Θέλουν να μας… σώσουν, όμως οι ίδιοι σώζονται αλλιώς!

Οργή προκάλεσε – σε εμάς τουλάχιστον – η δημοσιοποίηση του πόθεν έσχες των εθνοπατέρων μας, αφού περισσεύει η υποκρισία σε όλα τα επίπεδα. Οι περιπτώσεις που μας εξόργισαν ειδικότερα φέτος (!) για άλλους λόγους από αυτά καθαυτά τα ποσά και τις όποιες επενδύσεις, είναι αυτές των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, Τσουκαλά, Τσακαλώτου και Σταθάκη.

Του Μιχαήλ Βασιλείου

Ο Τσουκαλάς μάζεψε περίπου ένα εκατομμύριο ευρώ από ένα ιδιωτικό ασφαλιστικό συμβόλαιοπου του είχε κάνει η τράπεζα ABN Amro (εξαγοράστηκε από την RBS: Royal Bank of Scotland), συν τη συμφωνία εθελούσιας εξόδου για να αποχωρήσει και να παραστήσει πλέον τον σωτήρα του έθνους. Δεν είναι ότι δεν πλήρωσε φόρο ο άνθρωπος, ενώ διαφωνούμε και με τον λαϊκισμό ότι έπρεπε να πληρώσει περισσότερο. Αρχικά όμως ένα ερώτημα: Δηλαδή η ξένη τράπεζα δεν… έπινε το αίμα των εργαζομένων; Γιατί θέλουν εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ να κρατικοποιήσουν τις τράπεζες;

Δεν τα χρώσταγε σε κανέναν μας, ούτε συμφωνούμε με την καταλήστευση όσων πετυχαίνουν περισσότερα στη ζωή τους από όλους εμάς τους υπόλοιπους. Το δικαιότερο είναι ενιαίος φορολογικός συντελεστής, οπότε π.χ. το 20% αυτού που βγάζει 10.000 είναι συνεισφορά 2.000, ενώ αυτού που βγάζει ένα εκατομμύριο είναι 200.000 στο όποιο νόμισμα. Γιατί πρέπει να χρωστάει περισσότερα;

Η απόλυτη δικαιοσύνη, άντε να είναι λίγο υψηλότερος ο συντελεστής, αλλά με το να θεωρούμε ότι… μας χρωστάει τα μισά, εκτρέφουμε την παρασιτική νοοτροπία και διώχνουμε τις επενδύσεις. Κι ας μην το καταλαβαίνουν… Κι ας λένε ότι τις επενδύσεις θα τις κάνει το κράτος. Αν κρίνουμε από αυτές που κάνουν οι ίδιοι οι υποψήφιοι υπουργοί Οικονομικών, καλές είναι, εκ του αποτελέσματος το κρίνουμε, το καπιταλιστικό όμως σύστημα δεν θα το χτυπήσουν όπως μας λένε.

Το πρόβλημα είναι, ότι με τη στάση του ιδίου του βουλευτή Τσουκαλά και του κόμματός του δεν επιτρέπει και στους υπόλοιπους να επωφεληθούν από όσα ο ίδιος σήμερα απολαμβάνει, αφού απορρίπτουν κάθε ιδέα μικτού ασφαλιστικού συστήματος, με το κράτος να εξασφαλίζει τα απολύτως βασικά λόγω αδυναμίας για περισσότερα (το βλέπουμε στην πράξη σήμερα και θα το δούμε χειρότερα σύντομα…) και τα υπόλοιπα να αποτελούν επένδυση (ίσως μπορεί σε ένα βαθμό να την εξασφαλίσει το… φιλεύσπλαχνο κράτος) του ασφαλισμένου στην επιδίωξη να ζήσει άνετα την υπόλοιπη ζωή του.

Διότι η ιδιωτική εταιρία στην περίπτωση του Τσουκαλά τα κατάφερε, ενώ το κράτος τα έκανε μαντάρα… Αντί να δαιμονοποιούμε τον ιδιωτικό τομέα, ας συνεισφέρουμε βάζοντας ορθολογικούς κανόνες ώστε να αποφεύγονται οι ακρότητες (για να μη μας αντιτείνει περιπτώσεις… ΑΣΠΙΣ), απ’ όπου κι αν προέρχονται…

Στην άλλη περίπτωση, οι βουλευτές Σταθάκης και Τσακαλώτος, οι υπέρμαχοι του κρατισμού δημοσίως, αφενός φροντίζουν οι καταθέσεις τους να μην ξεπερνούν τα 100.000 ευρώ προς αποφυγή ενδεχομένου «κουρέματος» (σιγά μην τους έπιανε κορόιδα ο καπιταλισμός…) και αφετέρου επένδυαν σε αμοιβαία κεφάλαια των JP Morgan (Morgan Stanley πλέον) και Black Rock(της εταιρίας που ελέγχει τις τράπεζες για να διαπιστώσει εάν είναι ή όχι «υγιείς»). Και εμπιστεύονται τα χρήματά τους στον «μεγάλο ταξικό εχθρό»; ΝΑΙ!!!

Και η Νάντια Βαλαβάνη, μια χαρά τα κατάφερε στον καπιταλισμό! Άλλο ένα εκατομμύριο από εκεί, το οποίο βγήκε δουλεύοντας 20 χρόνια ως ασφαλίστρια. Δεν είναι και άσχημα και της αξίζουν συγχαρητήρια. Ειλικρινά το λέμε! Πολιτικά όμως, μάλλον κόλπο είναι. Εκμεταλλεύτηκαν το σύστημα για να είναι ανεξάρτητοι, να μην εκβιάζονται και στη συνέχεια να το πολεμήσουν!Μπορούν βέβαια να ανακοινώσουν ότι δίνουν π.χ. το 30% στο ταμείο κατά της φτώχειας. Πέραν της φορολογίας. Θα πειστούμε κι εμείς.

Δεν κόβετε το δούλεμα ρε παλικάρια… Αριστεροί με δεξιές τσέπες; Κάντε μας τη χάρη.