«Κανένας Έλληνας δεν θα δεχτεί τον εξοστρακισμό της Παναγίας και του Χριστού από τα σχολεία»

και κανένας δεν θα μείνει σιωπηλός και παθητικός δέκτης στις προσπάθειες υποβάθμισης και αλλοίωσης του μαθήματος της ιστορίας, καθώς αυτά τα δύο μαθήματα, διαχρονικά αποτελούν τον πυλώνα της Ελληνορθόδοξης παιδείας πάνω στην οποία πρέπει να γαλουχούνται οι νέες γενιές της πατρίδας» σημειώνει ο Γ.Γ. του Χριστιανοδημοκρατικού Κινήματος, Νίκος Νικολόπουλος, ο οποίος επανέρχεται στο μάθημα των θρησκευτικών, με νέα ερώτηση που κατέθεσε προς τον ίδιο τον Πρωθυπουργό.

Μέσω του κοινοβουλευτικού ελέγχου, ο κ. Νικολόπουλος ζητάει από τον Πρωθυπουργό την εξαρχής και πλήρη αναμόρφωση αυτών των προγραμμάτων σπουδών των θρησκευτικών στο δημοτικό και το γυμνάσιο, ώστε μάθημα να διατηρήσει τον ορθόδοξο χαρακτήρα του και να μην παρεκκλίνει σε θρησκειολογικούς ατραπούς, που κάνει απλή παρουσίαση και σύγκριση μεταξύ των θρησκειών.

«Ως εγγονός της Πηνελόπης Δέλτα και γνώστης της ελληνικής ιστορίας και παράδοσης, γνωρίζετε πως εδώ και 200 χρόνια, στην ελεύθερη Ελλάδα, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί είχαν το δικαίωμα να απολαμβάνουν ανόθευτη από αλλότριες προσμείξεις την ορθόδοξη χριστιανική παιδεία στα σχολεία για τα οποία πλήρωναν και πληρώνουν φόρους» υπογραμμίζει μεταξύ άλλων στην ερώτησή του, θυμίζοντας επιπλέον ότι και ο ίδιος ο σημερινός πρωθυπουργός, ως βουλευτής, υπουργός και
αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είχε καταγγείλει την αλλοτρίωση του μαθήματος των θρησκευτικών, το οποίο τελικά έχει μετατραπεί σε «οδηγό προς την πανθρησκεία» που επιβάλλουν ντόπια και ξένα κέντρα συμφερόντων.

«Παρ’ όλες τις θετικές υπέρ του Ορθοδόξου Μαθήματος απόψεις, η προσπάθεια του Υπουργείου Παιδείας και των συνεργατών του για τη μετατροπή του μαθήματος σε απλή θρησκειολογία και ιστορία πολιτισμού συνεχίζεται και κατά το νέο σχολικό έτος» προσθέτει ο Γ.Γ. του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, σημειώνοντας εκ νέου τους μεγάλους εθνικούς κινδύνους που κρύβει για τον ελληνισμό αυτή η αλλοίωση της μορφής του μαθήματος των θρησκευτικών και τονίζοντας την ανάγκη ενίσχυσης της ορθόδοξης θεολογικής προσέγγισης των διαφόρων θεμάτων, αλλά και το γεγονός πως η ύλη και τα αναλυτικά προγράμματα αλλάζουν, χωρίς αξιολόγηση, χωρίς συγκεκριμένη στρατηγική, χωρίς να παρουσιάζονται και να εξηγούνται σε κανέναν θεσμικό και (αρμόδιο) κοινωνικό και πολιτικό φορέα. «Η κατάρτιση των νέων Προγραμμάτων Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικώνπραγματοποιήθηκε χωρίς να ζητηθεί η γνώμη τη Εκκλησίας, των Θεολογικών Σχολών και των Ενώσεων που εκπροσωπούν το σύνολο των θεολόγων» αναφέρει
χαρακτηριστικά.