ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΑΛΛΑ ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΥΣ…

Εδώ και λίγες ώρες έχει διακινηθεί διαδικτυακά μία πρωτοβουλία συλλογής υπογραφών η οποία μόνο ως εμετική θα μπορούσε να…

χαρακτηριστεί. Πρόκειται για την «ΚΙΝΗΣΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΓΙΑ ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΣΧΟΛΕΣ», η οποία αποτελεί πρωτοβουλία των επικεφαλής της φοιτητικής παράταξης της Δ.Α.Π. – Ν.Δ.Φ.Κ., γνωστού φερεφώνου της κυβερνητικής παράταξης του Αντώνη Σαμαρά.

Με μία δακρύβρεχτη εισαγωγή γεμάτη προβληματισμό για τις δυσκολίες που «επιφέρουν» στην τέλεση των ακαδημαϊκών υποχρεώσεων οι κλειστές σχολές, διατρανώνει η ηγεσία της παράταξης την πρόθεσή της «να αναλάβει δράση», παρασύροντας και τους φοιτητές που τους υποστηρίζουν σε μια δίνη ολέθριας πολιτικής στην παιδεία από την ηγεσία του κόμματος στο οποίο πρόσκεινται. Αλήθεια, οι φοιτητοπατέρες της Δ.Α.Π. δεν έχουν αντιληφθεί τι συμβαίνει στα ακαδημαϊκά ιδρύματα; Κρίμα… Γιατί οι νέοι άνθρωποι οφείλουν να πρωτοστατούν στη διαμόρφωση θέσεων και απόψεων, όχι να ψάχνουν τρόπους να στηρίξουν μια ηγεσία που αποτελεί ντροπή ακόμη και για τους ψηφοφόρους τους.

Ας τους ενημερώσουμε εμείς λοιπόν για το λόγο που τα ιδρύματα δεν είναι σε θέση να φέρουν εις πέρας τις υποχρεώσεις τους, που δεν μπορούν να τελέσουν εξετάσεις, να ορκίσουν τους επιτυχόντες τους και να διεξάγουν εξετάσεις εισόδων στα μεταπτυχιακά τους προγράμματα, θέματα τα οποία θίγει η ανωτέρω πρωτοβουλία. Και για το ποιος ευθύνεται για την κατάντια αυτή (γιατί, όντως, περί κατάντιας πρόκειται).

Λοιπόν, κανένα ίδρυμα στον κόσμο δεν μπορεί να λειτουργήσει όταν επικρέμεται στο προσωπικό του η δαμόκλειος σπάθη μίας άδικης απόλυσης. Κανένα ίδρυμα στον κόσμο δεν μπορεί να λειτουργήσει εκβιαστικά, όταν ο αρμόδιος Υπουργός απαιτεί κεφαλές επί πίνακι χωρίς να γνωστοποιεί τα κριτήρια (παρόλο που του έχει επανειλημμένως ζητηθεί) και χωρίς αξιολόγηση, όπως προβλέπει ο νόμος, κάτι για το οποίο έχει κατατεθεί μήνυση, με τα οποία αποζητά από τους αρμοδίους να πετάξουν στον καιάδα της κινητικότητα και της συνεπακόλουθης ανεργίας εργαζομένους επί σειρά ετών. Κανένα ίδρυμα δεν μπορεί να δεχτεί ότι θα λειτουργεί με λιγότερο προσωπικό, τη στιγμή που αυτό είναι ήδη ελλειμματικό (σύμφωνα με τα στοιχεία που οι πρυτάνεις έχουν δημοσιεύσει το προσωπικό ήδη είναι ανεπαρκές, ενώ η αναλογία εργαζομένων / φοιτητών είναι στην Ελλάδα κάτι λιγότερο από δύο ανά εκατό, με την Αγγλία να έχει τον αντίστοιχο δείκτη στους επτά και την Αμερική στους εννιά). Κανένας συνάδελφος δεν μπορεί να δεχτεί ετσιθελικές απολύσεις ανθρώπων με τους οποίους εργάζεται πλάι – πλάι επί σειρά ετών.

Ενδιαφέρονται, λένε, οι επικεφαλής της Δ.Α.Π. για την ομαλότητα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Κάνοντας μία προβολή στο μέλλον, μπορούν να μας εξηγήσουν το πλαίσιο λειτουργίας ενός ιδρύματος ελλιπούς προσωπικού; Δεν αντιλαμβάνονται ότι, με την πολιτική τους, συμβάλλουν στη διάλυση των πανεπιστημίων της χώρας; Ότι αποτελούν την κερκόπορτα της συντριβής της δημόσιας τριτοβάθμιας παιδείας; Μήπως μπορούν να μας ενημερώσουν ποιά διεκδίκηση εργαζομένων έχουν βρει ως τώρα λογική και δίκαια κατά την περίοδο διακυβέρνησης του κ. Σαμαρά, ώστε να είναι σε θέση να καταδικάζουν τις κινητοποιήσεις των διοικητικών των Α.Ε.Ι,;

Δεν μπορούν να μας πείσουν με την ευλογοφανή και εύηχη ρητορεία τους για το ενδιαφέρον τους για την επιστροφή στην ομαλότητα στην ζωή των φοιτητών. Γιατί πολύ απλά δεν τους απασχολεί αυτό. Δεν είναι η θέση τους υπέρ των δικαιωμάτων των φοιτητών και κατά της ανομίας, όπως ισχυρίζονται, στα ιδρύματα. Είναι υπέρ της συγκυβέρνησης του μνημονίου και κατά των εργαζομένων και των φοιτητών. Καλό θα είναι να αντιληφθούν το πόσο εκτός τόπου και χρόνου είναι η θέση τους και να αλλάξουν γραμμή πλεύσης, καθώς σε λίγο δε βρίσκουν ούτε οι ίδιοι χώρο να βάλουν τα «τραπεζάκια» τους.