Ας διαχωρίσωμεν τας σκελέας από τους λαιμοδέτας. Περί Ντερτιλή ο λόγος

 Αφορμή για το αρθρίδιο τούτο αποτέλεσε σχόλιο του ανώνυμου m t σε σχόλιό μου κάτω από την ανάρτηση του taxalia  τη σχετική με την ερώτηση που υπέβαλε ο βουλευτής Ηλίας Κασσιδιάρης στον Υπουργό Εθνικής Άμυνας διερωτώμενος γιατί
δεν απεδόθησαν οι δέουσες τιμές κατά την κηδεία του στρατηγού Νικολάου Ντερτιλή.

Το σχόλιό μου ήταν το εξής:
«Ηλία παιδί μου μεγάλωσες πια. Η αυτοϊκανοποίηση δεν επιτρέπεται», εις απάντηση του οποίου ο m t έγραψε το ακόλουθο σχόλιο: «Εξ ιδίων κρίνεις τα αλλότρια».

Θεώρησα σκοπιμότερο να συγγράψω ένα αρθρίδιο αντί μακροσκελούς αντισχολίου εις απάντηση του αναιδούς ανωνύμου σχολιαστή, μήπως και μπουν ορισμένα πράγματα στη θέση τους.

 1] Ο Νικόλαος Ντερτιλής δεν υπήρξε στρατηγός. Αποστρατεύθηκε φέρων τον βαθμό του συνταγματάρχη, εξ ου και εκ του νόμου έλαβε τον βαθμό του ταξιάρχου επί ένα μήνα, ως είθισται για λόγους τιμητικούς, αλλά και οικονομικούς, αφού προαγόμενος ο αξιωματικός λαμβάνει τις αποδοχές του βαθμού, στον οποίο προάγεται, πράγμα που επηρεάζει ευνοϊκώς και τη σύνταξή του. Θυμάμαι από την εποχή της στρατιωτικής μου θητείας ότι οι προαγόμενοι τιμητικώς λόγω αποστρατείας στον βαθμό του ταξιάρχου απεκαλούντο ανεπισήμως mini ταξίαρχοι [όπως λέμε mini market, mini golf, mini cooper]. Επίσης, θυμάμαι ότι συνάντησα επί θητείας μου δύο τέτοιους ταξίαρχους, οι οποίοι περιδιάβαιναν τη μονάδα επιδεικνύοντας το φιλντισένιο αστέρι στις επωμίδες τους χωρίς να ασχολούνται με τίποτε επί ένα μήνα αναμένοντας την ημέρα του αποχαιρετισμού.

 2] Ο Νικόλαος Ντερτιλής δολοφόνησε έναν άνθρωπο 19 ετών για πλάκα. Η διαμάχη γύρω από το αν υπήρξαν νεκροί εντός ή εκτός του Πολυτεχνείου μού είναι αδιάφορη. Το ζήτημα είναι αν υπήρξαν νεκροί κατά την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Και υπήρξαν. Ένας απ’ αυτούς είναι το θύμα του Νικολάου Ντερτιλή. Επίσης, προβάλλεται ότι ο Ντερτιλής κατεδικάσθη βάσει ψευδομαρτυριών. Το γεγονός είναι ότι όλοι οι μάρτυρες υπέστησαν τη βάσανο της ακροαματικής διαδικασίας και το δικαστήριο κατέληξε στην καταδικαστική κρίση του, η οποία ουδέποτε ανετράπη. Αν κάποιος από τους οικείους τού Ντερτιλή το επιθυμεί, μπορεί να προσφύγει στον Άρειο Πάγο και να ζητήσει επανάληψη της δίκης. Εδώ προσέφυγε ο εγγονός του Πρωτοπαπαδάκη, με αποτέλεσμα να κρίνει ο Άρειος Πάγος ότι πρέπει να επαναληφθεί η δίκη, αλλά επειδή έχει συμπληρωθεί ο χρόνος παραγραφής, ο καταδικασθείς και εκτελεσθείς ως εκ των υπευθύνων για τη Μικρασιατική καταστροφή κηρύσσεται αθώος. Άλλωστε, κυκλοφορούν ανάμεσά μας χιλιάδες αθώοι λόγω παραγραφής.

