Ο Στρατηγικός Σχεδιασμός της Χρυσής Αυγής για την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία

λόγω του φόβου αντιδράσεως από την Χρυσή Αυγή (βλέπε πρόσφατη συνέντευξη Μπίστη στον ΣΚΑΪ). 

Η Ελληνική Αμυντική βιομηχανία αποτελεί για εμάς εθνικό κεφάλαιο και η άνθησή της αποτελεί προαπαιτούμενο για την εθνική μας ανεξαρτησία. Σε επίπεδο οικονομικό μπορεί να μετατραπεί σε σοβαρό μοχλό ανάπτυξης και να εξασφαλίσει χιλιάδες θέσεις εργασίας σε νέους Έλληνες. 

Επειδή πολλά ανδρείκελα του πολιτικού κατεστημένου διαδίδουν ότι η Χρυσή Αυγή δεν έχει πρόγραμμα και πρόταση για την έξοδο της χώρας από την κρίση, δημοσιεύουμε παρακάτω το κεφάλαιο «ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ» του πολιτικού προγράμματος του Εθνικιστικού Κινήματος.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η σημερινή άθλια κατάσταση της κρατικής Αμυντικής Βιομηχανίας (Α.Β.) με τα μεγάλα ταμειακά ελλείμματα, τις ζημίες και την απαξίωση δείχνει ότι αφενός τα στρατηγικά και επιχειρησιακά σχέδια που εφαρμόστηκαν ήταν ανεπαρκή και αφετέρου ότι η διαχείριση, ο έλεγχος και ο συντονισμός των κρατικών Α.Β. παρά την οικονομική υποστήριξή τους από το κράτος (μετοχοποιήσεις χρεών προς το δημόσιο, εγγυήσεις του δημοσίου, ανάθεση συμβάσεων κ.α.) ήταν λανθασμένη με αποτέλεσμα να αποτύχει ο βασικός στόχος εδραίωσης και ανάπτυξης της εγχώριας Α.Β. πρωτίστως σε εθνικό αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. 

Οι βασικές αιτίες αυτής της κατάστασης είναι γνωστές: έλλειψη ΕΘΝΙΚΟΥ ΟΡΑΜΑΤΟΣ, ανικανότητα διοικήσεων, κομματικοποίηση, αναξιοκρατία, αδιαφάνεια, επίδραση εξωθεσμικών παραγόντων, μη αξιοποίηση του θεσμού των αντισταθμιστικών ωφελημάτων (Α.Ω.) παρά τα προβλήματα της σχετικής νομοθεσίας, ανύπαρκτη υποστήριξη της Έρευνας και Ανάπτυξης (R&D) και η γενικώς φθίνουσα πορεία της βιομηχανίας στην Ελλάδα είχαν ως αποτέλεσμα την σταδιακή υποβάθμιση της βιομηχανικής υποδομής και κουλτούρας και την απαξίωση της Αμυντικής Βιομηχανίας. 

Παρά ταύτα η κατάσταση στην Αμυντική Βιομηχανία, αν και εξόχως ανησυχητική μετά τις άστοχες και προδοτικές επιλογές της μνημονιακής συγκυβέρνησης, είναι αναστρέψιμη. Μια χώρα με ισχυρή βιομηχανία και πολύ περισσότερο αμυντική, αποκτά ένα συγκριτικό πλεονέκτημα τόσο σε οικονομικό επίπεδο όσο και σε διπλωματικό – διαπραγματευτικό – αμυντικό. Επιπροσθέτως τα εθνικά θέματα (Αλβανία, Σκόπια, Τουρκία) και η διεθνής κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο επιβάλουν επιτακτικά την ανάκαμψη της Α.Β. και κυρίως την ανάπτυξή της ώστε να διεκδικήσει μια βαρύνουσα θέση στο ευρωπαϊκό αμυντικό γίγνεσθαι, αλλά κυρίως για να είναι σεβαστή από όλους η αποτρεπτική ισχύς των Ενόπλων μας Δυνάμεων.

