Το στοίχημα της εποχής ήταν η συνειδησιακή αφύπνιση.
Που όμως (όπως ήταν φυσικό) δεν αρχίσαμε όλοι από την ίδια βάση, αφού δεν βρισκόμασταν όλοι στο ίδιο συνειδησιακό επίπεδο.
Φουρνιές, φουρνιές προάγεται το είδος.
Φαντάσου το σαν θάλασσα. Με το που έσκασε το πρόβλημα φούσκωσε το….
πρώτο κύμα. Αυτό το κύμα, σηκώνοντας ψηλά το νερό, ανάγκασε στην δημιουργία του δεύτερου, το δεύτερο ανάγκασε στην δημιουργία του τρίτου κοκ.
Χμ… μην το προσπεράσεις: Το κάθε νέο κύμα είναι δημιούργημα του κάθε τελευταίου… Το πρώτο κύμα έχει ήδη φύγει μπρος, στρώνει το αύριο.
(Το έγραψα για την πρώτη φουρνιά, επειδή κάθε νέο κύμα κάνει θόρυβο αλλά/και με την ορμή του σε τραβά πίσω για να γίνεις ένα μ’ αυτό. Κράτα κόντρα, μείνε σταθερά στον δρόμο σου, σταθερά μπροστά, τα προηγούμενα τα διένυσες. Οι τελευταίοι άργησαν, αυτοί πρέπει να τρέξουν να σε προλάβουν.)
Στεφανια Λυγερου
Use Facebook to Comment on this Post