Γράφει ο Μενέλαος Αυτόλυκος
Καλημέρα καλημέρα. Τι δίχτυα έχουμε ρίξει για να μαζέψουμε τις ελιές δίπλα στο ποτάμι ;………
Διάβασα πριν λίγες ημέρες, ότι ο τέως πρωθυπουργός κος Σημίτης, ο οποίος κατάφερε να καταστήσει γκρίζα ζώνη την περιοχή των Ιμίων, δήλωσε ότι οι ευρωεκλογές και οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαϊου, δεν έχουν σχέση με της βουλευτικές εκλογές και την ψήφο “διαμαρτυρίας”.
Θα μπορούσα να έχω εμπιστοσύνη στην δήλωσή του και να την λάβω σοβαρά υπ’ όψιν, αν δεν είχε προηγηθεί επί πρωθυπουργίας του το φιάσκο με την υπερχρέωση του Κράτους μέσω των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου του 1999, το φιάσκο με την ένταξη στην Ευρωζώνη και η μετέπειτα ιλιγγιώδης πορεία προς τα κάτεργα της τρόικας και φυσικά οι μίζες για τα εξοπλιστικά. Αλλά και οι δηλώσεις της ΝΔ μετά τις προηγούμενες δημοτικές εκλογές του τύπου “η Ελλάδα βάφτηκε μπλε”…….
Τα παραπάνω, αδιαμφισβήτητα γεγονότα αποδείξεις πολιτικής και οικονομικής διαπλοκής και διαφθοράς που υπάρχει στην χώρα μας, συνέβησαν, και κανένας δεν μπορεί να το αμφισβητήσει.
Και ένας πρωθυπουργός δεν κατάλαβε τίποτα ; Λογικό, ίσως να μη “κατάλαβε”. Δεν είναι όμως λογικό, να συμβαίνουν τέτοιες υπόγειες διεργασίες στην χώρα επί μία σχεδόν δεκαετία και να μην είχε καταλάβει τίποτα ο πρωθυπουργός, ούτε ο περίγυρος του, ούτε τα άλλα στελέχη, ούτε οι δημοσιογράφοι. Όλη η Ελλάδα είναι ένα μικρό χωριό και τα πάντα μαθαίνονται. Και το ίδιο ισχύει για κάθε επικεφαλή κυβέρνησης.
Και προφανώς να η σύνδεση με τους δημοσιογράφους και τον περίγυρο. Ποια είναι αυτή ;
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.
Το ρηξικέλευθο νέο “κίνημα” του δημοσιογράφου Σταύρου Θεοδωράκη, έρχεται, για να αλλάξει την πολιτική ιστορία της χώρας…….. Ο ίδιος στις ανακοινώσεις του δηλώνει ότι θέλει να αλλάξει την χώρα και να δώσει νέα πνοή με νέους ανθρώπους, που θα θεραπεύσουν τα λάθη του παρελθόντος.
Μέχρι εδώ καλά. Θυμάμαι όμως τα εξής, γιατί όπως και να το κάνουμε, τα ελαττώματά είναι η καλή μνήμη και η ικανότητά να ψάχνεις
:
Το 2010 και το 2011, ο ίδιος δημοσιογράφος, ήταν από τους πρώτους που είχε κατηγορήσει και συκοφαντήσει την εμφάνιση του κινήματος των αγανακτισμένων πολιτών. Επίσης νέο κίνημα, ρηξικέλευθο, βγαλμένο μέσα από την ελληνική κοινωνία, όπως αποδείχθηκε αργότερα.
Επίσης, ο ίδιος δημοσιογράφος, είχε παρουσιάσει ένα ρεπορτάζ που αποδομούσε τις λεγόμενες “ιστορίες συνωμοσίας” και στόχευε σε υποψίες συνωμοσίας σε βάρος της Ελλάδας από ξένα οικονομικά συμφέροντα, χαρακτηρίζοντας τες εμμέσως ως αβάσιμες. Ίσως να ήταν. Όμως αυτό το ρεπορτάζ παρουσιάστηκε πάνω από 4 φορές σε επανάληψη μέσα σε διάστημα ενός μηνός. Λες και κάποιος ή κάποιοι ήθελαν αν το “εμπεδώσει” ο τηλεθεατής καλά…..
