Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
«Εκτροφείο σκανδάλων» αποκάλεσε ο Αλέξης Τσίπρας το ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου) την περασμένη εβδομάδα, όταν κήρυξε την…
επανάσταση από τον Δήμο Ελληνικού-Αργυρούπολης, υποστηρίζοντας ότι μια «κλίκα αποφασίζει για το μέλλον του δημόσιου πλούτου, δίχως διαφάνεια, δίχως κοινοβουλευτική εποπτεία και έλεγχο, λες και πρόκειται για τα αμπελοχώραφα που κληρονόμησαν από τους παππούδες τους».
Η εκδήλωση, υπό τον τίτλο «Το Ελληνικό δεν πωλείται», πραγματοποιήθηκε την ίδια μέρα (27 Φεβρουαρίου) κατά την οποία κατατέθηκε η δεσμευτική προσφορά για το Ελληνικό, ύψους άνω των 7 δις ευρώ, στο πλαίσιο της οποίας θα δημιουργηθούν δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας και ένα πάρκο 2 εκατομμυρίων τ.μ.
Προς το παρόν πάντως, το ίδιο το Ελληνικό είναι εκτροφείο αρουραίων, που τετράπαχοι κυκλοφορούν ανενόχλητοι κάθε φορά που αποφασίζουν να κάνουν τη βόλτα τους εγκαταλείποντας το πολυτελές ξενοδοχείο που τους έχει εδώ και δέκα χρόνια παραχωρήσει ο πενόμενος και άνεργος ελληνικός λαός.
Μιλάμε για 6.200 στρέμματα γης, 955.000 τ.μ. παραθαλάσσιας ζώνης και 3,5 χλμ. ακτογραμμής – όπως η κ. Νάντια Βαλαβάνη κατέγραψε την περιουσία (των αρουραίων)!
Προφανώς το αμπελοχώραφο που ακούει στο όνομα «Ελληνικό» ανήκει σε άλλους «κληρονόμους», οι οποίοι αποφάσισαν να το διαθέσουν στους ποντικούς.
Σωστά.
Διότι, όπως μας είπε ο κ. Τσίπρας, παρουσία διαφόρων «αγωνιστών» δημάρχων και υποψηφίων των αυτοδιοικητικών εκλογών, «το Ελληνικό, είναι κομμάτι της συλλογικής μας αγωνιστικής συνείδησης. Είναι το τοπόσημο των αγώνων των κινημάτων πόλης για την υπεράσπιση του δημόσιου χώρου»!
Και είναι επίσης και ένα «μοντέλο αυτοδιαχείρισης» – εκ μέρους των αρουραίων, βεβαίως!
Δηλαδή, προκειμένου όλοι αυτοί να διατηρούν ένα μνημείο της συλλογικής αγωνιστικής τους συνείδησης, το Ελληνικό πρέπει να παραμένει αναξιοποίητο επ’ άπειρον – αξιοποιούμενο μόνο από τους αρουραίους…
Όσο για τους «αγώνες» για την πρόσβαση των πολιτών στο θαλάσσιο μέτωπο, στην οποία αναφέρθηκε ο κ. Τσίπρας, προφανώς εννοεί το σκουπιδαριό που δημιουργήθηκε μετά την «ηρωική» ανακατάληψη της παραλίας από τους «αγωνιστές».
Για την άποψη ότι όλη η έκταση του Ελληνικού πρέπει να γίνει Μητροπολιτικό Πάρκο, δεν το συζητώ.
Η Ελλάδα διαθέτει περισσευούμενα χρήματα για να δημιουργήσει και να συντηρήσει ένα τέτοιο πάρκο, αφού, ως γνωστόν, λεφτά (ξανα)υπάρχουν!
Είναι γνωστό πως το ύψος του τιμήματος δεν είναι ο αποκλειστικός σκοπός μιας αποκρατικοποίησης.
Αντίθετα, αυτό είναι το λιγότερο.
Όταν προχωράς σε μια αποκρατικοποίηση, το κάνεις επειδή εσύ δεν έχεις τα αναγκαία χρήματα για να προχωρήσεις σε αξιοποίηση και επενδύσεις, ώστε να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας.
Εκτός κι’ αν όλοι οι άλλοι είναι ηλίθιοι…
Ιδού οι «ηλίθιοι»
Τα παραδείγματα από το εξωτερικό είναι πολλά.
Η Ιταλία διαπραγματεύεται με αεροπορική εταιρία των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων την πώληση του 49% των μετοχών της Αλιτάλια (της οποίας τα χρέη φθάνουν το 1 δις ευρώ) ώστε να μπουν κεφάλαια στην εταιρία και να διατηρηθούν οι 14 χιλιάδες θέσεις εργασίας και να δημιουργηθούν και νέες.
Στο Περού, όπου πρόεδρος είναι ο αριστερός Ογιάντα Ουμάλα, το Κογκρέσο ψήφισε πρόσφατα υπέρ της αποκρατικοποίησης του 49% της κρατικής εταιρίας πετρελαίου Petroperu, ώστε να εισρεύσουν ιδιωτικά κεφάλαια που θα επιτρέψουν τον εκσυγχρονισμό της και την επέκτασή της στον τομέα της διύλισης πετρελαίου, προκειμένου να εξελιχθεί στο αντίπαλο δέος της Petrobras της Βραζιλίας.
