Η έλλειψη ερωτικής επιθυμίας είναι μια από τις σημαντικότερες παρενέργειες του σύγχρονου τρόπου ζωής. Οι έντονοι ρυθμοί, το άγχος και οι συνεχείς υποχρεώσεις δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για τη χαλάρωση που απαιτείται ώστε να
προκύψει και η ανάγκη για σεξουαλική επαφή.
Οι επιστήμονες έχουν ήδη δώσει απαντήσεις στο πρόβλημα με «θαυματουργά» χάπια τα οποία γίνονται ανάρπαστα, κυρίως από τους άνδρες, παρά το γεγονός ότι σε κάποιες περιπτώσεις παρατηρούνται σοβαρές παρενέργειες. Από την αρχαιότητα, ωστόσο, οι γιατροί γνώριζαν ότι πολλά φυτά είναι αφροδισιακά και τα έδιναν σε όποιον τα χρειαζόταν. Μερικά από αυτά τα θαυματουργά φυτά παρουσιάζονται παρακάτω.
Η αγκινάρα
Η αγκινάρα είναι ένα βότανο το οποίο βοηθά στη θεραπεία πολλών ασθενειών. Οι αφροδισιακές του ιδιότητες είναι περισσότερο… παρενέργεια της θεραπευτικής του δράσης. Για τα αφεψήματα και τα εκχυλίσματα χρησιμοποιούνται κυρίως τα φύλλα, η ρίζα και το κοτσάνι του φυτού. Στο εμπόριο πάντως μπορούν να βρεθούν και σκευάσματα τα οποία περιέχουν συστατικά της αγκινάρας και χορηγούνται μόνο με συνταγή γιατρού.
Ο άκορος
Ο άκορος κατάγεται από τη νοτιοανατολική Ασία και έφτασε στην Ευρώπη τον 13ο αιώνα από τους Τάταρους. Ο κάλαμος ο αρωματικος, όπως είναι η επιστημονική ονομασία του, περιέχει ένα αιθέριο έλαιο που τονώνει τον οργανισμό. Ως αφροδισιακό χρησιμοποιείται κυρίως στις χώρες της Μέσης Ανατολής και όχι τόσο στην Ευρώπη.
Ο Πλίνιος θεωρούσε τη γλιστρίδα φυτό που είναι «φυλαχτό» για κάθε ασθένεια, ενώ ο Διοσκουρίδης πίστευε ότι θεραπεύει ασθένειες των γεννητικών οργάνων, όπως για παράδειγμα αυτές της ουροδόχου κύστης. Θεωρείται επίσης καλό αφροδισιακό. Στις μέρες μας πάντως η θεραπεία με γλιστρίδα είναι περιορισμένη καθώς δεν είναι λίγοι οι ειδικοί που εκτιμούν ότι η ποιότητα του φυτού έχει μειωθεί στο πέρασμα των χρόνων.
Η μέντα
Η μεντόλη και η μεντόνη είναι τα δύο συστατικά του αιθέριου έλαιου της μέντας που της δίνουν τις αρωματικές και διεγερτικές ιδιότητές της. Σε μεγάλες δόσεις αυτά τα δύο συστατικά κάνουν τη μέντα εξαιρετικό αφροδισιακό. Η μέντα δεν πρέπει να πίνεται από τις μητέρες που βρίσκονται στο στάδιο του θηλασμού γιατί υπάρχει κίνδυνος να κοπεί το γάλα τους.
Ο δίκταμος
Οι αρχαίοι Ελληνες γνώριζαν καλά τις αφροδισιακές ιδιότητες του δίκταμου. Για τον λόγο αυτό είχαν αφιερώσει το φυτό στη θεά Αρτεμη καθώς πίστευαν ότι διευκολύνει τον τοκετό. Στις μέρες μας γνωρίζουμε ότι το ζεστό μπάνιο για περίπου μισή ώρα σε νερό στο οποίο υπάρχουν άνθη και φύλλα δίκταμου προκαλεί ερωτική διέγερση και βοηθά στη διατήρηση της νεότητας.