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΣΕ ΕΘΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ

Η επίτευξη του εθνικού στόχου ανάκαμψης και ανάπτυξης της αμυντικής βιομηχανίας προϋποθέτει μεταξύ άλλων:

Ένταξη της Αμυντικής Βιομηχανίας ως δομικό στοιχείο της αμυντικής θωράκισης και της αποτρεπτικής ισχύος της χώρας στην Στρατηγική Άμυνας

Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο για την Α.Β. με ορίζοντα δεκαπενταετίας με πυρήνα τις κρατικές αμυντικές βιομηχανίες και την συμμετοχή των ιδιωτικών αμυντικών βιομηχανιών.

ΕΘΝΙΚΟ ΟΡΑΜΑ: Το εθνικό όραμα αποτελεί παράγοντα ανάπτυξης και προόδου. Συνεπώς ο στρατηγικός σχεδιασμός με γνώμονα το ρεαλιστικό και το εφικτό αλλά χωρίς όραμα δεν αποτελεί βάση για ισχυρή Α.Β.

Διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα των νευραλγικών Αμυντικών Βιομηχανιών, δηλαδή του πυρήνα της εγχώριας Α.Β., ως επιλογή στρατηγικής σημασίας, εφαρμόζοντας σύγχρονες διαδικασίες διοίκησης σε ένα αυστηρό πλαίσιο ελέγχου συγκεκριμένων και μετρήσιμων στόχων.

Μέρος του ΦΠΑ, με το οποίο θα εξασφαλίζονται ποσά όχι κάτω των 500 εκατ. ευρώ ετησίως, θα κατευθύνεται σε ειδικό λογαριασμό του ΥΕΘΑ αποκλειστικά για την ανάπτυξη των Α.Β. της χώρας και τον οποίο θα διαχειρίζεται το Υφυπουργείο Αμυντικής Βιομηχανίας. Στον ίδιο λογαριασμό θα ενσωματώνονται και οι ποινικές ρήτρες των συμβάσεων των Α.Β.

Εκσυγχρονισμό και ολική αναδιάρθρωση των νευραλγικών Α.Β. σε νέες βάσεις με καθιέρωση σύγχρονων μεθόδων διοίκησης και κριτηρίων ελέγχου.

Αλλαγή του νομικού πλαισίου για τις προμήθειες αμυντικού υλικού με στόχο την εξασφάλιση των πραγματικών αναγκών των Ενόπλων Δυνάμεων και την υποχρεωτική συμμετοχή της εγχώριας Α.Β. σε όλα τα εξοπλιστικά προγράμματα.

Αναθεώρηση του θεσμού των Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων (Α.Ω.) με στόχο την σημαντική αύξηση του ποσοστού Εθνικής Προστιθέμενης Αξίας (Ε.Π.Α.) στις συμβάσεις παραγωγής, συμπαραγωγής και συνανάπτυξης με στόχο την απόκτηση τεχνογνωσίας σε τομείς υψηλής τεχνολογίας.

Έγκαιρη ενημέρωση της εγχώριας Α.Β. για τις εξοπλιστικές ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων.
Ενίσχυση της αυτοδύναμης Έρευνας και Ανάπτυξης στον τομέα των αμυντικών τεχνολογιών και αύξηση του ποσοστού του Π/Υ του ΥΕΘΑ που διατίθεται για R&D. Η ανάπτυξη της Α.Β. θα πρέπει να στηρίζεται στην αλματώδη ανάπτυξη του τομέα Έρευνας και Ανάπτυξης με ενδογενείς δυνάμεις υποχρεωτικά, αλλά και μέσω συνεργασιών με προηγμένες τεχνολογικά και επιστημονικά εταιρίες του κλάδου.

