Τμήμα πολιτισμού Αποκριάτικες Εκδηλώσεις Στο Δήμο Ηρακλείου Αττικής

•Δευτέρα 16/02 ώρα 11:00 στην Κεντρική πλατεία του Ηρακλείου

ΓΑΙΤΑΝΑΚΙ
Το γαϊτανάκι είναι ένα έθιμο που πέρασε στην Ελλάδα από τους πρόσφυγες του Πόντου και της Μικράς Ασίας και είναι από….

τα λίγα έθιμα που διατηρούνται αυτούσια ως τις μέρες μας. Είναι ένας χορός που δένει απόλυτα με το χρώμα και το κέφι της αποκριάς και η δεξιοτεχνία των χορευτών δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο! Για να στηθεί ο χορός γύρω από το γαϊτανάκι χρειάζονται δεκατρία άτομα. Ο ένας κρατά ένα μεγάλο στύλο στο κέντρο, από την κορυφή του οποίου ξεκινούν 12 μακριές πολύχρωμες κορδέλες, καθεμιά με διαφορετικό χρώμα. Οι κορδέλες αυτές λέγονται γαϊτάνια και δίνουν το όνομά τους στο έθιμο. Γύρω από το στύλο, 12 χορευτές με παραδοσιακές στολές κρατούν από ένα γαϊτάνι και χορεύουν μαζί, σε 6 ζευγάρια, τραγουδώντας παραδοσιακά τραγούδια. Καθώς κινούνται κυκλικά και εναλλάσσουν βήματα και ταίρια, πλέκουν τις κορδέλες γύρω από το στύλο δημιουργώντας χρωματιστά σχέδια. Όταν πια οι κορδέλες τυλιχτούν γύρω από το στύλο και οι χορευτές χορεύουν όλο και πιο κοντά σε αυτόν, τότε ο χορός τελειώνει και το στολισμένο γαϊτανάκι μένει να θυμίζει το αποκριάτικο πνεύμα.

Μια θεωρία λέει ότι ο κυκλικός αυτός χορός υποδηλώνει τον κύκλο της ζωής, από την χαρά στην λύπη, από τον χειμώνα στην άνοιξη, από την ζωή στον θάνατο και το αντίθετο.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΑΣΚΑΣ
Η χρήση μάσκας και γενικά η μεταμφίεση είναι μια συνήθεια που συνδέεται στενά με τις Απόκριες και ανάγεται στα πανάρχαια χρόνια όταν οι λατρευτές του Διόνυσου, του Θεού του κρασιού και της διασκέδασης, έβαφαν το πρόσωπό τους με «τρύγια».

Η αποκριάτικη μάσκα, όπως την ξέρουμε σήμερα σαν ένα σύμβολο του τρελού καρναβαλιού, ξεκίνησε από τη Βενετία της Ιταλίας τον 15ον αιώνα. Στην ελληνική ιστορία, οι μάσκες προέρχονται από τα χρόνια της τουρκοκρατίας, όταν οι αρματολοί έβρισκαν στις Απόκριες την ευκαιρία να κατέβουν στην πόλη μασκαρεμένοι και να γλεντήσουν με συγγενείς και φίλους, χωρίς να φοβούνται ότι θα τους αναγνωρίσουν οι Τούρκοι.

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥ
Οι χαρταετοί είναι μια ελαφριά κατασκευή σκοπός της οποίας είναι να πετά με τη βοήθεια του αέρα και αποτελεί επινόηση των ανατολικών λαών με μεγάλη παράδοση στην Κίνα, την Ιαπωνία, την Ινδία, την Ταυλάνδη και το Αφγανιστάν. Οι αετοί της αρχαιότητας και του Μεσαίωνα ήταν κατασκευασμένοι πιθανότατα από πανί, ενώ οι πρώτοι χαρταετοί αναφέρονται το 1450 στη Γερμανία και το 1606 στην Ισπανία, σε ημερολόγιο κληρικού ως παιχνίδι χαράς την ημέρα του Πάσχα. Από τα πλουσιόπαιδα της Ευρώπης, οι χαρταετοί πέρασαν από λιμάνι σε λιμάνι και έφθασαν πρώτα στη Σμύρνη, στη Χίο και στην Κωνσταντινούπολη, για να συνεχίσουν στα Επτάνησα, την Πάτρα, τη Σύρο και έπειτα σε όλη την Ελλάδα. Ανάλογα με την περιοχή, είχαν και μία ονομασία. Οι Σμυρνιοί τούς έλεγαν «τσερκένια», οι Κωνσταντινουπολίτες «ουτσουρμάδες», οι Πόντιοι «πουλία», οι Θρακιώτες «πετάκια», οι Επτανήσιοι «φυσούνες». Σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, οι χαρταετοί ονομάζονταν «αστέρια», «ψαλίδες», «φωτοστέφανα» κ.ά.

Στην Ελλάδα το πέταγμα του χαρταετού είναι πλέον μέρος των εθίμων της Καθαράς Δευτέρας. Παραδοσιακά ο σκελετός των χαρταετών κατασκευάζεται είτε από ελαφρύ ξύλο είτε από πλαστικό, ενώ το μέρος που φέρνει αντίσταση στον αέρα από πλαστικό φύλλο ή χαρτί. Σημαντικά σημεία του χαρταετού για επιτυχημένο πέταγμα είναι τα ζύγια της καλούμπας, τα ζύγια της ουράς και το μέγεθος της ουράς. Οι χαρταετοί φτιάχνονται σε τεράστια ποικιλία σχημάτων, αλλά το παραδοσιακό σχήμα στην Ελλάδα είναι αυτό με τον εξάγωνο σκελετό.