Η δρακοντιά
Οι αφροδισιακές ιδιότητες της δρακοντιάς αναφέρονται από τον Διοσκουρίδη ο οποίος σύστηνε σε όσους είχαν μειωμένη ερωτική επιθυμία να πιουν τη σκόνη της ρίζας με νερό. Η κύρια ουσία του φυτού, η αροϊνη, είναι σε μεγάλες δόσεις τοξική για το κεντρικό νευρικό σύστημα ενώ ερεθίζει και το δέρμα. Οι κόκκινες ράγες του φυτού ενδέχεται να προκαλέσουν δηλητηρίαση αν φαγωθούν.
Η κανέλα
Οι αφροδισιακές ιδιότητες της κανέλας οφείλονται σε ένα αιθέριο έλαιο που είναι πλούσιο σε κινναμική αλδεϋδη ?σε ποσοστό 65% – 75%- και εντοπίζεται κυρίως στον φλοιό και τα φύλλα του φυτού. Εκτός από αφροδισιακή, η κανέλα τονώνει το αναπαραγωγικό σύστημα της γυναίκας και βοηθά στη ρύθμιση του έμμηνου κύκλου.
Το κόλιαντρο
Η καλλιέργεια του κόλιαντρου ξεκίνησε περίπου το 1000 π.Χ. Το φυτό μνημονεύεται σε αιγυπτιακούς πάπυρους, ενώ καρποί του έχουν βρεθεί σε τάφους στην αρχαία Αίγυπτο. Οι εμπειρικοί γιατροί του παρελθόντος το θεωρούσαν εξαιρετικό αφροδισιακό, αλλά αυτή είναι μια άποψη που αμφισβητείται στις μέρες μας. Το κόλιαντρο πρέπει να καταναλώνεται με προσοχή γιατί, σε μεγάλες δόσεις, ο χυμός του προκαλεί μέθη.
Η κυδωνιά
Οι άντρες δεν έχουν κανένα λόγο να δοκιμάσουν τον καρπό της κυδωνιάς για να τονώσουν την ερωτική τους επιθυμία καθώς πρόκειται για ένα φυτό που έχει αφροδισιακή δράση μόνο στις γυναίκες. Ισως αυτός ήταν και ο λόγος που οι αρχαίοι Ελληνες είχαν αφιερώσει την κυδωνιά στη θεά Αφροδίτη. Αντί για αφεψήματα και εγχύματα προτείνονται πιο γευστικές επιλογές όπως το γλυκό κουταλιού, η κομπόστα και το λικέρ.
Ο λυκίσκος
Η ιδιαίτερότητα του βάμματος των φρέσκων κώνων του λυκίσκου είναι ότι ως αφροδισιακό χορηγείται μόνο από τους ομοιοπαθητικούς γιατρούς. Αυτό συμβαίνει γιατί στην πραγματικότητα ο λυκίσκος βοηθά στην καταπολέμηση του πριαπισμού και σε μεγάλες δόσεις είναι αναφροδισιακό. Οι όποιες ιδιότητες του λυκίσκου, πάντως, είναι συχνά αμφίβολες γιατί το φυτό δεν μπορεί να διατηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ο μαϊντανός
Οι αρχαίοι Ελληνες και οι Ρωμαίοι μασούσαν συχνά μεγάλες ποσότητες μαϊντανού γιατί θεωρούσαν ότι το άρωμά του τόνωνε τον εγκέφαλο και το σώμα και βοηθούσε τη δημιουργικότητά τους. Δεν προκαλεί έκπληξη, λοιπόν, που ανάμεσα στις άλλες ιδιότητές του θεωρείται και αφροδισιακός. Σε μεγάλες δόσεις το αφέψημα του μαϊντανού μπορεί να προκαλέσει ίλιγγο και ελάττωση των καρδιακών παλμών.
Ο μάραθος
Ο μάραθος ήταν το φυτό-σύμβολο της επιτυχίας στην αρχαία Ελλάδα. Θεωρείται καλό αφροδισιακό χάρη στο αιθέριο έλαιό του το οποίο περιέχει τις ουσίες φευχόνη, φελανδρένια, ανισοκαμφορά, ανιθόλ, πινένια και ανισοκετάνη. Οι έγκυες πρέπει οπωσδήποτε να αποφεύγουν τον μάραθο, ενώ η κατάχρησή του από τις υπόλοιπες ομάδες του πληθυσμού μπορεί να προκαλέσει σπασμούς.