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΜΥΝΤΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ (ΕΑΣ)

(Τα αναφερόμενα για την εταιρία ΕΑΣ, που είναι η μεγαλύτερη αμυντική βιομηχανία, ισχύουν με μικρές τεχνικές διαφοροποιήσεις και για τις υπόλοιπες νευραλγικές αμυντικές βιομηχανίες)
Στο επίπεδο της εταιρίας ΕΑΣ το Στρατηγικό Σχέδιο θα πρέπει να στοχεύει στο τρίπτυχο:
• Εξυγίανση
• Σταθεροποίηση
• Ανάπτυξη

Εξέλιξη της εταιρίας από μια προβληματική εταιρία παραγωγής συμβατικών αμυντικών προϊόντων σε μια κερδοφόρα εταιρία παραγωγής διευρυμένης γκάμας προηγμένων τεχνολογικά προϊόντων, με αιχμή του δόρατος την Έρευνα και Ανάπτυξη, με ισχυρή θέση στο διεθνές περιβάλλον πρέπει να αποτελεί το ΕΘΝΙΚΟ μας ΟΡΑΜΑ.

Για την επίτευξη των παραπάνω στόχων το Eθνικό Στρατηγικό Σχέδιο πρέπει να είναι δυναμικό, ρεαλιστικό και φιλόδοξο και να περιλαμβάνει συγκεκριμένες προτάσεις:

Παραγγελίες. Πρωταρχική στρατηγική επιλογή πρέπει να είναι η κάλυψη των αναγκών των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, με αύξηση του ποσοστού συμμετοχής της εταιρίας στα εξοπλιστικά προγράμματα και στις προμήθειες αμυντικών υλικών των Ε.Δ. Επίσης θα πρέπει να διερευνηθούν νέα πεδία όπως τα ανταλλακτικά και τα αναλώσιμα.

Θα πρέπει να αξιοποιηθούν ταυτοχρόνως οι όποιες δυνατότητες υπάρχουν στην διεθνή αγορά. Η αύξηση των εξαγωγών θα έρθει μέσα από την αναθεώρηση της πολιτικής πωλήσεων, τον εκσυγχρονισμό του συστήματος κοστολόγησης και την διεύρυνση της γκάμας παραγόμενων προϊόντων με νέα εξελιγμένα, τεχνολογικά προηγμένα και γιατί όχι πρωτότυπα αμυντικά προϊόντα. Προϋπόθεση είναι η άμεση και ραγδαία ανάπτυξη του τομέα Έρευνας και Ανάπτυξης. 

Βασική προϋπόθεση για την εκπόνηση αξιόπιστου Εθνικού Στρατηγικού Σχεδίου είναι η γνωστοποίηση από τις Ένοπλες Δυνάμεις του ύψους των παραγγελιών που προτίθεται να αναθέσει την επόμενη τουλάχιστον 5-ετία. 

Απαιτείται συνεπώς συμφωνία με την ηγεσία του ΥΕΘΑ ώστε να προωθηθεί το πλαίσιο συνεργασίας ΥΕΘΑ και ΕΑΣ με στόχο την αύξηση του ποσοστού συμμετοχής της εταιρίας στα εξοπλιστικά και στις προμήθειες αμυντικών υλικών των Ε.Δ. και φυσικά στον προσδιορισμό του ύψους των συμβάσεων, ικανό να συμβάλλει ουσιαστικά στην ανόρθωση και ανάπτυξη της εταιρίας.

Χρηματοοικονομική εξυγίανση. Η πρόθεση της μνημονιακής συγκυβέρνησης είναι να προωθήσει την είσοδο στρατηγικού επενδυτή με πλειοψηφική συμμετοχή. Ιδού ορισμένες λεπτομέρειες αυτής της στρατηγικής του ξεπουλήματος: Ο ιδιώτης στρατηγικός επενδυτής που προφανώς θα είναι ξένος (διότι Έλληνας, γνώστης της αμυντικής βιομηχανίας, δεν υπάρχει):

Θα αναλάβει την αποπληρωμή του χρέους (1,2 δισ. €) που κάποιος άλλος δημιούργησε; Προφανώς ΟΧΙ. Το κόστος αυτό προφανώς θα αναλάβει το Ελληνικό Δημόσιο δηλαδή ο ελληνικός λαός. Θα αναλάβει το κόστος εξορθολογισμού του προσωπικού, την κακή διάρθρωση του οποίου δεν προκάλεσε ο ίδιος; Προφανώς ΟΧΙ. 

 Το κόστος αυτό προφανώς θα αναλάβει το Ελληνικό Δημόσιο, δηλαδή ο ελληνικός λαός (μετατάξεις-απολύσεις). Θα αξιοποιήσει τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα του; Προφανώς ΟΧΙ. Υπάρχουν στην περιοχή μας γειτονικά κράτη περισσότερα συγκριτικά πλεονεκτήματα π.χ. τα ανατολικά κράτη, τα οποία όπως προαναφέραμε (α) είναι πλέον και αυτά μέλη του ΝΑΤΟ (β) διαθέτουν πολύ φτηνό εργατικό κόστος (γ) διαθέτουν τεχνική κουλτούρα ιδιαιτέρως υψηλή (δ) διαθέτουν μια βιομηχανική βάση εν υπνώσει. 

Είναι προφανές ότι ο ξένος επενδυτής θα επιδιώξει να εξασφαλίσει από το Ελληνικό Δημόσιο (ΥΕΘΑ) παραγγελίες συγκεκριμένης αξίας («προίκα»), με ορίζοντα τουλάχιστον πενταετίας (που επί 8 χρόνια δεν ανατέθηκαν στα ΕΑΣ), οι οποίες με νέα δομή και διάρθρωση της εταιρίας, θα εξασφαλίσουν ενδεχομένως κέρδη και βιωσιμότητα για τα ΕΑΣ, χωρίς όμως καμία εγγύηση για την ανάπτυξη της εταιρίας αλλά κυρίως χωρίς καμία εγγύηση για την εξασφάλιση της αποτρεπτικής ισχύος των Ε.Δ.

ΠΑΓΙΑ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΟΛΕΣ ΟΙ ΝΕΥΡΑΛΓΙΚΕΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΣΕ ΧΕΡΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ. ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΑΜΥΝΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΞΕΝΟ ΕΠΕΝΔΥΤΗ.

Το πρόβλημα δημιουργείται όταν μια χώρα σαν την Ελλάδα, με ανοιχτά μέτωπα σχεδόν με όλους τους γείτονες, αφήνει την αρχαιότερη Α.Β. στα χέρια ξένων που προφανώς δεν σκοπεύουν να δημιουργήσουν μια εταιρία που θα ανταγωνίζεται σε ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον τα συμφέροντα άλλων δικών τους εταιριών. 

Όταν την διάσωση και την εξυγίανση των ΕΑΣ αναλαμβάνει ουσιαστικά το Ελληνικό Δημόσιο, δεν είναι καθόλου επιβεβλημένο να αναλάβει ιδιώτης επενδυτής την μετέπειτα πορεία των ΕΑΣ με εξασφαλισμένες συμβάσεις από το ΥΕΘΑ, και χωρίς καμία εγγύηση για την ανάπτυξη και μετεξέλιξη τους σε μια ισχυρή και ανθούσα Α.Β. 

Είναι χρήσιμο να θυμηθούμε την πορεία της ΕΛΒΟ, η οποία όταν αναλώθηκε η «προίκα» που είχε λάβει από το ΥΕΘΑ, παρουσίασε ζημίες. Επίσης, θα πρέπει να επισημανθεί ότι την κύρια ευθύνη για την τραγική κατάσταση και την δυσμενή θέση της εταιρίας έχουν οι πολιτικοί προϊστάμενοι και οι διορισμένες διοικήσεις των παρηκμασμένων κομμάτων της ψοφοδεούς δεξιάς και αριστεράς.

