Η ιδέα είναι γνωστή: Να αφήσουμε τα εκλογικά μας δικαιώματα στο χωριό, να μη φαίνεται ότι φθίνει συνεχώς ο πληθυσμός στην επαρχία μας, είναι και τα κτήματα που έχουμε εκεί, είναι και που βλέπουμε τους συγγενείς στις εκλογές….
Και τελικά; Και τελικά αποφασίζουμε για το δήμαρχο και το νομάρχη στο Άργος, την Ευρυτανία και την Κοζάνη, αλλά για το δήμαρχο που μαζεύει τα δικά μας σκουπίδια, που αποφασίζει για τους δικούς μας παιδικούς σταθμούς, που κάνει έργα στη δική μας πόλη, την πόλη που ζούμε καθημερινά, αποφασίζουν άλλοι. Γιατί εμείς για χάρη του συναισθήματος και της παράδοσης δεν έχουμε φωνή, δεν έχουμε δικαίωμα δημοκρατικού ελέγχου στους τοπικούς μας άρχοντες.
Ίσως σε εποχές “παχιών αγελάδων” αυτό να μην είχε τόσο μεγάλη σημασία. Ίσως παλιότερα το δημοκρατικό έλλειμμα που δημιουργούσε και η στρέβλωση που αποτυπώνονταν και στους πόρους που λάμβαναν οι ΟΤΑ να μην ήταν καθοριστική για την πόλη μας.
Η οικονομική κρίση έχει ρίξει πια βαριά σκιά στους δήμους. Οι δήμαρχοι οφείλουν πλέον να είναι δυο φορές άξιοι για να μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες του ρόλου τους και να μπορούν να συνδυάζουν την κοινωνική μέριμνα με την ορθολογιστική διαχείριση και την εξασφάλιση της βιωσιμότητας των Οργανισμών που διοικούν.
Το μερίδιο ευθύνης των πολιτών -μέσα από τις επιλογές τους- είναι μεγάλο. Η συμμετοχή είναι απαραίτητη. Για όσους δε το έχουν κάνει, ήδη, ως το τέλος του χρόνου έχουν μια τελευταία ευκαιρία να το αποφασίσουν. Η μεταδημότευση δεν είναι ούτε “ξερίζωμα” ούτε “άρνηση της παράδοσης”. Είναι πολιτική πράξη που εξασφαλίζει το δικαίωμα δημοκρατικού ελέγχου αυτών που αποφασίζουν για την καθημερινότητά μας. Είναι τελικά πράξη δημοκρατίας.
Οδηγίες μεταδημότευσης στο: http://grigorisleon.wordpress.com/%CE%BF%CE%B4%CE%B7%CE%B3%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CF%84%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7%CF%82/
Γρηγόρης Λέων- Ιατροδικαστής
Σύμβουλος 7ης Δ.Κ. Δήμου Αθηναίων
