Μουδιασμένος κοιτάζεις να παίρνουν αποφάσεις για την ζωή σου την ίδια, για την ζωή αυτών που αγαπάς, για την ζωή όλων εκείνων που ποτέ δεν γνώρισες, μα τώρα όλοι γίναμε ένα σώμα…
Και θέλεις να ελπίζεις πως αυτή τη φορά δεν θα υπάρξει προδοσία, δεν θα λυγίσει κανείς την στιγμή που πρέπει. Όνειρο φαντάζει, μα πρέπει να γίνει πραγματικότητα.
Εσύ , εγώ και όλοι μαζί μπορούμε να τους δείξουμε την έξοδο. Τι φοβάσαι; Το μη δοκιμασμένο; Αφού έτσι κι αλλιώς όλα τα ίδια μας οδήγησαν στην καταστροφή.
Εξέγερση, επανάσταση, άρνηση, απόρριψη, και τελικά τιμωρία. Μόνες τους οι λέξεις δεν κάνουν τον αγώνα. Γιατί έχουμε πόλεμο, και στον πόλεμο δεν αρκούν μόνο οι σχεδιασμοί. Στον πόλεμο χρειάζονται θυσίες, και οι θυσίες έχουν και θύματα. Και τώρα θύματα έχουμε μόνο. Όσοι είναι στην πρώτη γραμμή πάντα έχουν τις μεγαλύτερες απώλειες. Οι στρατηγοί πάντα τις λιγότερες, και στο τέλος μένουν και στην ιστορία. Οι ήρωες, οι επαναστάτες, οι δικαιωμένοι.
Καθένας μόνος μας, ας γίνει στρατηγός, καθένας μόνος μας ας γίνουμε όλοι μαζί, δεν αρκεί ο προσωπικός θυμός, χρειάζεται η μαζική δυναμική.
Ένας λαός περήφανος, χαμογελαστός, ευχάριστος, κατάντησε λαός του καναπέ και της μεταγλωτισμένης σαπουνόπερας. Τι κάθεσαι μωρέ και βλέπεις; Τι περιμένεις έτσι σαν υπνωτισμένος; Μην τους ακούς , μην τους πιστεύεις, στρατιωτάκια είναι και αυτοί ή μάλλον αιχμάλωτοι των στρατηγών, των άλλων όμως στρατηγών, εκείνων που βρίσκονται απέναντί σου.
Οργανωμένο σχέδιο, έγκλημα εκ προ μελέτης είναι, σχέδιο εξόντωσης για όσους είχαν όνειρα, για όσους θέλησαν τόλμησαν και έπραξαν. Σου κλέβουν εν ψυχρό την ζωή σου, την ζωή μου, την ζωή μας, το μέλλον μας.
Ο λαός έχει την δύναμη, και η αγανάκτηση πρέπει να γίνει δύναμη, και ο θυμός θάρρος. Χείμαρρος να γίνουμε και να ξεπλύνουμε τούτη τη χώρα κι ας αρχίσουμε και από την αρχή. Καλύτερα να χτίζουμε σε καθαρά χώματα, παρά να συντηρούμε σάπια θεμέλια.
Erina Espíritu
Απέναντι Όχθη
Use Facebook to Comment on this Post