«Ερωτεύτηκα τους Έλληνες και την Ελλάδα» είπε η Μπριζίτ Ρουάν, σκηνοθέτις της γαλλοελληνικής κομεντί, «Τίμα τη μητέρα σου και…
Η Γαλλίδα σκηνοθέτις παρουσίασε τους συντελεστές μιλώντας ελληνικά, χαρακτήρισε τη συνεργασία της με τους Έλληνες ως «μία ηλιόλουστη εμπειρία» και αφού χόρεψε συρτάκι υπό τους ήχους της ταινίας, τόνισε: «ήθελα να διηγηθώ την ιστορία μιας μητέρας και του γιου της, δεν είναι οι διακοπές, δεν είναι η ιστορία μιας οικογένειας. Αυτό που ήθελα να διηγηθώ είναι η ιστορία των ανθρώπων από τη γέννηση μέχρι τον θάνατο. Η γέννηση είναι ένα δύσκολο ακροβατικό, είναι κάτι πολύ επικίνδυνο που το κάνουν μαζί η μητέρα και το παιδί και τους ενώνει για πάντα. Οι γιοι και οι μητέρες είναι ένα δύσκολο θέμα και καλύτερα είναι να το αντιμετωπίζουμε με χιούμορ».
Στο ταινία, που βγαίνει στις αίθουσες στις 18 Απριλίου, ηρωίδα είναι μια Γαλλίδα καθηγήτρια, η οποία επί χρόνια διοργανώνει φεστιβάλ αρχαίου θεάτρου σ’ ένα κυκλαδίτικο νησί. Με αυτή την ευκαιρία, κάθε χρόνο συγκεντρώνει γύρω της τους τέσσερις γιους της, τις νύφες της και τα παιδιά τους. Όμως, φέτος η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίση. Και ο δήμαρχος (σσ. Λάκης Λαζόπουλος) της λεει πως φέτος το φεστιβάλ δεν θα γίνει, καθώς τα χρήματα που έστειλε η Ευρώπη τα χρησιμοποίησε για να φτιάξει υπονόμους. Η Νικόλ Γκαρσιά, η πρωταγωνίστρια, δεν το βάζει κάτω. Καταλαμβάνει ένα άδειο κυκλαδίτικο σπίτι και αποφασίζει, έστω και χωρίς λεφτά, να στήσει το φεστιβάλ. Με τα παιδιά της καταφέρνουν να διώξουν τα κατσίκια που έχουν εισβάλει στο χώρο του θεάτρου, και αρχίζουν να κατασκευάζουν υπερμεγέθεις φαλλούς, ώστε να στήσουν μια διονυσιακή ελληνική γιορτή. Όμως, κάποια στιγμή η πομπή πέφτει επάνω στην περιφορά της εικόνας τον Δεκαπεναύγουστο και ο παπάς (σσ. Ντέμης Ρούσσος), διόλου δεν χαίρεται που η Παναγία έρχεται αντιμέτωπη με τις διονυσιακές εκδηλώσεις.
Ο Λάκης Λαζόπουλος αναφέρθηκε στις γοητευτικές συγκρούσεις της ταινίας και μιλώντας για τη συνεργασία του με τον Ντέμη Ρούσσο είπε: «είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος».
«Η Ελλάδα δεν μας χρωστάει. Εμείς της χρωστάμε» φωνάζει η ηρωίδα της ταινίας ατενίζοντας με δέος την ενδοχώρα της Μήλου με φόντο το Αιγαίο πέλαγος. «Είναι μία φράση του Ζαν-Λικ Γκοντάρ με την οποία συμφωνώ και η ταινία είναι ένας φόρος τιμής στην Ελλάδα» συμπλήρωσε η σκηνοθέτης Μπριζίτ Ρουάν.