Του Θανάση Καρτερού
Σκληρή, επώδυνη, αλλά εντός του ευρώ! Αυτή ήταν η λακωνική εκτίμηση του Φώτη Κουβέλη για την απόφαση του Eurogroup, αναφορικά με την Κύπρο. Τα είπε όλα με έξι μόνο λέξεις ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ., αμέσως μετά τη συνάντησή του χτες με τον Γιάννη Στουρνάρα…
Και ζήσαμε έτσι μια από τις σπάνιες και ευτυχείς ασφαλώς στιγμές που το λακωνίζειν στην πολιτική συνδέεται με το φιλοσοφείν. Λακωνίζειν για τον Κουβέλη. Φιλοσοφείν για μας.Φιλοσοφείν επί του λακωνίζειν: Δηλαδή τι εννοεί ο αγαπητός Φώτης; Ποιο το βαθύτερο νόημα των έξι του λέξεων; Τι μήνυμα ακριβώς στέλνει σε όσους έχουν την υπομονή και τη διάθεση να τον ακούνε;…
Ότι έχουμε μια απόφαση σκληρή και επώδυνη, αλλά, μιας και είναι εντός του ευρώ, καλώς ελήφθη; Ή μήπως κακώς; Οι Κύπριοι πρέπει να τη δεχτούν με το κεφάλι κάτω – ευρωπαϊκό κισμέτ; Κι αν ναι, γιατί ο ίδιος δεν έκανε αυτό που συμβουλεύει σε άλλους, αλλά πολεμούσε κάποτε και μάλιστα με σκληρή γλώσσα τα επώδυνα Μνημόνια; Ποια είναι τέλος πάντων η σωστή στάση που προτείνει; Επίκυψη ή ανάταση;
Θα πείτε, υπάρχει η στάση της ΔΗΜ.ΑΡ. τον τελευταίο ιδιαίτερα καιρό, που καθιστά περιττή κάθε είδους απόπειρα ερμηνείας – η πράξη του κόμματος κριτήριο της αλήθειας του προέδρου του. Αλλά θα ήταν μεγάλη παραβίαση του λακωνίζειν να έλεγε δυο – τρεις λέξεις παραπάνω, δικές του όμως, για τη στάση των Ευρωπαίων; Για το τι σημαίνει μια τέτοια απόφαση για το αύριο της Ευρώπης; Για το αύριο της Ελλάδας; Για τις ρεαλιστικές πιθανότητες που έχει να εφαρμοστεί και να οδηγήσει σε σωτηρία και όχι σε τραγωδία;
Επ’ αυτών τσιμουδιά. Αφού όμως επέλεξε τόσο λακωνικό λακωνίζειν, θα αρκούσε μια λέξη για την απόφαση του Eurogroup: Ζήτω!