Λυσσαλέα αντίδραση των χρεοκοπημένων τραπεζιτών στην προσπάθεια πραγματικής αναδιάρθρωσης του …..
τραπεζικού συστήματος και κατάργησης της διαπλοκής με ΜΜΕ και πολιτικούς
Προϋπόθεση για την ανάκαμψη της οικονομίας η πλήρης εξυγίανση των τραπεζών και η απομάκρυνση των χρεοκοπημένων διοικήσεων
Το μεγαλύτερο και κρισιμότερο στοίχημα από τότε που η Ελλάδα υπήχθη σε καθεστώς τριμερούς εποπτείας και μηχανισμού δανειοδοτικής στήριξης παίζεται αυτές τις μέρες στην Αθήνα. Πρόκειται για ένα παιχνίδι που θα κρίνει όχι μόνο την παρούσα επιθεώρηση από τους ελεγκτές της τρόικας , ούτε μόνο την εκτέλεση της δόσης.
Αντιθέτως, πρόκειται για κρίσιμες αποφάσεις ,που θα κρίνουν το κατά πόσο η Ελλάδα και η ελληνική οικονομία έχουν ελπίδες να περάσουν σε φάση ανάκαμψης ή αν θα μείνουν καθηλωμένες σε καθεστώς μιας καθημαγμένης οικονομίας, η οποία θα βρίσκεται ως όμηρος στα χέρια χρεοκοπημένων τραπεζών- κουφαριών, που απλώς θα διατηρούν τα τιμάρια της εξουσίας τους, μην μπορώντας να επιτελέσουν τον ρόλο που υποτίθεται ότι όλες οι τράπεζες οφείλουν να παίζουν σε μια οικονομία: το ρόλο του χρηματοδότη.
Μπορεί η διαπραγμάτευση με τους εκπροσώπους των δανειστών να φαίνεται, από τα κυρίαρχα ΜΜΕ ότι έχει” κολλήσει ” σε συγκεκριμένα ζητήματα, όπως η επέκταση της διάρκειας ζωής του φρέσκου γάλακτος ή η διάθεση των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων από τα σούπερ μάρκετ, ωστόσο η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική…
Η μεγάλη συζήτηση και η μεγάλη διαφορά μεταξύ της κυβέρνησης και των τεχνοκρατών που συγκροτούν την τρόικα αφορά στις τράπεζες και ειδικότερα στην ανάγκη ανακεφαλαιοίησης των λεγόμενων “συστημικών” τραπεζών, προκειμένου να αποκατασταθεί η κεφαλαιακή τους επάρκεια.
Θεωρητικά οι “συστημικές” τράπεζες λέγονται έτσι επειδή αποτελούν μεγάλα μεγέθη του οικονομικού συστήματος και αποτελούν πυλώνες της οικονομικής ζωής μιας χώρας.
Ωστόσο στην περίπτωση της Ελλάδας οι “συστημικές” τράπεζες δεν είναι αυτές που στηρίζουν το οικονομικό γίγνεσθαι,αλλά τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που στηρίζουν και…στηρίζονται από το μιντιακό και το πολιτικό σύστημα.
Αυτές τις μέρες, λοιπόν, μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας παίζεται ένα σκληρό μπρα ντε φερ αφού οι τροικανοί και ιδιαίτερα το ΔΝΤ δια του εκπροσώπου του Πολ Τόμσεν αμφισβητούν τα στοιχεία που παρουσιάζει το ΥΠΟΙΚ και η τράπεζα της Ελλάδας αναφορικά με τις κεφαλαιοποιήσεις τραπεζών.
Η ιστορία είναι απλή: Οι τραπεζίτες αν και έχουν δείξει ότι απέτυχαν πλήρως και παρέσυραν τη χώρα σε ένα φαύλο κύκλο υπερχρέωσης και δανεισμού παραμένουν στις θέσεις τους. Μάλιστα παρά την ένεση στα κεφάλαιά τους από το ΤΧΣ, οι χρεοκοπημένοι τραπεζίτες που έχουν λάβει ως ενισχύσεις πάνω από 180 δις ευρώ από το 2008 Ως σήμερα χωρίς να έχουν καταφέρει να κάνουν τις τράπεζές τους να σταθούν στα πόδια τους, κατόρθωσαν να μην χάσουν τον έλεγχο των τραπεζών τους.
Αντιθέτως με διάφορα λογιστικά τεχνάσματα και κόλπα παρέμειναν τα “μεγάλα αφεντικά” των “κούφιων” χρηματιπιστωτικών ιδρυμάτων τους αφού κατάφεραν αν βρουν το 10% της κάλυψης του μετοχικού κεφαλαίου που όριζε η συμφωνία με τους δανειστές για να μπορέσουν να παραμείνουν μεγαλομέτοχοι στις τράπεζές τους.
