Ο ΒΔΕΛΥΡΟΣ ΦΟΡΟΣ ΣΤΑ ΑΚΙΝΗΤΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΑΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

Η πρόταση προέκυψε σε συνάντηση μελών του κινήματος και αποτυπώθηκε σε κείμενο λίγες ημέρες μετά. Το Σάββατο, 30/10/2013, μία μέρα μετά την δολοφονία των μελών της Χρυσής Αυγής στη Ν. Ιωνία και το εμφυλιοπολεμικό κλίμα, η επικεφαλίδα της πρότασης (“να περάσει ο φόρος ακινήτων στους δήμους για να αξιοποιηθεί παραγωγικά”) μεταφέρθηκε με τηλεφωνική επαφή σε αρχηγό πολιτικού κόμματος της αντιπολίτευσης. 

Τα λίγα λόγια που του είπαμε είναι αποτέλεσμα της αίσθησής μας ότι παρακολουθούνται οι τηλεφωνικές του συνδιαλέξεις. Του ζητήθηκε όμως ως όρος απαραίτητος να τεθεί από κοινού με άλλο αρχηγό και κόμμα της αντιπολίτευσης, άλλου πολιτικού χώρου για να καταδειχθεί η δυνατότητα συνεργασίας ανθρώπων από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους. Την Δευτέρα, 2/11/2013, ο επικεφαλής της κυβέρνησης των σκυβάλων Σαμαράς, σε συνέντευξη στον άνευ χαρακτηρισμού Πρετεντέρη, ανέφερε ότι έχει μία ιδέα, δική του (!), που δεν έχει θέσει ακόμα σε κυβερνητικό επίπεδο : “να περάσει ο φόρος ακινήτων στους δήμους για να αξιοποιηθεί παραγωγικά” (!!!).

Είμαστε βέβαιοι ότι ο Σαμαράς δεν είναι “μεγάλο πνεύμα” για να συναντηθεί με άλλα αντίστοιχα, ούτε κινούμαστε στο ίδιο μήκος κύματος. Μάλλον περί συλληφθέντος ραδιοκύματος πρόκειται. Τουλάχιστον αυτό φωνάζει η αντιγραφή της επικεφαλίδας, γιατί μόνο αυτή δόθηκε.

Στα αρνητικά είναι η τελική αδιαφορία του αρχηγού του πολιτικού κόμματος της αντιπολίτευσης.

Σας παρουσιάζουμε λοιπόν την πρότασή μας και πλέον μπορούν όλοι να της κάνουν χρήση, χωρίς να κρυφακούουν.

Α. Ο ΦΟΡΟΣ ΣΤΑ ΑΚΙΝΗΤΑ

Πλέον όσων έχουν επισημανθεί από πολλούς σχετικά με τον άδικο και ευθέως αντισυνταγματικό χαρακτήρα των μέτρων που παραβιάζουν την αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 4§5 Συντάγματος) ευνοώντας τις μεγάλες ιδιοκτησίες σε σχέση με τις μικρές, αλλά και την επιβολή δυσβάστακτων φόρων ανεξάρτητα από την δυνατότητα απόδοσης των φόρων, που θα οδηγήσει στην δήμευση περιουσιών, υπάρχουν και κάποια άλλα στοιχεία που θα πρέπει να τονιστούν ιδιαίτερα.

Το ότι τονίζουμε τα κατωτέρω δεν σημαίνει ότι δεν συμφωνούμε με όσα κατά κόρον λέγονται μεταξύ του ελληνικού λαού. Πρόκειται σαφώς για φορολογία αισχρή που επιβάλλεται παρά την άθλια κατάσταση του λαού και της χώρας (στην οποία έφεραν την Ελλάδα και το λαό τα κόμματα της κυβέρνησης). Πρόκειται για φορολογία που επιβάλλεται επί ακινήτων που αποκτήθηκαν με χρήματα πολλάκις φορολογημένα και με την προτροπή των κυβερνήσεων. Πρόκειται για επιβολή επαναγοράς των ακινήτων από τους ιδιοκτήτες τους, άλλως απώλειάς τους.

