Ο τίτλος με βάζει στον πειρασμό να αναφερθώ στην πρώτη ευκαιρία που είχαν οι φιλελεύθεροι να εφαρμόσουν τις ιδέες τους, στην τριετία ’90-’93, αλλά οι συντηρητικές δυνάμεις ανέκοψαν την μεταρρύθμιση της χώρας, η οποία τώρα θα ήταν μια σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία.
Το ερώτημα που τίθεται τώρα, είναι τι θα έκαναν οι φιλελεύθεροι αν ανελάμβαναν τις τύχες της χώρας στην πιο δύσκολη στιγμή της; Τον Μάιο του 2010 που τυπικά χρεοκόπησε.
Η πολιτική τους θα κινούνταν αδρά σε δυο κατευθύνσεις. Η μια στη μεταρρύθμιση του κράτους και η άλλη στην κινητοποίηση της ιδιωτικής οικονομίας.
Αναλυτικά
-Το κράτος θα συρρικνώνονταν αμέσως στις απαραίτητες λειτουργίες του (Παιδεία, Υγεία, Δικαιοσύνη, Δημόσια Διοίκηση, Άμυνα, Δημόσια Τάξη). Παραχώρηση τομέων του Δημόσιου στην ιδιωτική πρωτοβουλία και άμεσα κλείσιμο όσων υπηρεσιών , οργανισμών και φορέων ήταν άχρηστοι. Αυτό βεβαίως προϋποθέτει απολύσεις. Προφανώς και δεν θα μπορούσαν να αποφθεχθούν. Θα μπορούσε όμως να τους χορηγούταν το 70% του μισθού τους μέχρι να αποκατασταθούν επαγγελματικά στον ιδιωτικό τομέα. (έως τρία χρόνια).
-Πάταξη της διαφθοράς των λίγων μεγάλων και των πολλών μικρών. (Λαθρεμπόριο και μίζες για τους λίγους «ισχυρούς», πλασματικές συντάξεις, αναπηρικά επιδόματα, πλασματικές υπερωρίες κ.ο.κ. για τους πολλούς «ανίσχυρους».)
Το κράτος θα ελάφρυνε από υποχρεώσεις χωρίς να δημιουργεί κοινωνικό κόστος.
-Παράλληλα , θα μείωναν τους φορολογικούς συντελεστές στις επιχειρήσεις τόσο γενναία που θα αποτελούσε πόλο έλξης για κάθε νέα επένδυση.
-Θα απελευθέρωναν με ένα νόμο όλα τα επαγγέλματα και την αγορά εργασίας.
Η ανάπτυξη θα ήταν τόσο εκρηκτική , που θα πολλαπλασίαζε τα εισοδήματα όλων.
Το Δημόσιο θα ήταν νοικοκυρεμένο ικανό να επιτελεί το κοινωνικό του έργο και η ιδιωτική οικονομία θα απορροφούσε όλους τους αποχωρήσαντες από το Δημόσιο, παράγοντας πλούτο ικανό να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις μας στους «θεσμούς».
Η χώρα θα είχε περισσότερα έσοδα , θα ισορροπούσε το εμπορικό της ισοζύγιο με εξωστρέφεια της παραγωγής της, θα εκπλήρωνε τις υποχρεώσεις της και θα εξασφάλιζε τη χρηματοδότηση της, χωρίς να έχουμε ανάγκη να στέλνουμε τους ψευτο καοϋμπόηδες να απαιτούν και να εκβιάζουν τους υπολοίπους να ανέχονται μια χώρα να καταναλώνει σφυρίζοντας αδιάφορα.
Δεν είναι κρίμα που δεν δόθηκε η ευκαιρία στους φιλελεύθερους πολιτικούς να εφαρμόσουν τις ιδέες τους, έστω και μια φορά;
Δεν είναι κρίμα που για 200.000 κρατικούς υπαλλήλους που θα απολύονταν από το Δημόσιο με στόχο να βρουν δουλειά στον ιδιωτικό τομέα, να κοντεύουμε να χάσουμε όλοι τις δουλειές μας;
Δεν είναι κρίμα στην Ελλάδα του 21ου αιώνα να συζητάμε ακόμα αν η χώρα χρειάζεται υπηρεσίες καθαριότητας σε υπαλληλική σχέση με το κράτος;
Δεν είναι κρίμα στην Ελλάδα του 2015 οι Έλληνες να ψηφίζουν, είτε τους διεθνιστές είτε τους εθνικιστές σοσιαλιστές , έναντι των υποστηριχτών του πελατειακού κράτους;
Έλεος ! όχι άλλο κράτος. Ελευθερία παντού.
Αντώνης Κρούστης