Πως μπορεί κανείς αυτά τα μάτια να μισήσει;…
Πως μπορεί να τυφλωθεί τόσο..
ώστε να μη μπορεί να δει την ομορφιά αυτού του κόσμου;
Είναι στ’ αλήθεια ποτέ δυνατό..
ν’ αντικρίσει τα μάτια ενός παιδιού που πονάει και να μη ραγίσει η ψυχή του;
Να μη κλάψει και να μην πονέσει..
στη σκέψη και μόνο ενός παιδιού που κρυώνει;
Και να μπορεί να ζήσει ανέμελα αν ξέρει..
πως έστω κι ένα παιδί στον κόσμο πεινάει;
Ποιο θεριό είναι εκείνο..
που τ’ άδικο το χέρι θα σηκώσει και θα στραγγαλίσει μια παιδική ψυχούλα..
χωρίς απ’ τις τύψεις να λυγίσει;
Πόση στ’ αλήθεια δύναμη χρειάζεται..
με την αρβύλα του παιχνίδια παιδικά για να σπάσει;
pestanea.blogspot.gr