Το επόμενο που με προβληματίζει με τον ξαφνικό σωτήρα, είναι ότι μέσα σε διάστημα μόλις δύο μηνών, όλα σχεδόν τα κεντρικά ΜΜΕ του λεκανοπεδίου, ασχολήθηκαν και ασχολούνται με την προβολή αυτής της “προσπάθειας” του δημοσιογράφου να παρέμβει στα πολιτικά δρώμενα της Ελλάδας. Τηλεοπτικά κανάλια, εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνα. Όλα προβάλουν το “ποτάμι” και τις απόψεις του Σ. Θεοδωράκη. Και το πιο ύποπτο είναι ότι τις προβάλλουν αρνητικά. Και εδώ προβληματίζομαι πολύ, διότι η πράξη έχει δείξει ότι τα ΜΜΕ δεν προβάλλουν ΠΟΤΕ μία ιδέα ή μία άποψη που δεν συμφέρει τους καναλάρχες. Την αφήνουν στην αφάνεια. Σε αυτή την περίπτωση, προβάλλουν συστηματικά και με αρνητικά σχόλια πολλές φορές, αλλά πολλές φορές, το ποτάμι, λες και θέλουν όλοι να συνειδητοποιήσουν ότι δεν είναι το “αρεστό” κίνημα των μίντια…………..
Και αναρωτιέμαι, γιατί δεν γίνεται το ίδιο, επί τέσσερα χρόνια με δεκάδες μικρά κόμματα που έκαναν την εμφάνισή τους μετά την είσοδο της χώρας στο μνημόνιο ;
Τι το ιδιαίτερο έχει το “ποτάμι” του Θεοδωράκη, ώστε να αξίζει τόση προβολή και δημοσιότητα ; Και από την άλλη, η μέχρι σήμερα πρακτική των ΜΜΕ, έχει δείξει ότι προβάλουν κάτι που είναι ενάντια στα συμφέροντά τους ;
Η γνώμη μας λοιπόν είναι ότι το “Ποτάμι” δεν είναι τίποτα άλλο από μία εφεδρεία, που κρατήθηκε μέχρι την τελευταία στιγμή ή προέκυψε ως ύστατη λύση, για να ανακόψει την αποστροφή των κοινωνίας από το ΠΑΣΟΚ, την ΝΔ και τα άλλα κόμματα που ΑΠΕΤΥΧΑΝ ΠΑΤΑΓΩΔΩΣ επί δεκαετίες να διατηρήσουν την χώρα ανεξάρτητη, ελεύθερη και δυνατή.
Και ακριβώς επειδή γνωρίζει ο Βενιζέλος και ο Σαμαράς, ότι τα εκλογικά τους ποσοστά κινδυνεύουν να φτάσουν σε επίπεδα όπου ούτε συγκυβέρνηση δεν θα μπορούν να στήσουν μαζί, έριξαν στο παιχνίδι ένα παιδί του δικού μιντιακού συστήματος, για να “τραβήξει” τις ψήφους των ονειροπόλων και αγανακτισμένων που πιστεύουν ότι αυτό το πολιτικό σύστημα πεθαίνει εύκολα.
Υπάρχει και μία άλλη εκδοχή. Το ποτάμι, να μην πηγάζει από τις ορεινές πηγές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αλλά να είναι δημιούργημα επιχειρηματικών συμφερόντων της Ελλάδας και του εξωτερικού, τα οποία φοβούνται ότι η αντιμνημονιακή ψήφος θα εκπαραθυρώσει από την εξουσία το μεγαλύτερο μέρος του συντηρητικού φιλογερμανικού συστήματος στην Ελλάδα, και έτσι θα υπάρξει διαταραχή στις μπίζνες με την “φίλη” χώρα και με άλλα διεθνή οικονομικά funds.
