Η Παναγιώτα είναι 37 ετών και μέχρι σήμερα έχει κάνει συνολικά 7 εκτρώσεις. Μας μιλάει για την ζωή της, για το πως αποφάσισε να μην γίνει ποτέ μητέρα και για το πόσο της κόστισε τελικά όλο αυτό…
Σε ποιά ηλικία έμεινες πρώτη φορά έγκυος και γιατί δεν ήθελες να φέρεις στον κόσμο αυτό το παιδί;
Ήμουν 16 ετών. Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε νησί του Βορείου Αιγαίου. Ήταν και είναι ακόμη μια πολύ κλειστή κοινωνία. Οι γονείς μου ήταν πολύ αυστηροί. Είχα κρυφά ολοκληρωμένη σχέση με έναν συνομήλικο μου. Κάποια στιγμή ανακαλύπτω ότι είμαι έγκυος. Δεν μπορούσα να το αναφέρω καν στους γονείς μου. Φοβόμουν τις συνέπειες και σίγουρα δεν θα ήταν καλές. Αναγκάστηκα να το πω μόνο σε μια θεία μου που ηξερα ότι θα με καταλάβαινε. Μου είπε οτι το πιο σωστό που μπορούσα να κάνω είναι να μην αφήσω αυτό το παιδί να έρθει στον κόσμο. Στενοχωρήθηκα, έκλαψα αλλα είχα πιστέψει οτι αυτό θα έπρεπε να ήταν το καλό για μένα. Το είχα συζητήσει και με τον φίλο μου. Και ο ίδιος ήξερε οτι αυτή θα είναι η καλύτερη επιλογή. Η θεία μου ζήτησε απο τους γονείς μου να με πάρει μαζί της σε κάποιο ταξίδι που θα έκανε για δύο μέρες σε μια μεγάλη πόλη, για να την βοηθήσω σε κάτι που ήθελε, και έτσι πήγα μαζί της.
Σε εκείνο το ταξίδι έκανα την έκτρωση. Δεν αισθάνθηκα τίποτα. Δεν με ένοιαζε πολύ γιατι φοβόμουν τους γονείς μου και στο κάτω κάτω το ήθελε και το αγόρι μου. Συνέχισα την σχέση μου μαζί του. Στα 18 μου, που μόλις είχαμε τελειώσει με το σχολείο, έμεινα ξανά έγκυος απο τον ίδιο. Τότε χάρηκα γιατί σκέφτηκα ότι τότε δεν θα είχαν μεγάλο πρόβλημα οι δικοί μου. Είχαμε πλέον ενηλικιωθεί. Όταν το αποκάλυψα στο αγόρι μου, μου ζήτησε να ξανακάνω έκτρωση γιατί πίστευε ότι ακόμη δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε οικογένεια. Του ζήτησα να χωρίσουμε και έκανα για δεύτερη φορά έκτρωση. Μου στοίχισε πάρα πολύ. Έκλαιγα για μέρες.
Δεν σκέφτηκες μήπως γεννούσες έστω και χωρίς την βοήθεια του συντρόφου σου;
Όχι ποτέ…με τίποτα…Οι γονείς μου θα είχαν μεγάλο πρόβλημα αν τους έλεγα ότι αποφάσισα να γεννήσω και να μεγαλώσω ένα παιδί μόνη μου. Σας είπα ότι ήταν πολύ αυστηροί…Όλη αυτή η ιστορία με τις δύο εκτρώσεις με έκαναν να είμαι πιο σκληρή, τόσο με τους άντρες, όσο και με το θέμα της μητρότητας. Όλο αυτό με έκανε να σκέφτομαι τόσα χρόνια τελείως λάθος.
Οι επόμενες εκτρώσεις πως έγιναν;
Έκανα αρκετές σχέσεις απο τα 18 μου μέχρι σήμερα. Μετά τον χωρισμό μου απο την πρώτη μου τραυματική σχέση, ήρθα για σπουδές και για δουλειά σε μεγάλη πολη. Γνώρισα αρκετούς άντρες στην ζωή μου. Πέντε φορές ακόμη έμεινα έγκυος. Σε όλες αυτές τις φορές εγώ δεν ήθελα να γεννήσω αυτά τα παιδιά. Εγώ είμαι αυτή που δεν ήθελα να τα φέρω στην ζωή και να γίνω μητέρα. Ήμουν τελείως αρνητική και έφερνα συνέχεια στο μυαλό μου το παρελθόν. Ούτε να παντρευτώ ήθελα. Δεν με ενδιέφερε τίποτα απο όλα αυτά. Μάλιστα υπήρξε και σύντροφος μου που δεν του έχω πει ποτέ ότι είχα μείνει έγκυος απο αυτόν και έκανα έκτρωση. Ούτε προφυλάξεις ήθελα να παίρνω. Ήξερα πλέον ότι μπορώ να κάνω έκτρωση και θα ξεμπέρδευα. Ήμουν τελείως κυνική με αυτό το θέμα. Μέχρι που γνώρισα τον άνθρωπο που άλλαξε τον τρόπο σκέψης μου και με έκανε να σκεφτώ όμορφα επιτέλους και να θέλω επιτέλους να φέρω στον κόσμο ένα παιδί, το παιδί του. Όμως δεν τα καταφέρνω. Παντρευτήκαμε πριν ένα χρόνο και το παλεύουμε. Του εξήγησα το παρελθον μου, με κατάλαβε και με στηρίζει.
Σήμερα πως νοιώθεις για όλα αυτα;
Αισθάνομαι πολύ άσχημα για τον εαυτό μου. Σκεφτόμουν πολύ λάθος. Σήμερα μπορεί να είχα στην αγκαλιά μου έστω και ένα απο αυτά τα παιδιά. Μακάρι να είχα αφήσει τα μωρά αυτά να έρθουν στην ζωή. Τώρα αν ρωτήσει κάποιος την γνώμη μου για τις εκτρώσεις θα του πω ότι είναι ότι χειρότερο. Ντρέπομαι για αυτά που έκανα. Ήμουν πολύ ανώριμη. Τώρα δεν ξέρω τι περιθώρια έχω για να γίνω μητέρα αλλά θα το προσπαθήσω όσο γίνεται.