ΕΎΑ ΣΤΑΜΟΥ
Τι σκέφτονται οι ψηφοφόροι μπροστά στην
κάλπη; Το σίγουρο είναι ότι οι περισσότεροι έχουν στο μυαλό τους συγκεκριμένα σχήματα για το τι εκπροσωπεί το κόμμα που…
υποστηρίζουν και στο οποίο έχουν επενδύσει συναισθηματικά. Παρά τις νέες πληροφορίες που διαρκώς προστίθενται σε όσα ήδη γνωρίζουν, τα σχήματα αυτά δεν μεταβάλλονται από όλους με την ίδια ταχύτητα ή προς την ίδια κατεύθυνση.
Υπάρχουν μάλιστα ενδείξεις ότι οι ψηφοφόροι ακραίων αριστερών και δεξιών πολιτικών σχηματισμών -όπως η Χρυσή Αυγή- έχουν ιδιαίτερη δυσκολία να επιτρέψουν στα σχήματα αυτά να μεταβληθούν, καθώς δεν χαρακτηρίζονται για την ψυχολογική ευελιξία τους ή την προθυμία τους ν’ αλλάξουν κοσμοθεωρία και πολιτική οπτική. Αρκετοί δηλαδή βλέπουν τον κόσμο με έναν μονοδιάστατο τρόπο που δυστυχώς δεν τους επιτρέπει να ενσωματώσουν άμεσα την οποιαδήποτε αλλαγή στο ήδη υπάρχον σχήμα – δεν αναφέρομαι βέβαια σε όσους κυνικά και εν πλήρη γνώση της ιδεολογίας της στηρίζουν τη Χρυσή Αυγή για άμεσο ίδιον (οικονομικό ή άλλο) όφελος.
Οι οπαδοί της Χρυσής Αυγής, πιο συγκεκριμένα, φαίνεται να δυσκολεύονται να παραδεχτούν ανοιχτά ότι μπορεί να έχουν σφάλει στην επιλογή τους, ακόμα κι όταν το καταλαβαίνουν. Δεν τους είναι εύκολο να τοποθετήσουν στη θέση τού θαυμασμού και της αφοσίωσης, -που σε κάποιες περιπτώσεις δεν αποκλείεται να είναι αποτέλεσμα πλύσης εγκεφάλου-, για την ομάδα όπου ανήκουν, οποιαδήποτε άλλη πεποίθηση ή αρνητικό συναίσθημα.
Παράλληλα, η αντίληψη ότι είναι ξεχωριστοί επειδή ακριβώς υποστηρίζουν μία οργάνωση που η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών δείχνει ότι αποδοκιμάζει έντονα λόγω των ρατσιστικών ιδεών και της εγκληματικής δράσης της, δεν τους επιτρέπει να “αλλαξοπιστήσουν”.
Όσοι πριν δύο σχεδόν χρόνια ψήφισαν Χρυσή Αυγή ως αντίδραση στην υπάρχουσα πολιτική κατάσταση, θα συνεχίσουν να σκέφτονται και στο παρόν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο: δεν θα καθορίζει τις πράξεις τους η ώριμη πολιτική σκέψη αλλά η τάση για βίαιη αντίδραση στα όσα συμβαίνουν. Επιπλέον, αυτό που περισσότερο μετράει γι’ αυτούς είναι η σχέση αλληλεγγύης με τους «ηγέτες» ή τους «συντρόφους» τους και η αίσθηση ότι αν σταματήσουν να υποστηρίζουν την Χρυσή Αυγή, θα τους προδώσουν.
Αυτό όμως που έχει μεγαλύτερη σημασία για αρκετούς υποστηρικτές της Χρυσής Αυγής, είναι τελικά η επιθυμία να συνεχίσουν να ξεσπούν τις απογοητεύσεις και τις ήττες της καθημερινότητας σε κάποιους ανίσχυρους αποδέκτες μιας επιθετικότητας που ξαφνικά βρέθηκε χωρίς στόχο και διέξοδο.
Γιατί πάνω από όλα οι οπαδοί αυτού του ναζιστικού μορφώματος, έχουν όλα τα χαρακτηριστικά των αμετανόητων νταήδων: αδυνατούν να αντιμετωπίσουν την καθημερινότητα χωρίς να ανήκουν σε κάποια ομάδα. Φοβούνται κάθε τι διαφορετικό από αυτό που ήδη γνωρίζουν. Θαυμάζουν τη φυσική δύναμη και την επιθετική συμπεριφορά. Δεν σέβονται και δεν ακολουθούν τους κανόνες. Η περιορισμένη κριτική ικανότητα ή η έλλειψη παιδείας δεν τους επιτρέπει να εξηγήσουν τον κόσμο παρά μέσα από απλοϊκά σχήματα όπου οι ρόλοι των αθώων ή των υπεύθυνων για κάθε είδους αδικία είναι κομμένοι και ραμμένοι στα δικά τους μέτρα. Τέλος, η δυσχέρεια χειρισμού της γλώσσας και η ανικανότητα διατύπωσης λογικών επιχειρημάτων τους ωθεί να προσπαθούν να επιλύσουν τα πάντα με τη βία.
Οι λόγοι λοιπόν που αρκετοί επιμένουν να υποστηρίζουν τη Χρυσή Αυγή, κάθε άλλο παρά πολιτικοί είναι: φοβίες, συμπλέγματα και η απουσία δομημένης σκέψης καθορίζουν την επιλογή τους.
Όσον αφορά την αλλαγή της «Χρυσής Αυγής» σε «Εθνική Αυγή», τι να πει κανείς: άλλαξε ο Μανωλιός και φόρεσε τη σβάστικα αλλιώς.
thoureios.blogspot.gr