Η τελευταία εκδοχή, για την ταυτότητα του ποταμιού, είναι ότι πρόκειται για ένα όραμα του ιδρυτή του που μάζεψε νέα και αγνά πρόσωπα, για να ανασυστήσει την χαμένη αξιοπρέπεια της χώρας. Με προβληματίζουν όμως οι εξαγγελίες του, που δεν περιέχουν κανενός είδους πρόγραμμα, κανένας δεν του ζητάει επιτακτικά το πρόγραμμα που θα ακολουθήσει, το πως θα λύσει το πρόβλημα των τοπικών κοινωνιών που μαστίζονται από την ανεργία, και κάτι ακόμα : Ενώ πρόκειται για αυτοδιοικητικές εκλογές και εκλογές για την ευρωβουλή, το ποτάμι, έχει προβολή ανάλογη επερχόμενων βουλευτικών εκλογών.
Με συγχωρείτε, αλλά με όλα τα παραπάνω, εγώ το ποτάμι δεν το εμπιστεύομαι για να το ψηφίσω.
Πάμε τώρα στην “Ελιά”.
Εδώ τα πράγματα είναι φως – φανάρι, που λένε.
Οι ιδρυτές της Ελιάς, υποστηρίζουν ότι ανήκουν στην κεντροαριστερά, ότι έχουν αποκηρύξει το κακό ΠΑΣΟΚ από το οποίο προέρχονται και θέλουν (και αυτοί) να δώσουν έναν αέρα ανανέωσης στην χώρα, και να βγάλουν την Ελλάδα από την μέγκενη που την έχει υποβάλλει το μνημόνιο.
Τι να πω. Ίσως, θα υπήρχε μία μικρή ελπίδα να τους πιστέψω, αν :
– Δεν είχαν κάνει ευθύς εξαρχής, συνομιλίες συνεργασίας με τον Βενιζέλο και το ΠΑΣΟΚ του.
– Δεν είχαν διακηρύξει ότι δεν θέλουν το παλαιό ΠΑΣΟΚ, αλλά έχουν πάρα πολλά στελέχη από το παλαιό ΠΑΣΟΚ.
Τα περισσότερα στελέχη της “Ελιάς” προέρχονται από το λεγόμενο “βαθύ” ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή τις τοπικές οργανώσεις. Βεβαίως υπάρχουν στελέχη μικρού και μεσαίου βεληνεκούς και από άλλα κόμματα, και ίσως και πολλοί οραματιστές που πιστεύουν εύκολα σε ένα όνειρο, ανανέωσης της χώρας.
Όμως, αν όντως η “Ελιά” ήταν κάτι ξεχωριστό από το ΠΑΣΟΚ, δεν θα ζητούσε την υποστήριξή του.
Επομένως, κατά την ταπεινή μας γνώμη, η Ελιά, είναι πάλι μία προσπάθεια, στελεχών του τέως μεγάλου ΠΑΣΟΚ και άλλων που προέρχονται από την ΔΗΜΑΡ, και αποτυχημένοι άλλων κομμάτων, που έχουν ως στόχο να διατηρήσουν στην τροχιά της εξουσίας την ομάδα του ΠΑΣΟΚ και άλλων δυνάμεων που μέχρι σήμερα έχουν στενή σχέση με τα πολιτικά δρώμενα της χώρας και τα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Επιπλέον, ομοίως όπως συμβαίνει με το ποτάμι του Θεοδωράκη, και την Ελιά την διαφημίζουν επί δίμηνο, όλα σχεδόν τα ΜΜΕ. Τυχαίο ; Δεν νομίζω.
Γι’ αυτό, ούτε η “Ελιά” μου εμπνέει εμπιστοσύνη να την ψηφίσω.
Πιθανών κάποιος να πει τώρα ότι, “αυτός υποστηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί η Κουμουνδούρου έχει αρχίσει να φοβάται ότι θα χάσει ψήφους από το Ποτάμι και την Ελιά”.
Ωραία ! Ας πούμε ότι εγώ υποστηρίζω τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί η Κουμουνδούρου φοβάται ότι θα χάσει ψήφους από την ελιά και το παρακείμενο ποτάμι της. (που βέβαια η σχέση η δική μου με τον ΣΥΡΙΖΑ και την Κουμουνδούρου είναι ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ.).
