Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος
Τις σκέψεις και εκτιμήσεις μου για τις…
διαδικασίες και τα αποτελέσματα
της πρότασης μομφής του κ Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ τις φιλοξένησε το blog με
τον τίτλο:
«Κάντε υπομονή μέχρι τη Δευτέρα 11 Νοεμβρίου, 2013!…»
Στο τριήμερο που πέρασε ακούστηκαν «κενές μεγαλοστομίες»
από «παλαιά-γνωστά» πρόσωπα και γνωστές, χιλιοειπωμένες κορώνες
από «καινά» πρόσωπα της αγαστής κυανοπράσινης Συγκυβέρνησης…
Τα 153 ΟΧΙ από σήμερα, 11 Νοεμβρίου του Σωτηρίου «τροϊκανού» έτους
2013, κρατούν την Κυβέρνηση στον θώκο Εξουσίας αλλά θα ακολουθήσουν
και άλλες απειλητικές διαδικασίες ξεκινώντας από τον προϋπολογισμό του
2014, τις συνεχείς απαιτήσεις της τρόικα, τις απολύσεις Υπαλλήλων από
Δημόσιες Υπηρεσίες, την εισαγωγή νέων φόρων και απαιτήσεων και τον
κίνδυνο που διατρέχει η πρώτη κατοικία που αγοράστηκε με δάνειο…
Δεν νομίζω ότι στήθηκαν μπροστά στις τηλεοράσεις τους αυτή τη φορά
πολλοί Έλληνες και διαπιστώθηκε ότι δεν συγκεντρώθηκαν στην Πλατεία
Συντάγματος τα πλήθη που πολλοί περίμεναν.
Υπήρξε, όμως, η ΕΚΠΛΗΞΗ του «ΝΑΙ» της κ Τζάκρη…
Θα σταθώ σήμερα σε αυτό το «ΝΑΙ» της κ Τζάκρη, την οποία γνωρίζω
αλλά ως Σαλονικιός δεν την ψηφίζω, και στην κεραυνοβόλο διαγραφή της
από τον κ Βενιζέλο…
Διαβάζω το κείμενο της κ Τζάκρη που θήτευσε και ως Υφυπουργός
εδώ στη Θεσσαλονίκη επί Κυβερνήσεως Παπανδρέου, και αναρωτιέμαι γιατί
να ειπωθούν τώρα και όχι προ πολλού αυτές οι χαρακτηριστικά δυνατές,
επίκαιρες, και ευθύβολες φράσεις όπως:
«Πλεόνασμα κοινωνικής αναλγησίας», «ανικανότητα», «έλλειμμα
δημοκρατίας και σχεδίου εξόδου» που διατυπώνει καθώς αιτιολογεί
την απόφασή της, ως «πράξη ευθύνης απέναντι στη χώρα και στους
συμπολίτες μου που με εμπιστεύτηκαν με την ψήφο τους για να
αντιμετωπίσω τα σοβαρά προβλήματα και όχι για να επικυρώνω τα e-
mails των δανειστών».
Θα με ρωτήσουν φίλες και φίλοι που διαβάζουν το blog κ.
Πιπερόπουλε «τώρα ξύπνησε η Βουλευτής Πέλλας και τα διαπίστωσε ΟΛΑ
αυτά;»
Θα απαντήσω χωρίς περιστροφές, εμφαντικά:
«Κάλλιο αργά…»