Σύντομα: τα κινητά του παραδείσου!

Της Βάσιας Ζαριφοπούλου και του Δρ. Νίκου Γεωργαντζά

Με ανυπομονησία αναμένουμε τα κινητά του παραδείσου. Θα δίδουν δε τούτα την δυνατότητα επικοινωνίας, όχι μόνον με τους πεθαμένους, αλλά και με τα καθεστωτικά ζόμπι, που
καθημερινά κυκλοφορούν ανάμεσά μας.

Πέραν του χρηματικού των κόστους, τα κινητά του παραδείσου επίσης θα απαιτούν μία αυστηρά τυφλή πίστι στην μετά θάνατον ζωή. Γιά την κόλασι όμως, ουδεμία απαιτείται σύνδεσις!

Διότι η βρετανική τουλάχιστον βουλή των λόρδων κατήργησε την κόλασι, στην εκδίκασι της υποθέσεως του Williams κατά του Επισκόπου του Salisbury (1863) 15 ER 943. Αυτό θα πει βουλή!

Μέχρι και την κόλασι ξεφορτώθηκε το 1863! Η βουλή όμως στην Ελλάδα, ούτε τον Σταύρο Δήμα δεν κατάφερε να ξεφορτωθεί με την μία, εν έτει 2014.

Επιμένουμε δε, οι νεο-μετα-μοντέρνοι ΄Ελληνες, να βλέπουμε την άρδην δεσποτική βουλή του εν Ελλάδι καθεστώτος εξουσίας ως ένα πολιτικό σύστημα. Π.χ., μας καίνε τα κόμματα του τυραννικού καθεστώτος εξουσίας, λες και πρόκειται περί ελληνοπρεπών θεσμών.

Η ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΤΟΥ MARC LUYCKS GHISE *

Στην τελευταία του διαδικτυακή συνέντευξη, ο πρώην σύμβουλος του Jacques Delors, Βέλγος θεολόγος και οικονομολόγος Marc Luycks Ghise, αναφέρει ότι παρακολουθούμε την διαδικασία του τοκετού ενός νέου προτύπου πολιτισμού, και σε παγκόσμια μάλιστα κλίμακα. Π.χ., οι άνθρωποι αντελήφθησαν ότι η οικονομία οφείλει να υποτάσσεται στην πολιτική.

Την πολιτική όμως εκείνη, η οποία μεριμνά προς όφελος των πολλών, όχι προς όφελος των ολίγων. Οι «ολίγοι» που μας κυβερνούν σήμερα είναι, κατά τον Marc Luycks Ghise, οι «νάνοι» που επελέγησαν λόγω αναστήματος.

Οι πυραμιδικές και πατριαρχικές όμως δομές αυτών των νάνων είναι πλέον παρωχημένες. Το 25 τοις εκατό του ευρωπαϊκού πληθυσμού, που αντιστοιχεί σε 100.000.000 ανθρώπους, ήδη έχει πλήρη επίγνωση αυτών των προβλημάτων.

Μόνον το 15 τοις εκατό είναι αγκυλωμένο στα παλαιά, καθεστωτικά πρότυπα. Το υπόλοιπο 60 τοις εκατό, αν και αμφιταλαντευόμενο, εύκολα μπορεί να μεταστραφεί, αναγνωρίζοντας την ανάγκη αλλαγής προς το συλλογικό συμφέρον της κοινωνίας των ανθρώπων.

Για ποίους λοιπόν λόγους η δομή του δεσποτικού καθεστώτος εξουσίας και κατοχής ουδόλως σχετίζεται με την δομή ενός πολιτεύματος ή πολιτικού συστήματος;

Η ΕΛΛΗΝΟΠΡΕΠΗΣ ΔΙΑΣΑΦΗΝΙΣΙΣ ΤΩΝ ΕΝΝΟΙΩΝ

Η λέξις «σύστημα» προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξι, που παράγεται από το ενεργητικής φωνής ρήμα «συν-ίστημι»: συναποτελώ ή συναπαρτίζω. Ένα σύστημα είναι μία ολότης μερών, που μέσω των αμοιβαίων αλληλεπιδράσεών τους, λειτουργούν συλλογικά προς το κοινό τους συμφέρον.

