Ντε Γκράουε: Ανεπαρκής η μακροοικονομική πολιτική της ευρωζώνης

ευρωπαϊκής επιτροπής Εμμάνουελ Μπαρόζο, μίλησε στον ΣΚΑΪ και τον Πέτρο Κιρκιλή για την λανθασμένη πολιτική λιτότητας που έχει υιοθετήσει η Ευρώπη, την βαθύτερη ύφεση που αναμένει στην Ελλάδα και την κοινωνικοπολιτική αστάθεια που θα την συνοδεύσει.

Ο κ. Ντε Γκράουε, ο οποίος υπήρξε εκ των θεμελιωτών της θεωρίας περί ενός ενιαίου νομίσματος στην Ευρώπη, δεν παρέλειψε να επιτεθεί με σκληρά λόγια κατά του Όλι Ρεν χαρακτηρίζοντας τα λεγόμενά του «ανοησίες» και τον ίδιο εκπρόσωπο των συμφερόντων των χωρών πιστωτών. Στο στόχαστρο του Βέλγου οικονομολόγου βρέθηκε και ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ τον οποίο κατηγόρησε για διγλωσσία και ότι επέδειξε φόβο απέναντι στην ευρωπαϊκή κυριαρχία της Γερμανίας.

ΕΡ.: Κύριε Ντε Γκράουε, πως βλέπετε την πορεία των ευρωπαϊκών οικονομιών; Πιστεύετε πως η έξοδος από την ύφεση βρίσκεται στο κοντινό μέλλον; Ειδικότερα, για τις χώρες της νότιας Ευρώπης προβλέπεται από την κομισιόν για το 2013 ακόμη βαθύτερη ύφεση και μεγαλύτερη ανεργία.

ΑΠ: Η μακροοικονομική πολιτική που εφαρμόζεται στην ευρωζώνη είναι στο σύνολό της ανεπαρκής για δύο λόγους. Πρώτον, η λιτότητα που επιβάλλεται στις χώρες του Νότου είναι υπερβολική και απότομη. Θα έπρεπε να είχε δοθεί μια μεγαλύτερη περίοδος δημοσιονομικής προσαρμογής. Σίγουρα, οι χώρες αυτές θα καλούνταν να λάβουν μέτρα λιτότητας εξαιτίας του υψηλού δημοσίου χρέους, όμως πρέπει να τους παράσχεις περισσότερο χρόνο για να το υλοποιήσουν. Ο άλλος λόγος είναι ότι δεν έχει υπάρξει καμία κίνηση ώστε να τονωθεί η οικονομία, γεγονός το οποίο θα καθιστούσε πολύ πιο εύκολη την προσαρμογή για τις χώρες του νότου. Αυτό το όποιο έγινε είναι ότι οι χώρες πιστωτές οι οποίες έχουν την δύναμη και επιβάλλουν τους δικούς τους όρους, έχουν μεταθέσει όλο το βάρος της δημοσιονομικής προσαρμογής στις χώρες με πρόβλημα χρέους. Κατά τη γνώμη μου, η ευρωπαϊκή επιτροπή απέτυχε να πάρει μια ουδέτερη θέση σε αυτό το θέμα και να απαιτήσουν μια συμμετρική προσαρμογή. Απεναντίας, αποτέλεσε το όργανο με το οποίο τα ισχυρά κράτη επέβαλαν τους όρους τους στις αδύναμες χώρες.

ΕΡ.: Από την άλλη πλευρά, ο Όλι Ρέν φαίνεται να διαφωνεί με αυτή την άποψη και επιμένει πως η σκληρή δημοσιονομική προσαρμογή αποτελεί την μοναδική λύση για τις χώρες με πρόβλημα χρέους. Μάλιστα, σε πρόσφατη συνέντευξή του δήλωσε ότι «αυτό το οποίο δεν καταλαβαίνω είναι από πού ακριβώς στη Γη θα μπορούσαν να προέλθουν τα χρήματα για τα πακέτα τόνωσης της οικονομίας» προσθέτοντας ότι «ελπίζω ειλικρινά ότι άνθρωποι οι οποίοι είναι εξυπνότεροι από μένα θα προτείνουν εναλλακτικούς τρόπους για να εξασφαλίσουμε τη ροή πιστώσεων στην Ευρώπη». Τι απαντάτε;

ΑΠ.: Αυτά τα οποία λέει ο κ. Ρέν είναι ανοησίες. Επαναλαμβάνει διαρκώς αυτή την άποψη και ο κόσμος νομίζει πως αυτή είναι η πραγματικότητα. Αυτά που λένε οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι δεν είναι αλήθεια. Δεν έχουν έτσι τα πράγματα. Οι χώρες του Βορρά έχουν την δυνατότητα να τονώσουν την οικονομία. Καταρχήν, έχουν σταθεροποιήσει το ποσοστό του χρέους τους επί του ΑΕΠ. Η Γερμανία, το Βέλγιο το έχουν επιτύχει, το έχουν κρατήσει σταθερό. Ως εκ τούτου, υπάρχει το πεδίο να επιτρέψουν να υπάρξει χρέος στον κρατικό τους προϋπολογισμό. Με αυτό τον τρόπο, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί όπως η ευρωπαϊκή τράπεζα επενδύσεων, θα έχουν μεγαλύτερα κεφάλαια για να προχωρήσουν σε επενδύσεις. Τίποτα όμως από αυτά δεν γίνεται. Δεν θέλουν να το κάνουν. Είναι εφικτό, όμως δεν υπάρχει η πολιτική βούληση. Ο Όλι Ρέν θα πρέπει να σταματήσει να λέει όλα αυτά τα πράγματα. Ο κύριος Ρεν απλά εκπροσωπεί τα συμφέροντα των χωρών πιστωτών της και όχι της Ευρωπαικής Ένωσης.