Αλλά για προβληματιστείτε λίγο. Γιατί ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε η ΝΔ, χτυπάνε ιδιαίτερα αυτά τα δύο “κινήματα”. Είναι δε πιο ισχυρή η πολεμική μεταξύ ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, παρά ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ με το ποτάμι και την Ελιά. Ίσως το κάνουν γιατί δεν θέλουν να ρίξουν λάδι στην φωτιά.
Και πάλι όμως τα ΜΜΕ προβάλουν πολύ αυτά τα δύο ξαφνικά πολιτικά δημιουργήματα. Σε αυτή την περίπτωση, δεν θα πρέπει να σκεφθούμε, ότι εδώ υπάρχει κάτι που μυρίζει πολύ επιχειρηματική οικονομία και άγρα ψήφων που “κινδυνεύει” να πιαστεί στα δίχτυα μικρών νέων κομμάτων (που δεν προβάλλουν τα μίντια, επαναλαμβάνουμε), και της ακροδεξιάς ;
Για εμάς, η Ελιά και το Ποτάμι, είναι δύο “πειράματα” που θα δοκιμάσουν να προκαλέσουν σύγχυση στην αντιμνημονιακή ψήφο και να διερευνήσουν το μέγιστο δυνατό ποσοτό που μπορούν να αποσπάσουν ΜΑΖΙ σε ενδεχόμενες βουλευτικές εκλογές στο επόμενο διάστημα. Γιατί, μην σας φανεί περίεργο ότι σε περίπτωση που αυτά τα δύο δημιουργήματα αποσπάσουν εκλογικό ποσοστό άνω του 15%, θα συνεργαστούν για τον σχηματισμό κυβέρνησης, και μεταξύ τους και με το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ ή θα επιχειρήσουν συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ για να τον εγκλωβίσουν σε γνωστά πολιτικά πλαίσια.
Αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ με την ανακολουθία που τον έχει χαρακτηρίσει μετά τις αλλοπρόσαλλες δηλώσεις ουρανοκατέβατων στελεχών του που δεν έχουν καμία επαφή με τον ρεαλισμό, καλά να πάθει, γιατί ακόμα δεν έχει καταφέρει να πείσει ότι όντως έχει μία ρεαλιστική και σωτήρια πρόταση για την χώρα.
Δεν θέλουμε να κουράσουμε άλλο. Θέλουμε όμως να προβληματίσουμε, και έχουμε την αίσθηση ότι μέχρι τώρα προκαλέσαμε έναν σοβαρό προβληματισμό.
Αν τα ΜΜΕ θέλουν να προβάλλουν εναλλακτικές πολιτικές προτάσεις, υπάρχουν πάρα πολλά νέα κόμματα που περιμένουν την “χείρα της δημοσιότητας” για να αναλύσουν τις θέσεις τους.
Όλα τα κεντρικά ΜΜΕ του λεκανοπεδίου, μπορούν ισοτίμως να στρέψουν τα φώτα της δημοσιότητος και σε αυτά τα κόμματα, συμβάλλοντας στην πλουραλιστική ενημέρωση του ελληνική λαού. Τι λέω τώρα ! Τέλος πάντων.
Προσοχή ιδεολόγοι της Ελιάς και του Ποταμιού, μην αντιληφθείτε αργότερα ότι υπήρξατε θύματα και προσοχή υποψήφιοι ψηφοφόροι των δύο αυτών “κινημάτων” μην ανακαλύψετε λίγο αργότερα, ότι υπήρξαν δολώματα για να αλιεύσουν την ψήφο σας.
Μην πείτε μετά ότι δεν σας το είπε κανένας !
Ακόμα απορώ γιατί όσοι όσοι “θέλουν” να “βγάλουν” την χώρα από το μνημόνιο και την υποτέλεια, σπέυδουν να ιδρύσουν ένα νέο κόμμα και δεν συνεργάζονται για να χτίσουν ένα δυνατό κίνημα που θα ενώσει όλες τις υγιείς και προοδευτικές δυνάμεις της χώρας. Πιθανών στις επόμενες εκλογές, να μην δούμε 28 κόμματα αλλά 228 ! Και αυτό θα είναι ήττα για την δημοξκρατία, γιατί ο κατακερματισμός σημαίνει διχόνοια.
Γρηγορείτε !