΄Ενα πολιτικό σύστημα ή πολίτευμα είναι η συλλογική ολότης των μερών μιας πολιτείας, π.χ., των θεσμών της που, μέσω των αμοιβαίων αλληλεπιδράσεων τους, λειτουργούν συλλογικά προς το κοινό της συμφέρον. Εκτός όμως από την επιδίωξι του κοινού συμφέροντος, τα μέρη ενός πολιτεύματος ή πολιτικού συστήματος αλληλεπιδρούν αμοιβαία μεταξύ τους ενδογενώς, όχι εξωγενώς.

Ταυτόχρονα, τα μέρη ενός συστήματος αυτο-καθορίζονται και αυτο-θεσμίζονται. ΄Ομως, ούτε η Ελλάδα ούτε η Κύπρος ουδέποτε λειτούργησαν, στην νεο-μετα-μοντέρνα μας προσωρινότητα, ως ολότητες μερών με κοινό σκοπό, αλλά μόνον και πάντοτε ως ξεχωριστά και ασύνδετα μέρη, προς όφελος ορισμένων μόνον εξ αυτών.

Η λέξις «καθεστώς» είναι το ουδέτερο της μετοχής της ενεργητικής φωνής του παρακειμένου, του ρήματος «καθίστημι» ή «κατά-ίστημι». Η λέξις μεταφράστηκε και μετεδόθη εις την ελληνικήν από το καθιερωμένο γαλλικό, αρσενικού γένους, ουσιαστικό «régime» ή καθεστώς ―κυριολεκτεί η γαλλική γλώσσα!

Με την σειρά του, το ουσιαστικό «régime» προέρχεται από το λήμμα «régiment», εκ του λατινικού «regimentum». To «régiment» είναι στρατιωτικός όρος, που σημαίνει: κατατάσσω εις σύνταγμα, υποβάλλω εις αυστηράν πειθαρχίαν.

Είναι λοιπόν το καθεστώς, που αποβλέπει όχι εις το κοινόν ή εις το συλλογικόν συμφέρον, αλλά εις το προσωπικόν συμφέρον του μονάρχη ή των τυράννων. ΄Ενα τρανταχτό παράδειγμα είναι φυσικά εκείνο της τυραννικής κομματοκρατίας, την οποίαν βιώνουμε τώρα, συλλογικά, και στις 2 (δύο) πατρίδες του ελληνικού μας έθους και έθνους.

Εκτός από την επιδίωξι του προσωπικού συμφέροντος του μονάρχη ή των τυράννων του, ένα καθεστώς επιβάλλεται σε μία κοινωνία ανθρώπων εξωγενώς ―απ’ έξω. ΄Ετσι, η κοινωνία καθίσταται υποτελής στο τυραννικό καθεστώς εξουσίας και περιέρχεται στην απόλυτη ιδιωτεία, την οποία επίσης βιώνουμε τώρα, συλλογικά.

Είναι λοιπόν ένα τραγικό λάθος, το να βλέπουμε το καθεστώς ως ένα πολίτευμα ή πολιτικό σύστημα! Η παραποίησις δε των εννοιών είναι το πρώτο όπλο των τυράννων ενός δεσποτικού καθεστώτος.

Μόνον με δεδομένη την πνευματική σύγχυση των υπηκόων του, το τυραννικό καθεστώς εξουσίας και κατοχής προχωρά ακάθεκτο στην επιβολή των πλέον παραλόγων και αποτρόπαιων μέτρων, πασπαλίζοντάς τα με την άχνη ζάχαρη του ξύλινου λόγου. Η σύνδεσις δε με τους παροικούντες τον παράδεισο μέσω των ιδιοφυών ―όχι απλώς έξυπνων― κινητών τηλεφώνων, φαίνεται να είναι η επομένη προσφορά του!

΄Αντε, καλές γιορτές και καλή οινοκατάνυξι, με ωραίες ζυμώσεις!

* J’ai décidé de favoriser la transformation de nos sociétés (version longue): http://tinyurl.com/pckrddo.