Διεθνής Επιτροπή Ελέγχου για τη διερεύνηση των πηγών του όλο και επαχθέστερου δημόσιου χρέους

Γράφει ο Μαγια

Την ώρα που η κυβέρνηση των
υποτελών προσποιείται ότι έχει κηρύξει τον πόλεμο εναντίον της διαφθοράς, στην
πραγματικότητα βουλιάζει όλο και περισσότερο στην απαξίωση και την ανυποληψία,
καθώς το παρακμιακό σύστημα της….

διαπλοκής (πολιτικά πρόσωπα, μεγαλοκαναλάρχες
και στελέχη του τραπεζικού συστήματος), δυσκολεύεται να βρει τρόπους, ώστε να
συγκαλύψει τα σκάνδαλα και να απαλλάξει τους πραγματικούς ενόχους, πολιτικούς
και συνενόχους,  

Σε νέα διατεταγμένη υπηρεσία ο
προπαγανδιστικός μηχανισμός του καθεστώτος έχει αποδυθεί σε αγώνα περιορισμού
του εύρους του κακοφορμισμένου αποστήματος και υποβάθμισης των συνεπειών της ληστρικής επιδρομής σε βάρος του Δημόσιου
συμφέροντος. Με γκεμπελικής εμπνεύσεως τεχνάσματα επιχειρεί να πείσει
την κοινή γνώμη ότι, «αυτό είναι όλο το κακό», δηλαδή, μερικοί άπληστοι
επιχειρηματίες, πολιτικοί και κρατικοί αξιωματούχοι, που αν τιμωρηθούν, «καθαρίσαμε», αποσιωπώντας εντέχνως, το γεγονός, πως όλα
τα …εντιμότατα αρπαχτικά ήταν παιδιά της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή, των νυν…σωτήρων
μας. Ετσι, πιστεύει πως θα φέρει εις πέρας την αποστολή του που είναι ο
εξωραισμός του κλεπτοκρατικού συστήματος.
Δύο είναι οι βασικοί πυλώνες των ερευνώμενων αυτή την
περίοδο υποθέσεων διαφθοράς: οι υπερεξοπλισμοί και οι τράπεζες.
Και στις δυο υποθέσεις η δικαστική
έρευνα διευκολύνθηκε από τα στοιχεία, που είτε ήταν καταχωνιασμένα, είτε ήρθαν
από το εξωτερικό. Κυρίως από γερμανικές «πηγές», οι οποίες ξεφορτώνονται
διάφορα «καμένα χαρτιά» ώστε οι «δουλειές» τους στην Ελλάδα να συνεχιστούν
αδιατάρακτα.
 
Οι αποκαλύψεις εικονογραφούν τη γενικότερη λεηλασία του Δημοσίου και την
επικράτηση της διαπλοκής και των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων. Και φέρνουν στο
φως την Ελλάδα της κατάπτωσης και της παρακμής.
Οι λειτουργοί της Δικαιοσύνης
δείχνουν να είναι απαλλαγμένοι από τα «εμπόδια» του παρελθόντος και η
διαφαινόμενη κατάρρευση του δικομματικού συστήματος εξουσίας, τους επιτρέπει να
κινούνται πλέον με αποφασιστικότητα.
Βέβαια, ουδείς μπορεί να προβλέψει
το βάθος που θα φτάσουν οι έρευνες για τα εγκλήματα του συστήματος διαπλοκής,
διαφθοράς και συνενοχής, που συνεχίζει να διαφεντεύει τις τύχες της εξαθλιωμένης
χώρας μας. Ούτε, φυσικά, πόσο θα διαρκέσει ο αιφνιδιασμός της συγκυβέρνησης
Σαμαρά – Βενιζέλου, που αντέδρασε παρέχοντας πολιτική στήριξη στη διευθύνουσα
σύμβουλο του ΤΧΣ Αν. Σακελλαρίου, η οποία κατηγορείται για την κακουργηματική
πράξη της “απιστίας εις βάρος του Δημοσίου” στο σκάνδαλο του
Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Παρά το γεγονός ότι σε ανάλογες περιπτώσεις είχαν
πράξει διαφορετικά, όπως στην περίπτωση του πρώην προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ Τ.
Αθανασόπουλου.
Και επί τη ευκαιρία. Μήπως είναι η
κατάλληλη στιγμή να ξαναζεσταθεί η φιλόδοξη απόπειρα του ΣΥΡΙΖΑ να συγκροτηθεί
μια αξιόπιστη διεθνής επιτροπή ελέγχου, η οποία θα διερευνήσει τις πηγές του
όλο και επαχθέστερου δημόσιου χρέους, που έχει εξουθενώσει ήδη το λαό και
μετατρέπει τη χώρα, για τουλάχιστον δυο γενιές, σε προτεκτοράτο;
Μια σοβαρή έρευνα πιθανολογείται
βάσιμα, όπως σημειώνει ο Γ. Βότσης, στην Ελευθεροτυπία, ότι θα απεκάλυπτε πως
στην εκτίναξη του χρέους σε δυσθεώρητα ύψη έχουν συμβάλει τουλάχιστον κατά τα
δύο τρίτα τα μεγάλα σκάνδαλα (με μέγιστο τους υπερεξοπλισμούς και με αξιολογική
σειρά να ακολουθούν η φοροδιαφυγή, το Χρηματιστήριο, η Ολυμπιάδα, η Siemens
κ.ά.).
Επιμύθιο. Οταν ο κόσμος στερείται ακόμη και το ψωμί, δεν συγχωρεί
ούτε εκείνους που τα φάγανε ούτε εκείνους που τους συγκάλυπταν ούτε εκείνους
που αρνούνται να εξαντλήσουν κάθε δυνατότητα για να βρεθούν οι ένοχοι, να
τιμωρηθούν και να επιστρέψουν τα κλεμμένα.

Use Facebook to Comment on this Post

Related posts

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *