Ολάκερη η δημοσιογραφία των τελευταίων ημερών ασχολείται με το ζήτημα του «τι θα ζητήσει η Τρόικα», ξεχνώντας το « τι υπόγραψε ως δικαίωμα» στην Τρόικα η Κυβέρνηση.
Έχω πει πολλές φορές, και θα το λέω συνέχεια, ότι…
η Κυβέρνηση θεωρεί άρρηκτα δεμένη την παραμονή της στο «τιμόνι» της χώρας με την ικανοποίηση κάθε απαίτησης ή και παραξενιάς των Τροικανών αλλά και των επωφελούμενων από αυτήν.
Αν σκεφτούμε, πως ο Σαμαράς, από την εποχή που η ΠΟΛΑΝ μπαίνει στο ψυγείο της λήθης μέχρι που επανεμφανίζεται να διεκδικεί την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, το μόνο που ονειρευόταν δεν ήταν ότι ένας φυσιολογικός άνθρωπος, δηλαδή να εργαστεί κάπου, αλλά πως θα γίνει Αρχηγός μεγάλου κόμματος και Πρωθυπουργός.
Αν επίσης γαργαλίσουμε λίγο τον εγκέφαλό μας, θα διαπιστώσουμε πως η πορεία της «υγείας» του ΠΑΣΟΚ είναι άρρηκτα δεμένη με την άσκηση εξουσίας και που μόνο αυτή η συζυγική σχέση είναι εκείνη που το ΠΑΣΟΚ διατηρεί και μέλη και έχει ακόμη πολιτικό λόγο.
Κάθε προσπάθεια να μείνει εκτός άσκησης εξουσίας ή εκτός διάδοχης κατάστασης εξουσίας, το ΠΑΣΟΚ ως καθεστωτικό κόμμα, ουσιαστικά αυτοκαταστρέφεται. Αυτοκτονεί.
Είναι λοιπόν απόλυτα φυσιολογικό το ΠΑΣΟΚ με κάθε μέσο και κάθε αντίτιμο να επιζητά την παρουσία του στην κυβερνητική εξουσία.
Αν επίσης θυμηθούμε τι ήταν αυτό που η ομάδα Κουβέλη στον Συνασπισμό, μετά την εκλογή του Τσίπρα στο αξίωμα του Προέδρου του ΣΥΝ. αποχώρησε, μαζί με την ιδεοληψία του «Πατριωτικού» καθήκοντος της «Αριστεράς» να συνδράμει στην συγκρότηση κυβερνητικής εξουσίας για να σωθεί το ευρό και η Ε.Ε. ΑΕ από την ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας από τις αγκάλες υποτέλειας, είναι επίσης απόλυτα φυσικό η Κουβέλια Αριστερά να αποτελεί την «αριστερή» συνείδηση του νεοφιλελευθερισμού, κάτι δηλαδή σαν την παλιά συνιστώσα της «Λαϊκής» Δεξιάς στην Ν.Δ., της οποίας ηγέτης ήταν ο Σαμαράς.
Αυτό όμως είναι το λιγότερο κακό.
Το περισσότερο είναι πως, επειδή έτσι εκπαιδευτήκαμε όλοι, δεν μας πάει η αλήθεια του τι είμαστε, τι επιθυμούμε να είμαστε ή τι δεν είμαστε και δεν θέλουμε να είμαστε.
Μας αρέσει να αναφερόμαστε στην ιστορία των Αρχαίων Ελλήνων, επειδή νομίζουμε ή και μπορεί πράγματι να είμαστε απόγονοι τους, αλλά ποσώς μας απασχολεί γιατί ο Ελληνικός πολιτισμός και η Ελληνική Φιλοσοφία με τις πράξεις μας και τον πολιτικό μας λόγο, δεν μας ταιριάζει.
Με απασχολεί ένα ερώτημα που πολλές φορές το θέτω στο εαυτό μου και λέω αυτή την φορά να το θέσω δημόσια, όχι μόνο για τα σκύβαλα αλλά σε όλους σας.
