Η βία και η τρομοκρατία δεν έχουν θέση σε μια δημοκρατική κοινωνία

Από πότε οι εργαζόμενοι οφείλουν να στηρίζουν τους κατηγορούμενους για ληστεία, αναρχία και τρομοκρατία;
Στη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χαλκίδας στις 6 Φεβρουαρίου 2013 κατατέθηκε ψήφισμα από την παράταξη «Τελευταίο Θρανίο» με το οποίο ζητούσε από τα….
μέλη του Δ.Σ. ουσιαστικά να δηλώσουν τη συμπαράστασή τους στους συλληφθέντες για ληστείες και σύσταση τρομοκρατικής οργάνωσης.
Το ψήφισμα που κατατέθηκε από το Τελευταίο Θρανίο έχει ως εξής :

«Με αφορμή το κρούσμα βαρβαρότητας που επιδείχτηκε για ακόμη μια φορά από τις κατασταλτικές αρχές, αυτή τη φορά εις βάρος των τεσσάρων νεαρών που συνελήφθησαν για απόπειρα ληστείας καταδικάζουμε την ανοχή και κυρίως την προσπάθεια συγκάλυψης των απεχθών αυτών μεθόδων που θυμίζουν άλλους καιρούς από τους ιθύνοντες που στόχο έχουν με το σύνθημα «Ασφάλεια και τάξη» την τρομοκράτηση δικαίων και αδίκων.»

Ασφαλώς η απάντησή μας ήταν αρνητική και έχει ως εξής:

«Καλό θα είναι να είμαστε πολύ συγκρατημένοι και προσεκτικοί με ζητήματα για τα οποία δεν έχει ακόμα αποφανθεί η Δικαιοσύνη. Εμείς που καταγγέλλουμε την απόφαση της Κυβέρνησης να βγάζει σε αργία εκπαιδευτικούς που δεν έχουν δικαστεί με ποιο δικαίωμα, με ποιο ηθικό ανάστημα μπορούμε να καταγγείλουμε τη μία ή την άλλη ενέργεια χωρίς να ξέρουμε τι έχει συμβεί;
Σε κάθε περίπτωση η δράση και το επαίσχυντο έργο ληστών και δολοφόνων (γιατί αυτή είναι η κατηγορία που αντιμετωπίζουν οι κατηγορούμενοι) είναι κατακριτέα και αποκρουστική για κάθε σοβαρό άνθρωπο κι επιστήμονα.

Είναι προφανές ότι η σύλληψη στυγνών εγκληματιών είναι δύσκολο να γίνει με τούρτες, ανθοδέσμες και αβρότητες.
Όταν μάλιστα αυτή συνοδεύεται από γελοίες ανακοινώσεις που ειρωνεύονται την τιμή των νεκρών πολιτών που βρέθηκαν στο δρόμο τους τότε η θέση μας είναι απέναντί τους κάθετα και με κάθε κόστος.»

Αν κάποιοι συγκλονίστηκαν από τις εικόνες με τα πρόσωπα των συλληφθέντων, πού να δουν τις εικόνες με τα πρόσωπα των θυμάτων τους, τα πρόσωπα των συγγενών του πολίτη της Πάρου , όταν τον συνόδευαν στην τελευταία του κατοικία, τα πρόσωπα αυτών που βρέθηκαν στο δρόμο τους και πλήρωσαν με την ψυχική και σωματική υγεία τους «τον αγώνα τους».

Αλήθεια, αν ήταν δικοί τους άνθρωποι στη θέση των θυμάτων, οι συνάδελφοι του Τελευταίου Θρανίου θα μας ζητούσαν να υπερψηφίσουμε το ίδιο ψήφισμα;

Για τους συλληφθέντες για τρομοκρατία μας ζητήσατε να βγάλει ο Σύλλογος ψήφισμα συμπαράστασης. Για το άτυχο κορίτσι στην Πάρο γιατί δεν είχατε τις ίδιες ευαισθησίες;
Η θέση της ελληνικής κοινωνίας και ήταν και είναι σταθερά και αταλάντευτα απέναντι από κάθε τρομοκράτη, ληστή, παράνομο.
Στη δημοκρατία η βία και η τρομοκρατία δεν έχουν θέση.

Λούκας Παναγιώτης – Μπλέτσας Χρήστος
Αιρετά μέλη της Δ.Α.Κ.Ε./Π.Ε. στο Δ.Σ. του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χαλκίδας