Εμείς όμως προσθέτουμε στον προβληματισμό και δύο άλλες παραμέτρους:

Α.1. Φορολογία παραγωγικής γης και παραγωγικών ακινήτων

Οι κυβερνώντες φέρονται (και διατείνονται δημόσια) ότι κόπτονται για την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Για τον λόγο αυτό έχουν υποβάλλει τον Ελληνα εργαζόμενο πολίτη σε μία σειρά από άθλια και εξοντωτικά μέτρα υποτίμησης της εργασίας του και της προσωπικότητάς του. Η φορολογία της παραγωγικής γης και των παραγωγικών ακινήτων αυξάνει το κόστος της παραγωγικής διαδικασίας και κατ’ ακολουθία μειώνει άμεσα την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών προϊόντων ως προς το κυρίαρχο θέμα της τιμή τους, με σίγουρες παράπλευρες απώλειες και στα ζητήματα της ποιότητας των παραγόμενων. Καμία δε μελέτη επί του θέματος αυτού δεν έχει γίνει, ούτε κάποιος υπολογισμός του συνολικού κόστους (και δημοσιονομικού) στην ενέργεια αυτή.

Η φορολογία αυτή επίσης είναι βέβαιο ότι θα μετακυληθεί στον καταναλωτή αυξάνοντας το κόστος ζωής, τους σχετικούς δείκτες και μειώνοντας ταυτόχρονα την κατανάλωση και την δυνατότητα κατανάλωσης των πολιτών, με αποτέλεσμα την περαιτέρω στέρηση βιοτικών αναγκών και την πτώση της κατανάλωσης (και των αντίστοιχων φορολογικών εσόδων).

Α.2. 3,5 δις Ευρώ κατ’ έτος περαιτέρω υστέρηση του ΑΕΠ και των αναπτυξιακών δυνατοτήτων

Η κυβέρνηση προσδοκά να εισπράττει από τον «ενιαίο φόρο ακινήτων» το ποσό των 3,5 δις Ευρώ ετησίως. Το ποσό αυτό κατά το μεγαλύτερο μέρος του (αν όχι ολόκληρο) πρόκειται να καλύψει τις δανειακές δεσμεύσεις της χώρας, ήτοι πρόκειται να εξέλθει της χώρας και να ενθυλακωθεί από τους δανειστές της. Αντί για χρήμα που θα παραμείνει στην χώρα και θα χρησιμοποιηθεί από Ελληνες, πρόκειται να εξαφανιστεί από αυτή, να χαθεί, μειώνοντας έτι περαιτέρω το ΑΕΠ και εκμηδενίζοντας τις πενιχρές δυνατότητες καπιταλιστικής ανάπτυξης (στην οποία ομνύουν οι κυβερνλωντες) που στηρίζονται στην ύπαρξη και κυκλοφορία χρήματος. 

Πρόκειται δηλ. για μέτρο με έντονα περαιτέρω υφεσιακά αποτελέσματα. Οι κυβερνώντες αν και πειθήνια όργανα του αισχρότερου είδους καπιταλισμού, του νέο-φιλελευθερισμού, αποδεικνύονται για μία ακόμα φορά, όχι τεχνοκράτες, άλλα άσχετοι και επικίνδυνοι.

Στο κοινωνικό επίπεδο πρόκειται για ένα μέτρο που υποχρεώνει τους πολίτες σε επαναγορά των ακινήτων τους, ενώ τα μέτρα αναγκαστικής εκποίησης περιουσιών κλείνουν πονηρά το μάτι στους ημεδαπούς και αλλοδαπούς κερδοσκόπους. Επαναφέρουν δηλ. τα λατιφούντια και τα τσιφλίκια και δημιουργούν νέα τάξη ισχυρών που θα ελέγχουν τα ακίνητα της Ελλάδας και τούτο επιδιώκουν και με παράλληλες πολιτικές, όπως η απελευθέρωση των πλειστηριασμών.

Τα ανωτέρω ζητήματα έχουν και μία μεγάλη σειρά από αυτονόητες προεκτάσεις τεράστιας σημασίας για την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό, η ανάλυση των οποίων καταδεικνύει το μέγεθος της αθλιότητας και αναξιότητας των κυβερνητικών επιλογών.

