ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ-ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ, ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ

δευτεροβάθμια εκπαίδευση φέρνει στο προσκήνιο τα σχέδια της Κυβέρνησης για το «νέο» σχολείο: το πολυδύναμο και απρόσωπο σχολείο με τα πολυπληθή τμήματα, όπου ο εκπαιδευτικός είναι απλά ένας στρατονόμος των παιδιών και όχι παιδαγωγός. Μας γυρνάνε πίσω σε τάξεις με τόσα πολλά παιδιά ώστε να καταργείται κάθε δυνατότητα του εκπαιδευτικού να δίνει χρόνο στο κάθε παιδί ξεχωριστά. Ψιλά γράμματα για τους τροϊκανούς με τα πριόνια που έφτιαξαν λογιστικά πρότυπα και όχι σχολικές μονάδες και όλα αυτά προσαρμοσμένα στις βάρβαρες περικοπές των δαπανών για την παιδεία και τις επιταγές της αγοράς.

Το δημόσιο σχολείο είναι κατάκτηση και κοινωνικό δικαίωμα όλων των παιδιών και δεν θα επιτρέψουμε να το σφαγιάσουν στο όνομα της αποπληρωμής του χρέους προς την Τρόικα.

Να διαγραφεί το χρέος τους, όχι τα σχολεία μας!

Ειδικότερα στην περιοχή της Κυψέλης αποφασίζουν τις συγχωνεύσεις των Γυμνασίων και Λυκείων του σχολικού συγκροτήματος στη Βελβενδού (30ο με 39ο Γυμνάσιο, 30ο με 39ο Λύκειο) όταν το μαθητικό δυναμικό των σχολείων στοιβάζεται σε αίθουσες που δε χωρά. Τα σχολεία εξακολουθούν να λειτουργούν με «προσωρινές» αυθαίρετες παρεμβάσεις, με στρίμωγμα καθηγητών και των μαθητών 4 σχολείων σε αίθουσες χωρισμένες στη μέση με γυψοσανίδες, χωρίς κατάλληλο αερισμό και φωτισμό, χρήση του γυμναστηρίου και των υπογείων ως αιθουσών διδασκαλίας, έλλειψη τουαλετών κ.α. και τα Γυμνάσια με το απαράδεκτο καθεστώς τηςδιπλοβάρδιας. Με τη συγχώνευση θα λειτουργούν 4 σχολεία στην πρωινή βάρδια αντί για 3 και δεν είναι δυνατό 900 μαθητές να χωρέσουν σε αίθουσες με χωρητικότητα 600 μαθητών.

Εδώ και 20 χρόνια καθηγητές, γονείς και μαθητές αυτών των σχολείων μαζί με τη Γ΄ ΕΛΜΕ Αθήνας, την Ένωση Γονέων του 6ης Κοινότητας του Δήμου Αθήνας παλεύουν για την αποσυμφόρηση του συγκροτήματος με την ανέγερση διδακτηρίου του 39ου Λυκείου Αθηνών στο οικόπεδο Κόκκερελ, Αγ.Αναργύρων και Λυδίας. Κρίθηκε κατάλληλο για σχολικός χώρος αρχικά το 1994, ομόφωνα από αρμόδια επιτροπή. Δεύτερη φορά κρίθηκε κατάλληλο το 2001 (20/3) και από δεύτερη επιτροπή και από όλες τις επόμενες. Στις 26/11/2001 με το αριθμ. ΕΓ32-Τ1/22756 έγγραφο του ΟΣΚ στα σχολεία ανακοινώθηκε η αναγκαστική απαλλοτρίωση της παραπάνω έκτασης (2.956τμ) για την ανέγερση διδακτηρίου του 39ου Λυκείου Αθηνών.

Μετά από αγωνιστικές κινητοποιήσεις και δράσεις της Επιτροπής Φορέων και με την αρωγή του Δημοτικού Συμβουλίου Αθηναίων (σχετική απόφαση αρ.1514/22-12-2011), ομόφωνα η Βουλή προχώρησε σε νομοθετική ρύθμιση με την οποία επιτρέπεται η ανέγερση του σχολικού κτηρίου στο συγκεκριμένο οικόπεδο. Αντί αυτό να συμβεί το ΥΠΕΚΑ μπλοκάρει το θέμα, καταργώντας ψηφισμένο νόμο με το έτσι θέλω. Το οικόπεδο δεν αποτελεί δασική έκταση αλλά μια βραχώδη περιοχή, που δεν μπορεί να μετατραπεί σε πραγματικό δάσος είναι καταπατημένο προ πολλών ετών (18/4/91 έγγραφο ΥΠΕΧΩΔΕ προς Δ/νση Πολ/μιας Αθηνών για κατεδάφιση). Τα αυθαίρετα κτίσματα υπάρχουν ακόμα.

Ίσως αυτό ανάγκασε τον Υπουργό Παιδείας και τον Περιφερειάρχη Εκπ/σης Αττικής να λύσουν τα προβλήματα, συγχωνεύοντας τα σχολεία, τη στιγμή που το Δημοτικό Συμβούλιο Αθήνας με απόφασή του από το Φλεβάρη είναι αντίθετο στις συγχωνεύσεις σχολείων. Αποτελεί θράσος και καταπάτηση κάθε δημοκρατικής διαδικασίας η επίκληση μιας απόφασης Δημοτικής Επιτροπής Παιδείας του Δήμου Αθήνας που δεν έχει παρθεί! Προσπαθούν να εξαφανίσουν τη λύση για μια περιοχή υποβαθμισμένη και πολυπληθή, με μαθητικό δυναμικό που χρειάζεται αντισταθμιστική αντιμετώπιση και ευκαιρίες μόρφωσης λόγω της πολυπολιτισμικότητάς του και της προέλευσης από εργατικές και λαϊκές οικογένειες που μαστίζονται από την ανεργία και τη φτώχεια.

Το σχολεία της γειτονιάς είναι κύτταρο της δημόσιας παιδείας, που είναι κοινωνικό αγαθό, είναι κύτταρα ζωής και ανάσας για τις γειτονιές μας και δεν θα επιτρέψουμε να τα διαλύσουν.