Συνεπώς η εγγύηση της επιτυχούς πορείας της εταιρίας δεν είναι μόνο η μορφή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος αλλά η πραγματική βούληση της ιδιοκτησίας (Ελληνικό Δημόσιο) για ανάπτυξη της εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας ως βασικού πυλώνα της αμυντικής θωράκισης της χώρας, καθώς και τα πρόσωπα που θα επιλέξει η ίδια να στελεχώσουν την διοίκηση. 

Τα πρόσωπα αυτά θα πρέπει να είναι ικανά, γνώστες της Α.Β. και της αγοράς αμυντικού υλικού, γνώστες των σχετικών ευρωπαϊκών και διεθνών θεσμών, ρεαλιστές αλλά και οραματιστές.

Εάν όλα τα βάρη για την εξυγίανση και ανάπτυξη της εταιρίας θα τα αναλάβει το Ελληνικό Δημόσια (π.χ. αποπληρωμή του χρέους των 1,2 δισ. € που τα ΕΑΣ αδυνατούν να αποπληρώσουν ακόμα και με τα πιο αισιόδοξα σενάρια πωλήσεων) και η εταιρία καθίσταται στοιχειωδώς βιώσιμη, θα πρέπει να αναληφθούν δράσεις που να ελαφρύνουν αυτή την επιβάρυνση του Ελληνικού Δημοσίου. Τέτοιες δράσεις είναι:

Μεταφορά των μετοχών της ΕΑΣ που ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο από το Υπουργείο Οικονομικών στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ο πραγματικός (και τυπικά) ιδιοκτήτης θα μπορεί να ενισχύει την εταιρία του οικονομικά αλλά και να της αναθέτει δουλειές (συμβάσεις).

Πώληση μη παραγωγικής ακίνητης περιουσίας, η οποία θα χαρακτηριστεί έτσι από ειδική επιτροπή και που εκτιμάται σε περίπου 1 δισ. ευρώ.

Η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας μπορεί να γίνει επίσης μέσω ανασχεδιασμού δράσεων όπως για παράδειγμα εγκατάσταση ΑΠΕ (φωτοβολταϊκών ή ανεμογεννητριών) η άλλων δραστηριοτήτων.
Διεκδίκηση αποζημιώσεων από τις «ελλειμματικές» διοικήσεις στο βαθμό που προκύψουν επιβαρυντικά στοιχεία εναντίον τους μετά από εισαγγελικές έρευνες που θα πρέπει άμεσα να διαταχθούν.

Άλλα μέτρα χρηματοοικονομικής εξυγίανσης είναι:

Μείωση Αποθεμάτων (σήμερα είναι 130 εκατ. ευρώ)
Απαιτήσεις από ΙΡΑΚ (άμεση ρευστοποίηση των 127 εκατ. δολαρίων περίπου)
Εξάλειψη των πρωτογενών ελλειμμάτων.

Παραγωγή

Μεταφορά εγκαταστάσεων εργοστασίου Ελευσίνας, του γωμοτηρίου της Καλυκοποιείας (Υμηττός) και των Φυσιγγίων Κυνηγίου (Υμηττός) στο Εργοστάσιο Λαυρίου ενοποιώντας τις δραστηριότητες γόμωσης, συναρμολόγησης και συσκευασίας όλων των πυρομαχικών.

Κατάργηση του καθεστώτος Ανώνυμης Εταιρίας, θυγατρικής των ΕΑΣ, του εργοστασίου της Μεταλλουργικής Βορείου Ηπείρου (ΜΒΗ) και ένταξή του ως εργοστάσιο του Εμπορικού Τομέα των ΕΑΣ.

Κατάργηση του καθεστώτος ΕΠΕ, θυγατρική των ΕΑΣ, της Ηλεκτρομηχανικής Κύμης (ΗΜΚ) και ένταξή της ως εργοστάσιο του Εμπορικού Τομέα των ΕΑΣ .