Β. Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΛΑΪΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

Στην δική φιλοσοφική και πολιτική σκέψη και θέση για τον άνθρωπο και την κοινωνία, η κατοικία αποτελεί βασική βιοτική ανάγκη για το ανθρώπινο όν. Είναι ένα ουσιώδες μέσο για την ζωή, στο οποίο έχει δικαίωμα κάθε πολίτης από την ώρα που γεννιέται και η κοινωνική οργάνωση έχει την απόλυτη υποχρέωση να του την παρέχει.

Η πρόταση που θέτουμε δεν αποτελεί την τελική και ουσιώδη πολιτική μας θέση και πρόταση. Αυτή έχει ήδη εκφραστεί σε άλλα πολιτικά μας κείμενα. Η πρότασή μας αποτελεί απάντηση στον τρόπο σκέψης του μέσου Ελληνα και καταδεικνύει την δυνατότητα διεξόδου και λύσεων εκ των ενόντων.

Η πρόταση εμφανίζει μια σειρά από ουσιώδη πλεονεκτήματα, που μετατρέπουν ένα βάρος σε εργαλείο εσωτερικού δανεισμού με αποκλειστικό στόχο την ανάπτυξη και έχει τους εξής άξονες που μπορούν να κάνουν την πλειοψηφία των Ελλήνων να αντιληφθεί την χρησιμότητά της και να την αγκαλιάσει:

– Απαλλαγή παραγωγικών ακινήτων και μείωση του φόρου

Τα παραγωγικά ακίνητα (γη και κτήρια) απαλλάσσονται από κάθε φόρο. Η στροφή στην παραγωγή και η επένδυση σε αυτή ενισχύεται.

Τα μη παραγωγικά ακίνητα (κατοικίες κλπ) καλούνται να καταβάλλουν ένα συμβολικό φόρο, που αντέχει σήμερα ένα μεγάλο ποσοστό Ελλήνων (π.χ. 50 Ευρώ ετησίως για κατοικία 100 τ.μ.). Στους άνεργους και τους αδύναμους ο φόρος αυτός μπορεί να μειωθεί στο μισό ή να μηδενιστεί. Ο φόρος καταργείται μετά από μία δεκαετία.

Ο ΦΜΑΠ διατηρείται για να φορολογηθεί αυτόνομα η μεγάλη μη παραγωγική περιουσία.

– Συγκέντρωση των ποσών των φόρων σε επίπεδο δήμου

Τα ποσά των φόρων κάθε ακινήτου συγκεντρώνονται ετησίως σε επίπεδο δήμου. Δεν μεταβαίνουν στην κεντρική διοίκηση, αλλά αποτελούν εργαλείο αποκέντρωσης και ανάπτυξης.

– Τα ποσά χρησιμοποιούνται για την κατασκευή ακινήτων με σκοπό την ανάπτυξη.

Τα ποσά που συγκεντρώνονται από τον φόρο ακινήτων χρησιμοποιούνται για την κατασκευή ακινήτων με σκοπό την ανάπτυξη. Μετατρέπεται δηλ. ο φόρος σε εργαλείο ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Είναι ένας ιδιότυπος εσωτερικός δανεισμός που δημιουργεί τις προϋποθέσεις ανάπτυξης, αλλά και επαναφέρει στην εργασία εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, που έχουν άμεση και έμμεση σχέση με τον κατασκευαστικό οικοδομικό τομέα.

– Επιλέγεται η δημιουργία ακινήτων με σκοπό την παραγωγική ανάπτυξη.

Με τα ποσά που συγκεντρώνονται επιλέγεται η δημιουργία εγκαταστάσεων με άμεσες ή και έμμεσες παραγωγικές δραστηριότητες σε κάθε τόπο. Οι προτάσεις προέρχονται από τους ίδιους τους δημότες ή συλλογικότητές τους. Ενδεικτικά αναφέρουμε την δημιουργία κτιρίων συσκευαστηρίων, την δημιουργία πρότυπων τουριστικών οικισμών, την δημιουργία συνεδριακών κέντρων, την δημιουργία σχολείων και άλλων δημόσιων κτιρίων, την δημιουργία δημοτικών ή κοινοτικών κατοικιών ή την επένδυση στην παραγωγή ενέργειας κ.α. . 

