ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ; – ΟΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ

Όμως, αν άλλες διπλανές Χώρες έχουν ολιγαρχικά συστήματα κοινωνικής οργάνωσης, και οι ισορροπίες των ένοπλων δυνάμεων είναι τέτοιες, τότε για μια σειρά από θέματα, αυτές οι ολιγαρχίες ίσως να μπορούν να επιβάλλουν καταναγκαστικά τη θέλησή τους πάνω στους πολίτες της Χώρας που θα έχει δημοκρατία. Πχ πάνω στις διεθνείς εμπορικές σχέσεις και όχι μόνο.
Έτσι οι πολίτες της Χώρας με δημοκρατία, σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν θα εκφράζουν την καθαρή θέλησή τους αλλά η όποια θέλησή τους θα περιέχει και στοιχεία ανθρώπινου καταναγκασμού (έστω και από το εξωτερικό προερχόμενα).

(2) Ας υποθέσουμε ότι σε μια ισχυρή Χώρα εγκαθιδρύεται η δημοκρατία. Πχ στις ΗΠΑ. Εδώ υπάρχει το ενδεχόμενο, ναι μεν εσωτερικά της Χώρας να υπάρχει δημοκρατία όμως αν αυτή η Χώρα επιβάλλει καταναγκαστικά τη θέλησή της στις υπόλοιπες Χώρες, τότε ως προς το εξωτερικό θα είναι μια ολιγαρχία αφού σαν Χώρα, το σύνολο του πληθυσμού της είναι μειοψηφία σε σχέση με το σύνολο του πληθυσμού των άλλων Χωρών, των οποίων οι υπήκοοι θα αντιτίθενται.

(3) Αρχικά, το πρώτο χρονικό διάστημα μετά την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας σε μια Χώρα (ή ακόμα και σε παγκόσμιο επίπεδο), οι κοινωνία θα λειτουργεί αφ ενός μεν με τους νέους κανόνες που θα ψηφίζει σταδιακά η πλειοψηφία και αφετέρου με τους κανόνες – «νόμους» του προηγούμενου συστήματος δηλαδή του ολιγαρχικού (θα ισχύει ακόμα η θέληση των λίγων). Όλοι οι κανόνες που θα καθορίζουν όλες τις σχέσεις των ανθρώπων δεν μπορούν πρακτικά να αλλάξουν από τη μια μέρα στην άλλη αλλά θα απαιτηθεί κάποιο σχετικό χρονικό διάστημα. Σε αυτό λοιπόν το χρονικό διάστημα και από αυτή την ειδική άποψη, η εξουσία του λαού (δημοκρατία) δεν θα είναι πλήρης.

(4) Από όλα αυτά βγαίνει, κατά ένα τρόπο, το συμπέρασμα για το ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ στοιχείο του διεθνισμού με το οποίο θα πρέπει να εμβολιαστεί κάθε επαναστατικό, απελευθερωτικό κίνημα για τη δημοκρατία.
(Την διεθνιστική αλληλεγγύη στοχεύουν να χτυπήσουν οι διάφοροι ρατσιστές ή “υπερπατριώτες του κώλου, για να μην μπορέσει να επικρατήσει η δημοκρατία ούτε σε μια Χώρα)

Σχόλια: β. (1). Δημοκρατία σημαίνει ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ .

*ΟΡΙΣΜΟΣ
Όμως, ΕΞΟΥΣΙΑ είναι η δύναμη ενός υποκειμένου να επιβάλει ( καταναγκαστικά) τη θέλησή του πάνω στη διαφορετική θέληση κάποιου άλλου υποκειμένου.

Έτσι εξουσία του λαού μπορεί να υπάρξει όταν η πλειοψηφία ενός λαού μπορεί να επιβάλλει τη θέλησή της πάνω στη θέληση των εκάστοτε μειοψηφιών που θα προκύπτουν από τον ορισμό των σχέσεων του κάθε διαφορετικού κοινωνικού θέματος.

(*ΟΡΙΣΜΟΣ.
Και ΛΑΟΣ είναι το σύνολο των κατοίκων μιας χώρας που ανήκουν στην κατώτερη οικονομική τάξη, ή το σύνολο των ανθρώπων μιας χώρας που δεν ανήκουν στην κατηγορία των ηγετών και των οικονομικά εύπορων.
Αυτός ο ορισμός μας χρησιμεύει γιατί και αστοί και «αριστεροί» προσπαθούν να τον παραποιήσουν, βάζοντας μέσα στο σύνολο του λαού και τους ανήκοντες στην ανώτερη οικονομική τάξη ή και την ολιγαρχική πολιτική ηγεσία κλπ)

(2) Στο σημερινό επίπεδο ανάπτυξης του πολιτισμού (και πιθανόν για ένα πολύ μεγάλο και απροσδιόριστο χρονικό διάστημα), τα καθοριστικά εξουσιαστικά μέσα για την επίτευξη του σκοπού της επιβολής της θέλησης της πλειοψηφίας για όλες τις κοινωνικές σχέσεις, είναι Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΩΝ ΤΗΣ ΕΝΟΠΛΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ, ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ.