Αν μπορούμε εμείς να παραθέσουμε ατράνταχτα στοιχεία που δικαιολογούν την υπερηφάνεια μας για του Αρχαίους Έλληνες , το πολιτισμό, την φιλοσοφία, την επιστήμη, τους μεγάλους πολέμους, τις σπουδαίες νίκες στην εξέλιξη της ανθρωπότητας, οι Αρχαίοι Έλληνες γιατί πράγμα μπορούν να είναι υπερήφανοι για μας;
Γιατί πράγμα, για ποια πράξη μπορούν να διατρανώσουν υπερήφανα πως εμείς, ΝΑΙ είμαστε γνήσιοι απόγονοι τους;
Για το πώς χαλκεύσαμε την «Δημοκρατία»;
Για το πώς χαλκεύσαμε την Προδοσία σε «Πατριωτισμό»;
Για το πώς στην θέση των Θεών βάλαμε το χρήμα και μετά το νόμισμα και υποχείριο αυτών τον Άνθρωπο;
Για το πώς η προδοσία και η ανομία των Πολιτικών σε βάρος του Λαού, αποτελεί πράξη που δεν διώκεται;
Για το ότι στέλνουμε χιλιάδες στην ευτέλεια ζωής και στις αυτοκτονίες επειδή πρέπει να υπηρετήσουμε τον πλούτο των Άλλων, αφού με τον τρόπο αυτό οι Άλλοι μας διατηρούν στην Εξουσία;
Για το ότι πουλάμε την πατρίδα μας, την γη μας, το νερό μας, την ενέργεια μας, την φύση μας, τα ορυκτά μας, γιατί μόνο έτσι μπορούμε να είμαστε Βουλευτές, Υπουργοί και Πρωθυπουργοί;
Για το ότι κλείνουμε τα Πανεπιστήμια επειδή δεν χρειαζόμαστε μορφωμένους πολίτες, παρά υπάκουους εργάτες – δούλους;
Για το ότι κλείνουμε τα νοσοκομεία και πετάμε τους γερόντους στην εξαθλίωση επειδή μας δημιουργούν κόστος οικονομικό;
Για το ότι πρώτα είμαστε Ευρωπαίοι, μετά Πασόκοι ή Νεοδημοκράτες ή Συριζαίοι ή Κουκουέδες και μετά Έλληνες ή επειδή το «Έλληνας» και την Ελληνική σημαία σφετερίζονται οι Φασίστες, είμαστε ένα μεγάλο Τίποτα;
Για ποιο πράγμα, για ποια ενέργεια, για ποιο ήθος, για ποια αγάπη στην Πατρίδα και για ποιαν Πατρίδα θα ήταν υπερήφανοι, αν ζούσαν σήμερα, οι Αρχαίοι Έλληνες;
Ας καταλάβουμε όμως πως Δεν είναι η Κυβέρνηση εκείνη που πουλάει την γη μας, για εξοχικά πλουτοκρατών, Δεν είναι η Κυβέρνηση εκείνη που πουλάει τις Δημόσιες επιχειρήσεις σε ιδιώτες ή ξένα οικονομικά συμφέροντα, Δεν είναι η Κυβέρνηση εκείνη που μας κλέβει τα σπίτια, τον μόχθο μας, την περιουσία μας, την δουλεία μας, την ζωή μας, Δεν είναι η Κυβέρνηση που ενώ από την μια μας βάζει δυσβάσταχτους φόρους από την άλλη μας αφαιρεί κοινωνικά αγαθά και όσα διαθέτει τα πουλάει σε όσους έχουν χρήματα για να τα αγοράσουν.
Εμείς είμαστε εκείνοι, εμείς είμαστε υπεύθυνοι που αφήνουμε μια συμμορία δωσίλογων, απόγονων του Εφιάλτη, να τα κάνει όλα αυτά.
Εμείς είμαστε οι φυσικοί αυτουργοί αυτού του επαχθούς και διαρκούς εγκλήματος και δεν ντρεπόμαστε που υπάρχουμε.