 Ιδιαίτερα, διακρίνουμε και προτείνουμε την πρόταση για την δημιουργία εργοστασίων επεξεργασίας απορριμμάτων και κομποστοποίησης, ώστε το βιολογικό λίπασμα που θα προκύπτει να διανέμεται δωρεάν στους αγρότες (ήδη πρόταση του Λαϊκού Κινήματος). Τα οφέλη θα είναι πολλαπλά και πολύπλευρα από τον τομέα της παραγωγής (μείωση κόστους, αύξηση ποιότητας), της ποιότητας ζωής όλων, της σωτηρίας των οικοσυστημάτων κλπ. . Οι διαδημοτικές συνεργασίες επιτρέπονται. Κάθε χρόνο σε κάθε επίπεδο δήμου θα πρέπει να ξεκινά μία τέτοια δράση – επένδυση. Το αποτέλεσμα της επένδυσης ανήκει σε όλους τους δημότες.

– Η πρόταση και η δημοκρατία

Στην ερώτηση ποιος διαχειρίζεται τα ποσά και τις επενδύσεις υπάρχουν δύο απαντήσεις. Η πρώτη ανήκει σε ένα τετριμμένο πλαίσιο και έχει την απάντηση: οι ΟΤΑ με τα όργανά τους.

Για εμάς όμως στο Λαϊκό Κίνημα, μπορεί να υπάρξει μια εναλλακτική δημοκρατική πρόταση για λόγους δημοκρατικής, κοινωνικής, θεσμικής αλλά και διαχειριστικής ουσίας. Τα προβλήματα κακοδιαχείρισης εκ μέρους των δημοτικών αρχόντων είναι πολλά και γνωστά σχεδόν σε όλους. Η δική μας εναλλακτική πρόταση προβλέπει την διαχείριση των χρημάτων απευθείας από τους δημότες μέσα από ανεξάρτητες τοπικές αρχές, σχετικά πολυμελείς, που θα προκύπτουν από καθολική τοπική ψηφοφορία (και κλήρωση) με ενιαίο ψηφοδέλτιο και χρήση των σύγχρονων μέσων της τεχνολογίας (ήτοι και ηλεκτρονική ψήφος). 

Τα μέλη των αρχών θα είναι καταρχήν άμισθα, θα είναι ανακλητά και σε αυτά θα εναπόκειται η διαχείριση των ποσών που θα συγκεντρώνονται. Η επιλογή της επένδυσης θα πρέπει να ανήκει στο σύνολο των δημοτών. Για την πρόταση αυτή υπάρχει πλήρης οργανωτική και λειτουργική μελέτη του κινήματος, που αναφέρεται στο σύνολο των διαδικασιών (επιλογή, δημοπράτηση, λειτουργία επιτροπής, έλεγχος κλπ.).

– Τα δημοσιονομικά έσοδα

Σύμφωνα με συντηρητικές εκτιμήσεις και την εφαρμογή προτύπων, μετά την πρώτη διετία εφαρμογής του προγράμματος τα φορολογικά δημοσιονομικά έσοδα θα είναι τουλάχιστον πενταπλάσια της επένδυσης, προερχόμενα από την αύξηση της φορολογητέας ύλης και την αύξηση της παραγωγικότητας και εν γένει οικονομικής δραστηριότητας.

Με την πρόταση αυτή, την οποία αναλύσαμε ανωτέρω σε γενικές γραμμές, αλλά υφίσταται και περαιτέρω εξειδίκευσή της επιτυγχάνεται ουσιαστική και ψυχολογική μεταβολή του κλίματος και της πορείας της οικονομίας. Ένα επαχθέστατο και στυγερό μέτρο μετατρέπεται σε κοινωνικό εργαλείο ανάπτυξης.

Επίλογος

Η πρόταση είναι πολλαπλά χρήσιμη. Είναι, πρωτίστως, χρήσιμη σε ουσιαστικό πεδίο δημιουργίας και ανάπτυξης για το κοινό καλό και με όλες τις επιμέρους αντανακλαστικές θετικές συνέπειες.

Η πρόταση ικανοποιεί απόλυτα ένα μεγάλο μέρος πολιτών και δίνει λύσεις. Από τους ιδιοκτήτες ακινήτων στους απασχολούμενους και εργαζόμενους στην οικοδομική δραστηριότητα (αλλά και στα παρεμφερή με αυτή επαγγέλματα) έως τους πολλούς δημοκράτες πολίτες αυτής της χώρας.

ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ: ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΛΥΣΕΩΝ