Του Γιώργου Θεοχάρη
Οι εξοντωτικές ποινές που επιβάλλονται τελευταία από τους έλληνες δικαστές σε πολιτικά πρόσωπα πρέπει όλους να μας προβληματίσουν.
Είναι κάτι σαν να κοιμότανε και τώρα ξυπνήσανε….
Δικαιοσύνη επιβάλλεται όταν δικάζεις αδικήματα και όχι πρόσωπα.
Οι ποινή για απόκρυψη στοιχείων από το πόθεν έσχες με οκταετή φυλάκιση στον Άκη Τσοχατζόπουλο, από νομικούς κύκλους θεωρείται πρωτοφανής και σύμφωνα με το ποινικό κώδικα είναι η ακραία των ποινών.
Γίναμε αρένα, μου είπε προχθές κορυφαίο στέλεχος της κυβέρνησης εκφράζοντας έτσι την ακρότητες των δικαστών. Και όπως φαίνεται, κάπου εκεί είμαστε.
Οι δικαστές δείχνουν ανυπόμονοι… σαν να βιάζονται πολύ. Γιατί δεν περιμένανε τη βασική δίκη για Τσοχατζόπουλο που κατηγορείται για βαρύτατα αδικήματα και εκεί θα είχαν να επιβάλλουνε τις αυστηρές ποινές;
Η ποινή για απόκρυψη περιουσίας με οκτώ χρόνια φυλάκιση και 520.000. ευρώ πρόστιμο, μας γεννά υποψίες.
Όπως και η προχθεσινή του Βασίλη Παπαγεωργόπουλου που ο σκληρός Λαρισαίος δικαστής, Γιώργος Αποστολάκης, δεν του αναγνώρισε ούτε ένα ελαφρυντικό. Λες και πριν ήταν εγκληματίας….Αν και ακόμα και εκεί, αναγνωρίζονατι ελαφρυντικά.
Για να έρθει στη συνέχεια ο πρώην πρόεδρος της ένωσης δικαστών και εισαγγελέων για να αμφισβητήσει ουσιαστικά την απόφαση, υποστηρίζοντας ότι έπρεπε να του αναγνωριστεί ελαφρυντικό.
Την ίδια ώρα οι έλληνες δικαστές ρίχνουν στα μαλακά, εμπόρους ναρκωτικών και φονιάδες. Ή και αποφυλακίζουν ακόμα…
Η αστυνομία τους συλλαμβάνει και εκείνοι τους αφήνουν ελευθέρους.
Όλα αυτά μας βάζουν σε σκέψεις διότι οι ξαφνικές αυστηρές καταδίκες γενούν ερωτηματικά….
Σε καμία περίπτωση δεν είμαστε τα υπέρ της ατιμωρησίας.
Αλίμονο…
Αλλά και η απονομή δικαιοσύνης θέλει μέτρο και μεγάλη προσοχή!
Διαφορετικά γεννά προβληματισμούς και αμφισβητήσεις και ραγίζει το δίκαιο….