ΕΡ.: Επίσης εκφράζεται το επιχείρημα ότι τα spread έχουν οδηγηθεί σε μια αποκλιμάκωση. Η Πορτογαλία για παράδειγμα προσφάτως δανείστηκε από τις αγορές. Οπότε το πρόγραμμα λειτουργεί και είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.

ΑΠ.: Όχι. Δεν υπάρχει κανένας συσχετισμός με την δημοσιονομική προσαρμογή. Όλα απορρέουν από την ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα. Η ΕΚΤ ανακοίνωσε πέρυσι την απόφασή της να αναλάβει τον ρόλο του ύστατου δανειστή. Από εκείνη την στιγμή και έπειτα υπήρξε η αποκλιμάκωση των spread στον δανεισμό των ευρωπαϊκών χωρών. Κατά την γνώμη μου, η δημοσιονομική προσαρμογή δεν έχει ωφελήσει την αναστροφή του κλίματος στις αγορές. Απεναντίας, το ποσοστό του χρέους επί του ΑΕΠ εξακολουθεί να αυξάνεται στις χώρες του νότου. Η σκληρή δημοσιονομική προσαρμογή συνεισέφερε μόνο στην βαθιά ύφεση και την αύξηση του χρέους. Η μείωση των τιμών των spread οφείλεται στην ΕΚΤ και την υπόσχεσή της να αναλάβει στο μέλλον δράση.

ΕΡ.: Θεωρείτε ότι αν συνεχιστεί η εφαρμογή μιας τόσο αυστηρής οικονομικής πολιτικής, υπάρχει κίνδυνος για το μέλλον της ευρωζώνης;

ΑΠ.: Σαφέστατα. Αν συνεχίσεις να πιέζεις τις οικονομίες των αδύναμων χωρών του ευρώ και να τις οδηγείς σε όλο και πιο βαθιά ύφεση, η θέληση των λαών να συνεχιστεί αυτό το πρόγραμμα θα εξαφανιστεί. Ο κόσμος δεν πρόκειται να αποδεκτεί το γεγονός ότι θα γυρίσεις το βιοτικό του επίπεδο δεκαετίες πίσω και θα διαλύσεις το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Τους είπανε ότι το ευρώ είναι κάτι καλύτερο από αυτό που είχαν. Οπότε εδώ υπάρχουν πλέον δύο επιλογές. Είτε επιστρέφουμε ο καθένας στο δικό του εθνικό νόμισμα το οποίο μπορεί να λύσει ορισμένα προβλήματα αλλά θα δημιουργήσει καινούρια προβλήματα, είτε προχωράμε σε μια πολιτική ενοποίηση των ευρωπαϊκών χώρων για το οποίο δεν υπάρχει ισχυρή θέληση. Εν κατακλείδι, δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος.

ΕΡ.: Υπάρχει περίπτωση η Γερμανία να επανακαθορίσει την στάση της και να χαλαρώσει τους ρυθμούς δημοσιονομικής προσαρμογής, λαμβάνοντας υπόψιν τις επερχόμενες γερμανικές εκλογές;

ΑΠ.: Όχι. Δεν πιστεύω ότι οι εκλογές στην Γερμανία τον Σεπτεμβριο θα επιφέρουν κάποια αλλαγή. Πρώτα απ’ όλα, θα υπάρξει πιθανότητα ένας μεγάλος κυβερνητικός συνασπισμός κομμάτων στον οποίο η συμμετοχή των Σοσιαλδημοκρατικών δεν είναι ικανή να αλλάξει εκ βάθρων την γερμανική οικονομική πολιτική. Από την άλλη πλευρά, η Γαλλία βρίσκεται σε παράλυση. Ο Γάλλος πρόεδρος έμεινε στα λόγια και δεν ανέλαβε καμία πρωτοβουλία. Η Γαλλία θα έπρεπε να είχε συμμαχήσει με άλλες χώρες για να αμφισβητήσει την γερμανική κυριαρχία στην ευρωζώνη. Όμως, ο Ολάντ φοβάται και δεν θέλει ρισκάρει.

ΕΡ.: Τέλος, κύριε Ντε Γκράουε, θα ήθελα να ζητήσω την γνώμη σας για την ελληνική οικονομία. Βρισκόμαστε για 5η χρονιά σε ύφεση ενώ η ανεργία αναμένεται να φτάσει το 2013 το 29%.

ΑΠ.: Το γνωρίζω. Κοιτάξτε, με τον τρόπο με τον οποίο έχει επιβληθεί η λιτότητα στην Ελλάδα, θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε βαθύτερη ύφεση και ακόμη μεγαλύτερη ανεργία. Αυτό θα δημιουργήσει μεγάλη αστάθεια στην Ελλάδα όχι μόνο οικονομική αλλά κοινωνική και πολιτική. Οπότε, δεν είμαι αισιόδοξος για την χώρα σας.

Πηγή: http://www.skai.gr