Και τον Μάιο του 2013 η κυβέρνηση της Κούβας επέτρεψε στη βρετανική τουριστική εταιρεία Esencia Hotels and Resorts να κατασκευάσει ένα γκολφ κλαμπ πολυτελείας, αξίας 350 εκατομμυρίων δολαρίων, στη Λέσχη Καρμπονέρα, που αποτελεί την πιο σημαντική βρετανική επένδυση στο νησί εδώ και μια δεκαετία και ένας από τους κύριους παράγοντες οικονομικής ανάπτυξης της χώρας.
Η λέσχη Καρμπονέρα θα καλύψει μια έκταση 170 στρεμμάτων στην επαρχία Ματάνσας, που βρίσκεται 100 χιλιόμετρα ανατολικά της Αβάνας, και θα περιλαμβάνει ένα γήπεδο γκολφ με 18 τρύπες, ένα πολυτελές ξενοδοχείο, 650 διαμερίσματα, ένα εμπορικό κέντρο καθώς επίσης μια λέσχη με γήπεδο τένις, κέντρο spa και ιστιοπλοΐα.
Όπως μάλιστα επισήμως ανακοινώθηκε, η άδεια δόθηκε παρότι το γκολφ θεωρείται «αστικό» άθλημα και επομένως δεν έχει πολλούς οπαδούς στην Κούβα, όπως σε αντίθεση συμβαίνει, με την πυγμαχία και το μπέιζμπολ.
Αυτά δεν αμφισβητούνται, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει ότι δεν καταλαβαίνει και επιμένει να αναφέρεται στο ύψος των τιμημάτων.
Πριν από έναν χρόνο, έφθασε στο σημείο να μας πει (ο ΣΥΡΙΖΑ) ότι η συμφωνία COSCO – Hewlett-Packard για τη μεταφορά προϊόντων της τελευταίας στην Ευρώπη, επειδή… υπήρχε στην τελική φάση υλοποίησής του, το σχέδιο του δημόσιου ΟΣΕ, δηλαδή ένας οργανισμός δημοσίου συμφέροντος, καθώς, «κανένας ιδιώτης δεν θα επένδυε σε μια τέτοια στρατηγική υποδομή, από την οποία τώρα αυτοί οι ιδιώτες (COSCO – Hewlett-Packard), σπεύδουν να επωφεληθούν ανέξοδα»!
Υποστηρίζει δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ ότι επενδύσεις κάνει ο δημόσιος και όχι ο ιδιωτικός τομέας!
Είναι «κλίκα» το ΤΑΙΠΕΔ;
Όσον αφορά στο ΤΑΙΠΕΔ και εκεί επιχειρείται μια παραπληροφόρηση, σύμφωνα με την οποία μια «κλίκα» – έτσι αποφάνθηκε ο κ. Τσίπρας στις 27 Φεβρουαρίου – κάνει ό,τι θέλει, πουλάει και «ξεπουλάει», χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν.
Η αλήθεια είναι πως το ΤΑΙΠΕΔ είναι όργανο του κράτους, ο πρόεδρος και τα μέλη του διορίζονται από νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση και ο διορισμός τους τελεί υπό την έγκριση της Βουλής.
Μάλιστα, με μια «επάρατη» Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου του Σεπτεμβρίου 2012, η οποία κυρώθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2012, με την υπερψήφιση στη Βουλή του νόμου περί αποκρατικοποιήσεων, τροποποιήθηκε ο νόμος 3986/2011 ( του Μεσοπροθέσμου) ώστε η Βουλή να γνωμοδοτεί για το διορισμό του Προέδρου και του Διευθύνοντος συμβούλου του ΤΑΙΠΕΔ.
Παράλληλα, αποφασίστηκε να έρχονται στη Βουλή για συζήτηση οι μεγάλες αποκρατικοποιήσεις.
Σύμφωνα με αυτή την ρύθμιση, η Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής μπορεί να διατυπώνει προτάσεις και παρατηρήσεις επί του σχεδίου της προκήρυξης ή της πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος, τις οποίες το ΤΑΙΠΕΔ οφείλει να λαμβάνει υπόψη του, κατά την κατάρτιση της προκήρυξης ή της πρόσκλησης στο πλαίσιο εκπλήρωσης του σκοπού του.
Επιπλέον, το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο που διέπει τη λειτουργία του ΤΑΙΠΕΔ, διαθέτει σημαντικές δικλείδες για τον έλεγχο που ασκεί η Βουλή, όχι μόνο όσον αφορά στο διορισμό των μελών της Διοίκησής του, αλλά και στον έλεγχο των οικονομικών στοιχείων του, καθώς και αυτόν για την αποτελεσματική και αποδοτική εκτέλεση του έργου του.
Και βέβαια, υπάρχει και η Δικαιοσύνη, στην οποία καταφεύγουν διάφοροι (αν και δεν έχουν ορατό έννομο συμφέρον) και που επανειλημμένα με αποφάσεις της έχει σταματήσει την υπογραφή συμβάσεων πώλησης ακινήτων λόγω πλημμελειών στις σχετικές συμβάσεις.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως μεταξύ του εκτροφείου σκανδάλων και του εκτροφείου αρουραίων παρεμβάλλεται ένα εκτροφείο ηλιθίων, που πρέπει να παραμένουν άνεργοι, ώστε να παραμένουν αγανακτισμένοι και να… ψηφίζουν…