(3) Έτσι ο αρχικός ορισμός της δημοκρατίας θα μπορούσε να γραφτεί και καταυτό τον τρόπο:
ΟΡΙΣΜΟΣ.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (πλήρης) είναι εκείνο το σύστημα οργάνωσης της ανθρώπινης κοινωνίας κατά το οποίο ΟΛΕΣ οι σχέσεις των ανθρώπων (ΟΛΑ τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις) καθορίζονται (ορίζονται και επιβάλλονται) από κανόνες οι οποίοι θα εκφράζουν την καθαρή ΘΕΛΗΣΗ* της ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ των ανθρώπων και το οποίο (σύστημα) επιτυγχάνεται με την απαραίτητη ΠΛΗΡΗ κατοχή από τους λαούς της ένοπλης εκτελεστικής, της νομοθετικής και της δικαστικής εξουσίας.

Και ένας πολύ σύντομος ορισμός που θα μπορούσε να τεθεί είναι ο εξής:

ΟΡΙΣΜΟΣ.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑ είναι εκείνο το σύστημα οργάνωσης της ανθρώπινης κοινωνίας όπου ΟΛΗ Η ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ, Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΛΑΟ.

(4) Η έννοια της δημοκρατίας δεν μπορεί να οριστεί από την ποσότητα ή την ποιότητα των παρεχόμενων προς το λαό δικαιωμάτων από μια εξουσία των ολίγων.

Η Δημοκρατία μπορεί να οριστεί ΜΟΝΟ από το αν κατέχει ο λαός την ΠΗΓΗ «παραγωγής» – εξουσία – ΟΛΩΝ των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων των μελών της κοινωνίας.

(Σήμερα οι αστοί και οι «αριστεροί για να παραπλανήσουν το λαό προσπαθούν να εντάξουν στην κατηγορία της δημοκρατίας πολιτειακά ολιγαρχικά συστήματα (πχ κοινοβουλευτισμό) τα οποία παρέχουν στους υπηκόους τους λίγα περισσότερα δικαιώματα, συγκριτικά με κάποια άλλα ολιγαρχικά .
Έτσι όταν ένα ολιγαρχικό σύστημα παρέχει στο λαό 10 δικαιώματα, από τα δεκάδες χιλιάδες που θα μπορούσε να έχει ο λαός και όταν κάποιο άλλο παρέχει 20, τότε το τελευταίο θέλουν να το εντάξουν στην κατηγορία της δημοκρατίας (για προπαγανδιστικούς λόγους).
Όμως η δημοκρατία ορίζεται όχι από την παρεχόμενη, από κάποιους, ποσότητα δικαιωμάτων στο λαό αλλά από τον αν ο λαός έχει την εξουσία να παρέχει στον εαυτό του (μέλη του) ΟΛΑ τα πιθανά δικαιώματα και υποχρεώσεις του, στις κοινωνικές σχέσεις.Μια άλλη απάτη που διαπράττουν κάποιοι ολιγαρχικοί είναι η προβολή της άποψης ότι σήμερα δεν υπάρχει η δημοκρατία γιατί οι αποφάσεις παίρνονται με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου ενώ σε άλλες εποχές νομοθετούσε η βουλή. Δηλαδή ψάχνουν να βρουν διαφορά στο αν αποφασίζουν τα 30 ή τα 150 άτομα που θα καθορίζουν τη ζωή 11.000.000 ανθρώπων!!!!! Όμως και στην περίπτωση των 30 ατόμων και στην περίπτωση των 150 ο λαός είναι αποκομένος από την “πηγή”-εξουσία της παραγωγής των κοινωνικών κανόνων.)
(5) Στον ορισμό της δημοκρατίας δεν μορεί να τεθεί θέμα συγκεκριμένων διαδικασιών.
Δεν μπορούν οι διαδικασίες να ορίζουν την ουσίας της. Την ουσία της την ορίζει ο σκοπός, το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Άλλωστε οι διαδικασίες – μέσα θα είναι ρευστές και μεταβλητές μέσα στο χρόνο, θα λαμβάνεται υπόψη και θα γίνεται χρήση νέων ποσοτικών και ποιοτικών δεδομένων, νέων επιστημονικών ανακαλύψεων κλπ αλλά όλες οι νέες διαδικασίες θα στοχεύουν στην επίτευξη του σκοπού του ορισμού της δημοκρατίας δηλαδή ο κανονισμός-διευθέτηση όλων των κοινωνικών σχέσεων να είναι έκφραση της θέλησης της πλειοψηφίας των μελών της κοινωνίας. (Το να τίθεται θέμα συγκεκριμένων διαδικασιών σημαίνει ότι τίθεται θέμα φετιχισμού)
Επί πλέον, αν πάμε να προκαθορίσουμε τις διαδικασίες, αυτό θα σημαίνει ότι θα πρέπει να αφαιρέσουμε ετούτο το δικαίωμα- εξουσία από το λαό για να αποφασίζει ποιες διαδικασίες θα προτιμά κατά τη διάρκεια της εξέλιξης της κοινωνίας.