Αναδιοργάνωση γραμμών παραγωγής με στόχο την μείωση του κόστους και βελτίωση της ποιότητας των παραγομένων προϊόντων.

Τεχνολογική αναβάθμιση. Αξιοποίηση και ανάπτυξη του Engineering (σχεδιασμός/μελέτη παραγωγής).
Εξορθολογισμός και αναδιάρθρωση της Οργανωτικής Δομής και του Προσωπικού ώστε να καλύψουν τις ανάγκες που θα προκύψουν όχι μόνο από το πρόγραμμα πωλήσεων αλλά και των αναγκών Έρευνας και Ανάπτυξης.

Έρευνα & Ανάπτυξη (R&D)

Ένας ισχυρός τομέας Έρευνας και Ανάπτυξης οδηγεί στην κατοχή τεχνογνωσιών αιχμής , βασική προϋπόθεση ισχυροποίησης της θέσης της εταιρίας μας στο εσωτερικό και κυρίως στο εξωτερικό περιβάλλον. Η δραματική κατάσταση στον τομέα Έρευνας & Ανάπτυξης επιβάλει διαρθρωτικές αλλαγές, μέτρα αναδιοργάνωσης αλλά και χρηματοδότησης , επιδιώκοντας την αύξηση του ποσοστού κατοχής τεχνογνωσίας στους κυριότερους τομείς της Αμυντικής Τεχνολογίας σύμφωνα με συγκεκριμένους και μετρήσιμους στόχους.

Στενότερη συνεργασία των ΕΑΣ με το ΥΕΘΑ

Συμμετοχή των ΕΑΣ στην υλοποίηση και στον σχεδιασμό σε όλα τα εξοπλιστικά προγράμματα που έχουν σχέση με την τεχνογνωσία της εταιρίας. Σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να επιδιωχθεί η σύναψη μακροπρόθεσμων συμβάσεων παραγωγής ή και συμπαραγωγής με προηγμένες τεχνολογικά εταιρίες του εξωτερικού όταν πρόκειται για προϊόντα αυξημένου τεχνολογικού και γνωστικού ενδιαφέροντος.

Αλλαγή του νομικού πλαισίου για τις προμήθειες αμυντικού υλικού με στόχο την εξασφάλιση των πραγματικών αναγκών, την υποχρεωτική συμμετοχή της εγχώριας Α.Β. στα εξοπλιστικά προγράμματα και στις προμήθειες των Ε.Δ. .

Μέτρα ενίσχυσης της διαφάνειας με πραγματική αξιοποίηση του θεσμού του Εσωτερικού Ελέγχου.
Η διασφάλιση της κερδοφορίας στα αμυντικά προϊόντα παρά τις ιδιαιτερότητες της συγκεκριμένης αγοράς, πρέπει να αποτελέσει έναν από τους στόχους του στρατηγικού σχεδίου για την Α.Β. Σε περίπτωση αποδοχής της άποψης ότι στα προϊόντα της Α.Β. δεν μπορεί να εξασφαλιστεί κερδοφορία (ως θέση ), οι κίνδυνοι για απόκλιση από τους όποιους στόχους θα τεθούν είναι μεγάλοι.

Για τις δραστηριότητες που δεν θεωρούνται αμιγώς αμυντικές (Εμπορικός Τομέας) η επιβίωση και κυρίως η ανάπτυξή τους στο ανταγωνιστικό περιβάλλον, που είναι διαφορετικό από αυτό των αμυντικών προϊόντων, θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με την ένταξή τους σε μια ανεξάρτητη και ευέλικτη μορφή, στα πρότυπα της εμπορικής αγοράς, και ταυτόχρονη διείσδυση στην αγορά με τα brand name των ΕΑΣ όπως π.χ. των κυνηγετικών φυσιγγίων ΠΥΡΚΑΛ.