Η πρώτη καταγγελία που έκανα ήταν στον ΓΑΠ επειδή κορόιδεψε τον Ελληνικό λαό για να πάρει την εξουσία Το θεωρείς δεδομένο ότι μπορούν να σε παραμυθιάζουν προεκλογικά οι «εκπρόσωποί» σου, ή αυτονόητη και απαράβατη και θεμελιώδης προϋπόθεση της Δημοκρατίας το να μην σε εξαπατούν;
Επίσης..
Αφού πάρει την εξουσία ο καθείς εκλεγμένος και δεν μπορεί να κάνει όσα ο λαός τον εξουσιοδότησε για να κάνει, το θεωρείς δεδομένο ότι μπορεί (του επιτρέπεται) να μην παραιτηθεί, ή αυτονόητο και απαράβατο και θεμελιώδη όρο της Δημοκρατίας το να παραιτηθεί;
Αυτονόητα και κατά τον νόμο αυταπόδειχτα θα έπρεπε να είναι, παρόλα αυτά η καταγγελία μου μπήκε αρχείο γιατί δεν μπορούσε να σταθεί! Αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο..
Στην περίπτωση του τσίπρα ισχύουν τα συγκεκριμένα αυτονόητα;
Κι άλλη ερώτηση: Όταν κυβερνούσαν οι πρώην προδότες και διαμαρτυρόσουν, πώς σου φαινόταν που οι απανταχού συνυπαίτιοι σού έλεγαν «τους ψήφισες, τώρα μην διαμαρτύρεσαι» ή «έχεις δημοκρατικό τρόπο να δείξεις την διαφωνία σου, κι αυτός είναι οι εκλογές, όποια άλλη αντίδραση θωρείται τρομοκρατική ενέργεια»;
Τότε δεν γάνιαζες να απαντάς «δεν τους ψήφισε κανείς γι’ αυτά που πράττουν»! Δεν ένιωθες σαν να σε έπνιγαν από το λαιμό που το Δίκαιο δεν μπορούσε να δικαιωθεί; Δεν σε έπνιγε το άδικο που χρησιμοποιούσαν την Δημοκρατία για να νομιμοποιούν κάθε παρανομία τους;
Τέλος.. Οι προηγούμενοι ξεπούλησαν την μισή χώρα και εξαθλίωσαν τον μισό πληθυσμό ενώ είχαν την καθολική αντίδρασή του λαού ως φόβητρο. Σκέψου τι θα σου κάνουν οι νυν έχοντας την απόλυτη και εν λευκώ στήριξή σου! Αλλά ούτε αυτό είναι το ζητούμενο..
Η Δημοκρατία δεν είναι λευκή επιταγή, σου δίνω την απόλυτη εξουσία να κάνεις ό,τι εσύ θες. Αν δεν το θεωρείς αυτονόητο δεν ευτελίζεις την ίδια την Δημοκρατία (αυτή δεν παθαίνει τίποτα), απλά την κάνεις να μην υπάρχει!!!
Όταν θεωρείς δεδομένη την σαπίλα τής επιτρέπεις να είναι η Πραγματικότητα. Όταν η σαπίλα είναι η πραγματικότητα αναγκαστικά οι αξίες γίνονται ουτοπία.
Κι είναι ο λόγος που βάλλονται όσοι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτές, γιατί μοιράζονται την δική σου σαθρή, άθλια πραγματικότητα
Stefania Ligerou