• Κυριακή 23/02/2014 ώρα 13:00 παρέλαση στην Μελίνας Μερκούρη
ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΜΕΛΙΝΑΣ ΜΕΡΚΟΥΡΗ – ΠΛΑΤΕΙΑ ΗΣΑΠ – Ανοιχτό Πάρτι
Για τον εορτασμό της Αποκριάς σε πολλές περιοχές της Ελλάδας διοργανώνονται παρελάσεις με πλήθος μασκαράδων και μεγάλα αποκριάτικα άρματα που συνήθως σατιρίζουν καταστάσεις και πρόσωπα των ημερών μας.
Μετά το τέλος της παρέλασης θα ακολουθήσει ανοιχτό πάρτι στην πλατεία.

• Κυριακή 02/03/2014 ώρα 11:00 στην Πλατεία Αγ. Λουκά
ΒΛΑΧΙΚΟΣ ΓΑΜΟΣ (ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓ. ΛΟΥΚΑ, Π. ΗΡΑΚΛΕΙΟ)
Ο «Βλάχικος γάμος» είναι κατάλοιπο της πανάρχαιας λατρείας του θεού Διονύσου και αποτελεί και σήμερα ένα από τα βασικά έθιμα τις Αποκριάς, και μία τις πλέον χαρακτηριστικές λαογραφικές γιορτές αναπαράστασης παραδοσιακού γάμου της ελληνικής υπαίθρου. Σύμφωνα με το έθιμο, γίνονταν εικονικοί γάμοι ανάμεσα στα χωριά και οι γαμήλιες πομπές ξεκινούσαν από το ένα για να πάνε στο άλλο.

Ο γαμπρός ξεκινούσε με το άλογο, τον κουμπάρο και τους συμπέθερους, στην πορεία συναντιόταν με την πομπή της νύφης και γινόταν τρικούβερτο γλέντι. Ο επικεφαλής της πομπής, ο «σταχτιάρης», κράταγε σακκούλι με στάχτη, για να ρίχνει σ’ αυτούς που ήθελαν να παρεμποδίσουν την πομπή, να παρεμποδίσουν το γάμο. Έτσι παρέμεινε η παροιμιακή φράση «Μας έριξε στάχτη στα μάτια».

Επίσης δεν έλειπαν και οι εικονικές δίκες με βάσει τα προικοσύμφωνα ή το σεντόνι της πρώτης νύχτας του γάμου, όπου ο πατέρας της νύφης δεν εκτέλεσε τις υποχρεώσεις του, το δικαστήριο αποφάσιζε να του την επιστρέψει πίσω. Διακωμωδούσαν υποθέσεις, που τους βασάνιζαν στην καθημερινότητά τους, έπεφτε πολύ γέλιο.

• Δευτέρα 3/3/2014 ώρα 11:00 στην Πλατεία Θεάτρου, Πράσινος λόφος
ΚΑΘΑΡΗ ΔΕΥΤΕΡΑ, ΚΟΥΛΟΥΜΑ, ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΕΔΕΣΜΑΤΑ, ΧΟΡΟΣ, ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΚΑΙ Την έννοια της αποκριάς την συναντάμε για πρώτη φορά στην Αρχαία Ελλάδα, στις πομπές που γίνονταν κατά τη διάρκεια των Ελευσινίων Μυστηρίων, που μαζί με τα Διονύσια είναι οι πρόγονοι του σημερινού καρναβαλιού. Τις ημέρες των τελετουργιών οι παρευρισκόμενοι μεταμφιέζονταν σε σάτυρους ή κάλυπταν το πρόσωπό τους για να παραμείνει άγνωστη η ταυτότητά τους και επιδίδονταν στο χορό και στο ποτό με προκλητικές πράξεις και έντονη βωμολοχία.

Οι Απόκριες σήμερα είναι οι τρεις εβδομάδες πριν από τη Σαρακοστή και ονομάστηκαν έτσι διότι εκείνη την περίοδο ο κόσμος σταματά σταδιακά να τρώει κρέας, και προετοιμάζεται για τη νηστεία της Σαρακοστής. Οι χριστιανοί ονόμασαν την πρώτη μέρα της νηστείας «Καθαρά Δευτέρα», γιατί τότε θεωρούσαν ότι ξεκίναγε η «κάθαρση» του σώματος και του πνεύματος. Σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδος την Καθαρά Δευτέρα καθαρίζουν ό,τι απόμεινε από τα μη νηστίσιμα φαγητά της αποκριάς, ενώ αλλού εκείνη τη μέρα οι νοικοκυρές καθαρίζουν τις κατσαρόλες και όλα τα σκεύη από τα λίπη της αποκριάς με ζεστό σταχτόνερο μέχρι ν’ αστράψουν.

Τα κούλουμα είναι το παραδοσιακό λαϊκό πανηγύρι της Καθαράς Δευτέρας και σύμφωνα με τον πατέρα της ελληνικής λαογραφίας Νικόλαο Πολίτη η προέλευση της λέξης είναι λατινική, από το cumulus, που σημαίνει την αφθονία, το περίσσευμα, αλλά και τον επίλογο.

Η παράδοση θέλει να ζυμώνεται εκείνη τη μέρα ένα άζυμο ψωμί, η λαγάνα και να καταναλώνονται διάφορα νηστίσιμα φαγητά (μαρούλια, κρεμμύδια και σκόρδα, ταραμάς, ελιές, φασολάδες και άλλα όσπρια, θαλασσινά κ.ά.).