά τους άλλους. Αυτό σημαίνει να είναι καλοί, όχι αυταρχικοί αλλά με κατανόηση και έμπνευση άνθρωποι που κατευθύνουν από θέση αλήθειας και αγάπης και όχι χρησιμοποιώντας αρνητικά την εξουσία τους.

boro.gr