Με τη στρατηγική του αδύναμου

Μάλτα και αναλύσουμε τα ιστορικά τους δεδομένα και την ανάπτυξη τους είναι δύσκολο να μην αντιληφθούμε ότι η ίδια τους η ύπαρξη αποτελεί ένα ισχυρό αντιπαράδειγμα στην κοινή λογική που νομίζει ότι ένα μικρό κράτος δεν μπορεί να έχει υψηλή στρατηγική. Σε αυτό το πλαίσιο μπορούμε να εντάξουμε, πλέον, ακόμα και την Κύπρο, ιδιαίτερα από τότε που άρχισε να σκέφτεται ορθολογικά την αξιοποίηση της Αποκλειστικής Οικονομικής της Ζώνης. Κατά συνέπεια, όταν μερικοί θεωρούν ως δεδομένο ότι λόγω του μεγέθους της πατρίδας μας δεν μπορούμε να ελπίζουμε τίποτα, καταλαβαίνουμε πόσο καθυστερημένοι είναι σε επίπεδο στρατηγικής αλλά και γεωπολιτικής. Η τοποθεσία της Ελλάδας στη Μεσόγειο και ειδικά στην Ανατολική έχει τεράστια αξία τοποστρατηγικά και λόγω των νησιών στο Αιγαίο που αποτελούν μια τοπολογική σκόνη με την έννοια του Kantor. Ακόμα κι αν έχει υποστεί τόσες δοκιμασίες είναι ακόμα εδώ στον ίδιο χώρο, λόγω της διαχρονικότητάς του. Και τώρα με το ενεργειακό άνοιγμα που υπάρχει λόγω των υδρογονανθράκων συμβατικών ή μη πρέπει να σχεδιάσουμε τη στρατηγική και να ενισχύσουμε το πλαίσιο της καινοτομίας για να έχουμε όχι μόνο ανάπτυξη αλλά και ανάκαμψη. Οι δυνατότητες της πατρίδας μας είναι τόσο μεγάλες που παραμένουν αδιανόητες για τους περισσότερους. Αυτό συμβαίνει και για το θέμα του ζεόλιθου και τα τεράστια κοιτάσματα που έχουμε στη Θράκη μας. Όταν έχουμε στη διάθεσή μας υδρογονάνθρακες, υδρίτες μεθανίου και ζεόλιθο, πώς είναι δυνατόν το μόνο που να σκεφτόμαστε να είναι να πάρουμε μόνο και μόνο μέτρα εξοικονόμησης. Κι όμως αυτό γίνεται λόγω έλλειψης υψηλής στρατηγικής. Και δεν μπορεί η τοπική οικονομία που ασχολείται με την καθημερινότητα να αλλάξει τίποτα από τα δεδομένα που θεωρεί δεδομένα. Από την άλλη, υπάρχει η απελπισία που προέρχεται ακριβώς από την επικέντρωση στην καθημερινότητα και δεν βλέπει πουθενά καμιά προοπτική, γιατί υπάρχει έλλειψη γνώσεων. Αν ο καθένας μας ήξερε τα πραγματικά δεδομένα σε στρατηγικό επίπεδο δεν θα έβλεπε τα πράγματα με τόσο μαύρο τρόπο και δεν θα ήταν ευάλωτος σε μια μορφή λαϊκισμού. Ο ζεόλιθος μπορεί να βοηθήσει ακόμα και στην καθημερινότητα του αγρότη, του κτηνοτρόφου αλλά ποιος προσπαθεί να τους το εξηγήσει και να το εφαρμόσει μαζί τους για να εξοικονομήσει όχι από τεχνητά μέτρα αλλά από την αύξηση παραγωγής και την αύξηση ποιότητας των προϊόντων. Το ίδιο ισχύει για τους μαθητές και τους φοιτητές που δεν έχουν αντιληφθεί τα οφέλη και τις προοπτικές που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ στο χώρο εργασίας. Μόνο για ένα σταθμό υγροποίησης χρειάζονται 4,500 άτομα για την κατασκευή και 100,000 θέσεις εργασίας για τη λειτουργία του. Εδώ χρειαζόμαστε ειδικούς, τεχνικούς, μηχανικούς και ποιος το ξέρει. Πρέπει, λοιπόν, να αρχίσουμε τον αγώνα της ενημέρωσης για να ετοιμαστούμε για το μέλλον.

