Μόνο μερικοί χρειάζονται για να πυροδοτήσουν ένα φοβερό ρατσισμό…
Υπάρχουν αυτοί που ωφελούνται από τη δημιουργία ρατσισμού, συμπεριλαμβανομένων αυτών που κάνουν τον ρατσισμό ένα πολιτικο θέμα και αυτών που βάζουν “λάδι στη φωτιά”. Και αυτοί είναι που είναι οι χειροτέρου είδους ρατσιστές (αν και πάντα είναι σαν οι εμπρηστές στο περιθώριο).
Αρα, ο πραγματικός ρατσιστής είναι αυτός που ανάβει τη φωτιά, και όχι αυτός που πάει να γλυτώσει το σπίτι του από κάποια φωτιά, κάποιους τερμίτες η οτιδήποτε άλλο.
Απο οπουδήποτε κι’αν είναι να κινδυνεύει το σπίτι σου, το να το αμύνεσαι είναι πάντα θεμιτό.
Το να αμύνεσαι δεν μπορεί ποτέ να είναι ρατσισμός, ασχέτως αν κάποιος πραγματικός εμπριστής ρατσισμού το φωνασκεί η κάποιος σχιζοφρενής το νομίζει και το φωνάζει…
Εγώ χαμογελώντας, προτιμώ τους δείχνω στριφογυρίζοντας το δάκτυλο στον κρόταφο ότι είναι τρελλοί και δεν μασώ…