ολέθρια συνταγή και έναν δρόμο χωρίς επιστροφή.
Ενώ όλο και περισσότεροι διεθνώς μιλούν για την ανάγκη να υπάρξει αντίλογος από την Ελλάδα (μέχρι και δικαστήριο θα μπορούσαμε να πάμε τους δανειστές είπε κάποιος επιφανής), στην Αθήνα… μούγκα.
Ακόμη και η Κομισιόν, μετά το ΔΝΤ, ομολογεί ευθέως για λάθη, αλλά η ελληνική κυβέρνηση δεν… πτοείται.
Δύο παραδείγματα είναι αρκετά για να καταλάβει κανείς ότι τούτοι εδώ, όχι μόνο διάθεση για διαπραγμάτευση δεν έχουν, αλλά είναι παραδομένοι ολοκληρωτικά, έχοντας τη νοοτροπία του ραγιά: Πρώτον, το πετρέλειο θέρμανσης. Ενώ έβλεπαν από νωρίς ότι το μέτρο δεν έβγαινε, δεν τόλμησαν καν να αλλάξουν τη γραμμή της τρόικας, παρότι ήταν δεδομένο ότι η αλλαγή θα έφερνε καλύτερο οικονομικό αποτέλεσμα. Δεύτερον, ο ΦΠΑ στην εστίαση. Όλοι ξέρουν ότι ο αυξημένος ΦΠΑ έχει μειώσει τα έξοδα. Δεν πρόκειται όμως να τον αγγίξουν, εάν δεν το πει η τρόικα. Από Ιούνιο και βλέπουμε λέει ο Στουρνάρας. Είναι αυτή κανονική χώρα και αυτή η κυβέρνηση κανονική κυβέρνηση, που δεν μπορεί να αλλάξει ούτε κατ’ ελάχιστον τον ΦΠΑ; Τι θα συμβεί εάν μόνη της η κυβέρνηση αποφασίσει αύριο τη μείωση; Θα μας βγάλουν από το ευρώ;
Δεν είναι τυχαίο, που το μνημόνιο εφαρμόζεται με τις μικρότερες, τελικά, αντιδράσεις στην ελλάδα. Πρέπει να είμαστε η χαρά του Σόιμπλε. Τόση δουλοπρέπεια δεν την περίμενε ούτε αυτός.
Τέτοιες μέρες πριν τρία χρόνια ο Γιώργος Παπανδρέου άνοιγε την κερκόπορτα στα μνημόνια, την τρόικα, τη Μέρκελ. Τρία χρόνια μετά και ενώ προηγήθηκαν τόσα κοινωνικά και οικονομικά εγκλήματα, τόσα άθλια και καταστροφικά πειράματα, έγιναν τόσα αναγνωρισμένα λάθη, οι κυβερνώντες κάνουν ακριβώς τα ίδια με όσα έκανε από την αρχή ο Παπανδρέου. Και μάλιστα πανηγυρίζοντας. Ακόμη τούτη η άνοιξη, τούτο το καλοκαίρι, ραγιάδες, ραγιάδες…
Πηγή: www.protothema.gr