Εποικοδομητικές Στρατηγικές

Εδώ και μερικά χρόνια ακούμε φωνές στην πατρίδα μας που κατηγορούν τα πάντα γιατί όλα πάνε στραβά, λες και κάποτε πήγαιναν ίσια, γιατί δεν υπάρχει κράτος, λες και κάποτε υπήρξε. Στην αρχή πιστεύαμε ότι είχαν να πουν κάτι το ουσιαστικό αφού φώναζαν και τις ακούσαμε. Στην συνέχεια προσπαθήσαμε να καταλάβουμε τις πρακτικές εφαρμογές από όλη αυτή τη βαβούρα. Τελικά είδαμε ότι δεν είχαν να προτείνουν τίποτα και αυτό που νομίζαμε ότι ήταν επαναστατικό δεν ήταν παρά μία εκτόνωση και δυστυχώς απολύτως τίποτα άλλο. Στο ενδιάμεσο η πατρίδα και ο λαός συνεχίζουν να πιέζονται οικονομικά και όλα αυτά δεν βοήθησαν σε τίποτα. Έτσι αποφασίσαμε να τα γράψουμε εκεί που ξέρουμε από παράδοση, οι γυναίκες σε αυτά που αγοράζουν συνέχεια και οι άντρες σε αυτά που έχουν από την αρχή! Με αυτόν τον τρόπο το τοπίο ξεκαθάρισε και επιτέλους μπορούμε να δούμε το μέλλον, αφού είδαμε αντικειμενικά το παρελθόν. Η πατρίδα μας δεν θέλει φωνές, θέλει σκέψεις και πράξεις. Γιατί από την αδράνεια, περάσαμε στην απραξία και δεν εφαρμόζουμε την αξιολογία, αλλά συνεχώς ασχολούμαστε με την αξιολόγηση και μετατρέψαμε την κοινή λογική που δεν έχει σχέση με τη λογική, σε δημόσια σκέψη που δεν έχει καμία σχέση με τη σκέψη. Έχουμε ομάδες θεραπείας, ενώ θέλουμε ομάδες κρούσης. Συνοπτικά, ντόμπρα και σταράτα, η πατρίδα μας χρειάζεται εποικοδομητικές στρατηγικές που δεν ασχολούνται με λόγια αλλά μόνο με εφαρμογές και πράξεις. Σε αυτό το πλαίσιο έχουμε την υψηλή στρατηγική της ελληνικής ΑΟΖ και τη στρατηγική του ελληνικού ζεόλιθου. Αφορούν όλους τους τομείς και δημιουργούν πραγματικές θέσεις εργασίας. Δεν είναι μόνο διπλώματα για θέσεις αλλά για να παράγουν ένα έργο εθνικό. Δεν είμαστε ένας λαός της μιζέριας έχουμε τη μεγαλοσύνη των Άθλιων του Ουγκώ. Δεν είμαστε ένας λαός της ελεημοσύνης, έχουμε τη γενναιοδωρία του Ελληνισμού. Δεν είναι λοιπόν με μέτρα εξοικονόμησης που θα δημιουργήσουμε οικονομία. Δίχως στρατηγική, η οικονομία είναι απλώς συνάλλαγμα. Πρέπει τώρα να επικεντρωθούμε και στις καινοτομίες και όχι στις πατέντες για να υπάρχουν και μόνο. Δίχως εξαγωγές, κάνουμε μόνο ανακύκλωση και δεν προσφέρουμε απολύτως τίποτα στην πατρίδα μας. Για να αλλάξει η κατάσταση πρέπει να λειτουργήσουμε στρατηγικά και να δημιουργήσουμε συμμαχίες. Διότι όλη η Ελλάδα δεν είναι μόνο εμπόριο. Είμαστε ένας ολόκληρος πολιτισμός που θαυμάζουν οι περισσότεροι λαοί της γης, γιατί ο Ελληνισμός είναι δώρο για την Ανθρωπότητα. Το κλαδί της ελιάς δεν είναι μόνο ένα σύμβολο, είναι ένας μύθος που αγγίζει το ανθρώπινο πνεύμα του κόσμου λόγω της καινοτομίας του Ελληνισμού. Γι’ αυτό δεν γονατίσαμε, δεν γονατίζουμε και δεν θα γονατίσουμε.