Φυσικά η κάθε δημοκρατική συλλογικότητα θα πρέπει από σήμερα να προτείνει τη δική της άποψη για τα μέσα και τις διαδικασίες που νομίζει ότι θα είναι αύριο πρακτικά πιο αποτελεσματικές στο να μπορεί η πλειοψηφία του λαού να επιβάλλει τη θέλησή της σε όλες τις κοινωνικές σχέσεις. Θα πρέπει να προτείνει : 1. Στο πως μπορεί η ένοπλη εκτελεστική να είναι στα χέρια του λαού και 2. Στο πως θα υλοποιείται η νομοθετική στα χέρια του λαού (πχ με τοπικά συμβούλια, τοπικές συνελεύσεις ή με Κληρωτά Νομοθετικά Σώματα κλπ ; ).
Και πιο σχέδιο θα τεθεί για υλοποίηση θα αποφασίσει τελικά ο λαός.

Β

*ΟΡΙΣΜΟΣ. ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ είναι εκείνο το σύστημα οργάνωσης της ανθρώπινης κοινωνίας κατά το οποίο ΟΛΕΣ οι σχέσεις των μελών της (δικαιώματα και υποχρεώσεις) καθορίζονται από τη θέληση μιας μειοψηφίας.
(Δηλαδή μια μειοψηφία έχει τη δύναμη να επιβάλλει τη θέλησή της επειδή κατέχει όλη την ένοπλη εκτελεστική, τη νομοθετική και τη δικαστική εξουσία)

Σχόλια: 1 η μειοψηφία που θα επιβάλλει τη θέλησή της στην κοινωνία μπορεί να είναι είτε αιρετή είτε αυθαίρετη. Πχ κοινοβουλευτισμός και φασισμός αντίστοιχα. (Για τις διαφορές τους έχουμε γράψει στο κείμενο: «24/ΙΟΥΛΙΟΥ/1974. ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ.»

(2) Επειδή στο κυνοβουλευτικό ολιγαρχικό σύστημα, οι ολιγαρχικοί στήνουν παγίδα στην λαϊκή συνείδηση διά μέσου της εκλογής των ολιγαρχικών, θα πρέπει να ξεσκεπάζουμε αυτή την τεράστια απάτη καθημερινά.
*ΟΡΙΣΜΟΣ.
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟΣ Ή ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ είναι εκείνο το ολιγαρχικό σύστημα εξουσίας κατά το οποίο οι ολιγαρχικοί (οι κατέχοντες ολιγαρχική εξουσία που θα καταναγκάζουν το λαό να υποτάσσεται στη θέλησή τους, σε κάθε θέμα) συμμετέχοντες σε διάφορα ολιγαρχικά κόμματα, θα πρέπει να εκλέγονται από τα ίδια θα θύματά τους, δηλαδή από τους λαούς, (για λόγους εξαπάτησής τους), παρέχοντάς τους ταυτόχρονα την κατά κανόνα ανούσια – αναποτελεσματική και ακαταδίωκτη δυνατότητα έκφρασης των παραπόνων τους για τα δεινά που θα υφίστανται από αυτούς. (για ολοκλήρωση της κοροϊδίας – εξαπάτησης)

Όλα τα είδη των ολιγαρχικών (το καθένα για τους ιδιαίτερους λόγους του), ονομάζουν με τρομερή λύσσα τον κοινοβουλευτισμό δημοκρατία.
Ο κοινός λόγος τους είναι ανάλογος με αυτόν του παραδείγματος.
Ένας για να εξοντώσει κάποιον, βάζει σε ένα πακέτο μια οχιά, κλείνει το πακέτο και από έξω γράφει τη λέξη περιστέρι. Κατόπιν προτρέπει το υποψήφιο θύμα του να βάλει το χέρι του από μια τρύπα για να πιάσει το περιστέρι.

ΥΓ1. Οι λαοί πρέπει να ανακτήσουν την έννοια της δημοκρατίας. Τώρα τους την έχουν σφετεριστεί ΟΛΑ τα είδη των ολιγαρχικών. Είναι μείζονος σημασίας για τους λαϊκούς απελευθερωτικούς αγώνες η ονομασία του κοινοβουλευτισμού και όλων των ολιγαρχικών συστημάτων με αυτό που πραγματικά είναι. Δηλαδή θα πρέπει να τα ονομάζουμε ολιγαρχίες. Και το όνομα που εκφράζει την ουσία του κοινοβουλευτισμού είναι είτε τοκοινοβουλευτική ολιγαρχία είτε το κοινοβουλευτική ολιγαρχική δικτατορία.

ΡΔ