Η παχυσαρκία μπορεί να αλλάξει ριζικά το πως αντιλαμβανόμαστε τις διάφορες γεύσεις, μεταβάλλοντας τον τρόπο που η γλώσσα μας αντιδρά στις διαφορετικές τροφές. Αυτό είναι το πόρισμα μίας νέας μελέτης από ερευνητές στο πανεπιστήμιο του Buffalo της Νέας Υόρκης
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ύστερα από πειράματα σε υπέρβαρα ποντίκια, ότι τα ποντίκια είχαν λιγότερα από το φυσιολογικό κύτταρα “γλυκιάς γεύσης”. Μάλιστα, τα κύτταρα που ανταποκρίνοταν στις γλυκιές γεύσεις δεν ήταν μόνο λιγότερα, αλλά παρουσίαζαν και μικρότερη ευαισθησία!
“Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει πως η παχυσαρκία προκαλεί μεταβολές στο εγκέφαλο και στα νεύρα που ελέγχουν το περιφερειακό σύστημα της γεύσης, Όμως μέχρι σήμερα κανείς δεν είχε εξετάσει το πώς επηρεάζει τα κύτταρα της γλώσσας που έρχονται σε επαφή με την τροφή. Αυτό που διαπιστώσαμε είναι ότι ακόμη και σε αυτό το επίπεδο – το πρώτο στάδιο της γεύσης – τα κύτταρα δέκτες της γεύσης επηρεάζονται άμεσα από την παχυσαρκία. Τα παχύσαρκα ποντίκια έχουν λιγότερα κύτταρα γλυκιάς γεύσης τα οποία μάλιστα υπολειτουργούν.”δήλωσε η επικεφαλής επιστήμονας Kathryn Medler, αναπληρωτής καθηγητής βιολογικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Buffallo.
Η έρευνα έχει μεγάλη σημασία, επειδή η γεύση παίζει σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση της όρεξης: τι και πόσο τρώμε.
Το πώς συνδέεται η ανικανότητα να νιώσει κάποιος τις γλυκιές γεύσεις με την αύξηση του σωματικού βάρους είναι ακόμα ασαφές, αν και προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι οι παχύσαρκοι άνθρωποι λαχταρούν περισσότερα τα γλυκά και αλμυρά τρόφιμα παρόλο που δεν “απολαμβάνουν” τις γεύσεις όσο τα άτομα με φυσιολογικό βάρος.
H Medler πιστεύει ότι είναι πιθανό η αδυναμία να γευτούν τα ποντίκια την γλυκιά γεύση ίσως τα ωθούσε στο να φάνε περισσότερο, σε μια προσπάθεια να συμπληρώσουν το κενό.
“Αν κατανοήσουμε τον μηχανισμό που τα κύτταρα γεύσης επηρεάζονται από την παχυσαρκία ίσως βρούμε και τον τρόπο να τα επαναφέρουμε στο φυσιολογικό, κάτι που με τη σειρά του θα οδηγούσε σε νέες θεραπείες κατά της παχυσαρκίας.”, είπε Medler.
Πηγή: http://www.adinatisma.com/2013/11/geusi-paxisarkia.html