Όταν οι λέξεις χάνουν τη σημασία τους
Ντρέπομαι!
Στο σχολείο μας ήρθε προχτές μια κοπελιά κοινωνική λειτουργός.
Όχι δεν ήρθε ως εργαζόμενη αλλά ως ωφελούμενη!!!
Δουλεύει για 427 ευρω, 8.00-4.00, μόλις απολυθεί δεν δικαιούται επίδομα ανεργίας, γιατί….
είπαμε δεν είναι εργαζόμενη αλλά ωφελούμενη, δεν δικαιούται άδειες, δώρα, αναρρωτικές, θα απολυθεί σε 5 μήνες και δεν δικαιούται να ξανακάνει τα χαρτιά της για αυτό το πρόγραμμα.
Το κράτος δηλαδή της παρέχει τη χαρά να πάρει 2.500 ευρώ μέσα σε δυο χρόνια!!!
Σήμερα ήρθε και μια κυρία 50 χρονών, προσλήφθηκε με τους ίδιους όρους ως βοηθός καθαριότητας.
Σήμερα με την καθαρίστρια του σχολείου κοιταχτήκαμε και με ρώτησε “τι γίνεται, Ντίνα;”
“Ήρθε η απόλυσή σου Δήμητρα”, της είπα.
Βαρέθηκα να κλείνουμε τα μάτια στην πραγματικότητα.
Απέλυσαν τους σχολικούς φύλακες και πήραν επιστάτες ωφελούμενους!
Δε φταίνε οι άνθρωποι.
Είναι χρόνια άνεργοι.
Αλλά εμείς οι δάσκαλοι οφείλουμε να μην κάνουμε τους κινέζους.
Χτύπησε την πόρτα μας και κανείς δε θα ξεφύγει!
Οι διαθεσιμότητες που έρχονται θα οδηγούν σε απολύσεις και μετά σε προσλήψεις με τέτοιας μορφής εργασιακές σχέσεις.
Να βγάλουμε λοιπόν, τον καναπέ από τα οπίσθια, να σπάσουμε την παγωμάρα και να βγούμε στο δρόμο.
Γιατί το νέο μοντέλο απαιτεί να δουλεύουν όλοι από λίγο και με λίγα λεφτά.
Για να μην πεθάνουν από την πείνα.
Τρελαίνομαι λοιπόν, που διάβασα σήμερα δημοσίευση στελέχους παράταξης, ότι έχουν προσληφθεί χιλιάδες ΕΣΠΑ και γι’ αυτό να μην τα κατηγορούμε.
Παρακαλώ, να πάει ΕΣΠΑ ως ωφελούμενος ο κύριος και όλοι όσοι σιωπούν για να δουν τι καλά που είναι!!!
Ntina Reppa
To hamomilaki
Use Facebook to Comment on this Post