Στη συνέχεια και με τη διευκόλυνση της κυβέρνησης, οι κυβερνητικοί επίτροποι, που υποτίθεται ότι θα έλεγχαν όλες τις αποφάσεις και θα είχαν δικαίωμα βέτο στις συνεδριάσεις των ΔΣ παραμένουν ως σήμερα κάτι σαν τους…τσολίαδες της πλατείας Συντάγματος, απολύτως διακοσμητικοί, νίπτουν τας χείρας τους για τα πάντα και παρακολουθούν τους χρεοκοπημένους τραπεζίτες να εξακολουθούν να ελέγχουν τις τράπεζές τους. Και μάλιστα να τις ελέγχουν ενώ αυτές ζουν με δημόσιο χρήμα για το οποίο χρεωθήκαμε όλοι εμείς για να μην καταρρεύσουν οι τράπεζες μερικών ολίγων και “εκλεκτών”
Τώρα οι τραπεζίτες επιθυμούν να κρατήσουν ξανά τον έλεγχο ακόμη κι αν χρειαστούν κι άλλα χρήματα από το ΤΧΣ, αλλά να μην αυξήσει το ταμείο το ποσοστό του.
Βεβαίως δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι “συστημικοί” χρεοκοπημένοι τραπεζίτες έχουν στο πλευρό τους και τα ΜΜΕ αλλά και την κυβέρνηση και τον πολιτικό κόσμο γενικότερα.
Τι ακριβώς συμβαίνει;
Σε ένα τριγωνικό σύστημα διαπλοκής οι τράπεζες μοιράζουν αφειδώς διαφημίσεις από τα…δημόσια χρήματα σε πολλά ΜΜΕ και σε δημοσιογράφους. Έτσι έχουν έχουν ένα “στρατό” από πληρωμένους κονδυλοφόρους και όλα τα μεγάλα ΜΜΕ προκειμένου να “περνά” στην κοινή γνώμη η δική τους άποψη.
Έτσι τώρα όλη η κοινωνία είναι πεποισμένη ότι οι κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών είναι μόλις 5 με 6 δις , όσα υποστηρίζει κυβέρνηση και η τράπεζα της Ελλάδας δια του διοικητή της Γιώργου Προβόπουλου. όλα αυτά την ώρα που η τρόικα υπολογίζει τις κεφαλαιακές ανάγκες σε περισσότερα από 9 δις εωρώ ενώ οι έγκυρου financial Times δημοσίευσαν ρεπορτάζ σοκ ανεβάζοντας τις ανάγκες των τραπεζών στα 20 δις. Όλα αυτά την ώρα που το μαξιλαράκι της κυβέρνησης στο ΤΧΣ είναι 14 δις , τα 11 σε ομόλογα και τα 3 σε ρευστό. Με δεδομένο ότι η κυβέρνηση φιλοδοξεί να χρησιμοποιήσει το μαξιλαράκι αυτό και για την κάλυψη του δημοσιονομικού κενού και μέρους του χρηματοδοτικού κενού, τα χρήματα αυτά δεν φτάνουν. Για αυτό το λόγο η κυβέρνηση επιχειρεί να μεταθέσει την κουβέντα για τις ανάγκες των τραπεζών το Νοέμβριο του 2014 ,όταν θα έχει ολοκληρωθεί το πανευρωπαικό stress test για όλες τις τράπεζες της Ευρώπης.
Πρόκειται για μια απόφαση που θα δώσει ανάσα στους χρεοκοπημένους έλληνες τραπεζίτες, καθώς σε μια τέτοια περίπτωση έχουν 7 μήνες να προκειμένου να προωθήσουν αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου και να βρουν κι άλλα κεφάλαια, ώστε να συνεχίσουν να ελέγχουν τις τράπεζές τους, να συνεχίσουν να “ικανοποιούν” τους πληρωμένους κονδυλοφόρους και τα ΜΜΕ που ελέγχουν και μέσω αυτών να περνούν στην κοινή γνώμη την προπαγάνδα πως η τρόικα αυξάνει τις κεφαλαικές ανάγκες των τραπεζών για να…επιβάλει νέο μνημόνιο στην Ελλάδα.
Όμως αυτό είναι σκέτη προπαγάνδα. Αφενός διότι η τρόικα απλώς ενδαιφέρεται για τη σωστή χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας, καθώς χωρίς αυτή δεν μπορεί να περάσει η Ελλάδα σε φάση ανάκαμψης. Αφετέρου επειδή οι διαρροές περί νέου μνημονίου είναι ένα σκέτο ψέμα. Ακόμα κι αν χρειαστεί πρόσθετη χρηματοδότηση υπεύθυνες για αυτό το κενό θα είναι οι τράπεζες και θα πρόκειται για επέκταση της παρούσης συμφωνίας και όχι για νέο μνημόνιο.
Μνημόνιο θα είναι μόνο για τους τραπεζίτες που θα χάσουν τις τράπεζές τους και θα αποκτήσει η Ελλάδα επιτέλους χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ικανά να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και το μέλλον όλων μας.
Από την εφημερίδα το Άρθρο της Κυριακής