Η ροδιά
Ο χυμός του ροδιού περιέχει πολλές βιταμίνες, φώσφορο, ασβέστιο, κάλιο, σίδηρο και νάτριο. Στην αρχαία Ελλάδα η ροδιά ήταν ένα από τα πλέον πολύτιμα δέντρα καθώς οι άνθρωποι της εποχής τη θεωρούσαν σύμβολο της ευκαρπίας και της ζωής αφιερώνοντάς τη στην Ηρα, την Αθηνά και την Αφροδίτη. Αφροδισιακός θεωρείται ο χυμός του ροδιού.
Το σερνικοβότανο
Το επιστημονικό του όνομα είναι όρχις ο άρρενας, λόγω του σχήματος των κόνδυλων που σχηματίζουν οι ρίζες του. Θα ήταν παράξενο λοιπόν αν οι ειδικοί των βοτάνων δεν το θεωρούσαν ένα από τα καλύτερα αφροδισιακά. Το σερνικοβότανο που μπορεί να βρεθεί στο εμπόριο προέρχεται από τη Μικρά Ασία καθώς στην Ευρώπη το φυτό προστατεύεται και η συλλογή του είναι απαγορευμένη.
Η τριγωνέλλα
Η τριγωνέλλα είναι από τα πιο παλιά θεραπευτικά φυτά. Ηταν γνωστή στους αρχαίους Ελληνες, Αιγύπτιους και Αραβες. Την κατέγραψαν ως αφροδισιακή οι Αραβες γιατροί Ραζέ και Αβικέννιος. Για το σκοπό αυτό καλύτερο είναι το αφέψημα των σπόρων η παρασκευή του οποίου γίνεται άμα βράσουμε 150 γραμμάρια σπόρων σε 600 γραμμάρια νερού τόσο ώστε να μείνουν 300 γραμμάρια. Η σωστή δόση είναι ένα ποτήρι της ρακής την ημέρα.
Η τσουκνίδα
Η τσουκνίδα είναι ένα από τα πιο θαυματουργά θεραπευτικά φυτά. Η δράση της είναι τόσο αποτελεσματική που βοηθά στην καταπολέμηση μεγάλου εύρους ασθενειών. Από την αρχαιότητα ήταν γνωστό ότι τονώνει το σώμα και είναι αφροδισιακή. Οι πρακτικοί γιατροί θεωρούν ότι για να διατηρηθούν οι αφροδισιακές της ιδιότητες θα πρέπει να φάμε βρασμένες τις κορυφές του φυτού.
Κάππαρη
Η κάππαρη θεωρείται ελαφρύ αφροδισιακό χάρη στις ουσίες που εντοπίζονται στη ρίζα και στα μπουμπούκια της. Οποιος θέλει να δοκιμάσει το αφέψημα θα πρέπει να βράσει 20 γραμμάρια ρίζας κάππαρης σε ένα ποτήρι νερό, να το σουρώσει και να το πιει το πρωί πριν φάει οτιδήποτε.
Πιπεριά
Η πιπεριά κατάγεται από τη Βραζιλία και έφτασε στην Ευρώπη μετά την ανακάλυψη της νότιας Αμερικής. Εχει πολλές θεραπευτικές ιδιότητες με πολλούς εμπειρικούς γιατρούς να πιστεύουν ότι είναι εξαιρετικά αφροδισιακή. Η ακρίβεια αυτής της άποψης ωστόσο ελέγχεται.
Η πιπεριά είναι εξαιρετικά νόστιμο λαχανικό που δεν προσφέρεται για αφεψήματα και εγχυλίσματα. Είναι καλύτερα να τρώγονται φρέσκες ή μαγειρεμένες.
Το γαρίφαλο
Το γαρίφαλο περιέχει ουσίες όπως η ευγενόλη, η τανίνη, η γόμα, η καρυοφυλλίμη και το γαριφαλέλαιο. Χρησιμοποιείται στην Κίνα από τον 3ο αιώνα π.Χ. ενώ στην Ευρώπη πέρασε το μεσαίωνα από την Αίγυπτο.
Οι αφροδισιακές του ιδιότητες είναι και αυτές γνωστές από την αρχαιότητα και καταγράφονται σε κείμενα της Ανατολής. Σύμφωνα με αυτά το μάσημα γαρίφαλου τονώνει τη διάθεση και δρα κατά της σεξουαλικής ανικανότητας.