 3] Είναι γεγονός ότι ο Νικόλαος Ντερτιλής ανδραγάθησε κυρίως στην Κύπρο κατά τις εχθροπραξίες του 1963-1964, όπερ ασφαλώς και του έχει αναγνωρισθεί. Οι ήρωες, όμως, αναδεικνύονται πάντοτε όταν πολεμούν για την πατρίδα ή τη ζωή τη δική τους και των συντρόφων τους. Όχι όταν εκτελούν έναν νέο πολίτη εν ψυχρώ. Παρεμπιπτόντως δε να αναφέρω ότι ο κ. Κασσιδιάρης δεν υπέβαλε ερώτηση στον κ. Υπουργό της Εθνικής Άμυνας διερωτώμενος γιατί η πολιτεία δεν ανεγνώρισε τις θυσίες και τις ανδραγαθίες των έφεδρων καταδρομέων που έκαναν την ίδια δουλειά με τον Ντερτιλή στην Κύπρο το 1963-1964, αλλά τώρα στερούνται και της στοιχειώδους περίθαλψης που αναγνωρίζεται σε αγωνιστές πολέμου. Σε αντίθεση, βέβαια, με χιλιάδες δήθεν αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης που ξεφύτρωναν σαν μανιτάρια μετά το 1981. Δεν θα μπορούσαν π.χ. αυτοί οι καταδρομείς να έχουν διορισθεί σε κάποια ΔΕΚΟ, όπου κοπροσκυλάνε χιλιάδες ακαμάτηδες τόσα χρόνια; Λέω εγώ τώρα.

 4] Ο Νικόλαος Ντερτιλής, μαζί με πολλούς αξιωματικούς και ανώτατους δικαστικούς [το τελευταίο να μην το λησμονούμε], στήριξε με σθένος τη δικτατορία της 21.04.1967, η οποία αποτέλεσε το χαλί για την καταστροφή της Κύπρου το 1974, με αποτέλεσμα να πάνε χαμένοι οι αγώνες του Ντερτιλή το 1963-1964. Και μη μου πει κανείς ότι για την καταστροφή της Κύπρου δεν ευθύνεται η απριλιανή χούντα, διότι θα του θυμίσω δύο περιστατικά: α] τη μεραρχία που είχε στείλει στη μεγαλόνησο ο Γεώργιος Παπανδρέου απέσυρε ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, με αποτέλεσμα να μείνει η Κύπρος ανοχύρωτη, β] την εποχή του πραξικοπήματος της 15.07.1974 και ενώ η Τουρκία ετοιμαζόταν να εισβάλει στο νησί, συνεργείο της ελληνικής τηλεόρασης έπαιρνε συνέντευξη από έναν Κύπριο σε καφενείο κάπου σε κυπριακό χωριό. Ο δημοσιογράφος ρώτησε: «Προτιμάτε να σας κυβερνά Έλληνας κομμουνιστής ή Τούρκος δεξιός;». Η απάντηση ήταν: «Δεν ξέρω». Ο άνθρωπος ήταν προφανώς αντικομμουνιστής και αντιμακαριακός και ντρεπόταν εξ ίσου προφανώς να πει ότι προτιμά να κυβερνάται από έναν Τούρκο κατακτητή αντί από έναν Έλληνα κομμουνιστή.

 5] Τελειώνοντας δεν μπορώ να μην πω ότι θαύμασα το γεγονός ότι ο Ντερτιλής παρέμεινε μέχρι τελευταίας στιγμής πιστός στα πιστεύω του και δεν υπέβαλε αίτηση χάριτος. Άλλο αυτό, όμως, και άλλο το να συμφωνεί κανείς με τα πιστεύω του και να παραβλέπει ότι αυτός ο άνθρωπος δολοφόνησε ένα νέο 19 ετών.

 Εγώ, λοιπόν, ανελλιπώς και λυσσωδώς αυτοϊκανοποιούμενος επί 24ώρου βάσεως μετά πλείστης ευχαριστήσεως καθότι μικρός και άνους, δηλώνω ότι προτιμώ να με κυβερνά ένας Έλληνας κομμουνιστής αντί ένας ανθέλληνας λακές σοσιαλιστής ή καπιταλιστής, πόσω μάλλον ένας Τούρκος κατακτητής. Και επιδοκιμάζω τη στάση της Πολιτείας, στην οποίαν ανήκω και εγώ, που απουσίασε από την κηδεία του Ντερτιλή, όπως ακριβώς έκανε και στην κηδεία του Κοεμτζή.

 Σωτήριος Καλαμίτσης