Γιατί η Γερμανία δε μπορεί να σώσει την ευρωζώνη από την μεγαλύτερη ύφεση

Η οικονομία της Γερμανίας, σύρθηκε πίσω στην ανάπτυξη στην αρχή του έτους, αλλά όχι αρκετά για να σταματήσει την ευρωζώνη από το να συρρικνωθεί για έκτο συνεχόμενο τρίμηνο. Παράλληλα, η Γαλλία ολισθαίνει σε ύφεση.

Η πτώση της παραγωγής σε ολόκληρο το μπλοκ, σημαίνει ότι η οικονομία των 17 κρατών βρίσκεται στη μεγαλύτερη ύφεση από την εποχή που …
άρχισαν να τηρούνται αρχεία, το 1995. Όπως δήλωσε την Τετάρτη η υπηρεσία Eurostat της ΕΕ, η οικονομία συρρικνώθηκε κατά 0,2 τοις εκατό κατά την περίοδο Ιανουαρίου-Μαρτίου, ακόμη χειρότερα δηλαδή από την πρόβλεψη για συρρίκνωση 0,1 τοις εκατό που είχε δώσει το Reuters.

«Η δυστυχία συνεχίζεται», λέει ο Carsten Brzeski, ανώτερος οικονομολόγος στην ING των Βρυξελλών. «Σχεδόν όλες οι χώρες του πυρήνα, πλην της Γερμανίας, βρίσκονται σε ύφεση και μέχρι στιγμής τίποτε δεν έχει βοηθήσει στο να σταματήσει αυτή η καθοδική πορεία.

Όπως και στην Γαλλία, η οικονομία συρρικνώθηκε αυτό το τρίμηνο στη Φινλανδία, την Κύπρο, την Ιταλία, την Ολλανδία, την Πορτογαλία και την Ελλάδα. Τα στοιχεία του περασμένου μήνα έδειξαν ότι η οικονομία της Ισπανίας συρρικνώθηκε για έβδομο συνεχόμενο τρίμηνο.

Η Γερμανία, η οποία παράγει σχεδόν το ένα τρίτο της οικονομίας της ευρωζώνης, αναπτύχθηκε κατά λιγότερο από το αναμενόμενο 0,1 τοις εκατό, αποφεύγοντας την ύφεση στην οποία υπέκυψε η Γαλλία, τονίζοντας ωστόσο τις καταστροφικές συνέπειες του χρέους της ευρωζώνης και της τραπεζικής κρίσης που έχει οδηγήσει την ανεργία στο επίπεδο ρεκόρ των 19 εκατομμυρίων ανθρώπων.

Η καθοδική μεταστροφή της Γαλλίας, ήταν η πρώτη των τελευταίων τεσσάρων ετών, έπειτα από τη συρρίκνωση κατά 0,2 τοις εκατό τους πρώτους τρεις μήνες του έτους, όπως έγινε κατά το τελευταίο τρίμηνο του 2012.

Η Ιταλία, η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης, ανέφερε το έβδομο συνεχόμενο τρίμηνο πτώσης, το μεγαλύτερο συνεχόμενο διάστημα από τότε που άρχισαν να τηρούνται αρχεία το 1970.

Η ύφεση της ευρωζώνης είναι πλέον μεγαλύτερη σε διάρκεια, από τα πέντε τρίμηνα συρρίκνωσης που ακολούθησαν την παγκόσμια οικονομική κρίση το 2008/2009, παρόλο που η κρίση σήμερα δεν είναι τόσο βαθιά.

Το ευρώ υποχώρησε σε χαμηλό έξι εβδομάδων έναντι του δυναμικού δολαρίου, πληγωμένο από τα αναιμικά στοιχεία που διατήρησαν ζωντανές τις πιθανότητες για περισσότερη χαλάρωση στη νομισματική πολιτική από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Η ΕΚΤ χαμήλωσε τα επιτόκια σε επίπεδα ρεκόρ, νωρίτερα αυτό το μήνα και ο επικεφαλής της, Μάριο Ντράγκι, δήλωσε ότι ήταν έτοιμη να δράσει ξανά, αν η οικονομία επιδεινωθεί.

Ορισμένοι ηγέτες της ΕΕ, οι οποίοι συναντώνται για μία σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες την ερχόμενη εβδομάδα, προσπαθούν επίσης να στραφούν μακριά από τις περικοπές του προϋπολογισμού που έχουν κυριαρχήσει την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους από το 2009.

Ωστόσο, θα είναι δύσκολο για μία περαιτέρω μείωση των επιτοκίων ή μία χαλάρωση της λιτότητας –ακόμα και αν γίνει οποιοδήποτε από τα δύο- να σπάσουν τον κύκλο στον οποίο οι κυβερνήσεις μειώνουν τις δαπάνες, οι εταιρείες απολύουν προσωπικό, οι Ευρωπαίοι καταναλώνουν λιγότερο, και οι νέοι έχουν ελάχιστες ελπίδες να βρουν δουλειά.

«Οποιαδήποτε ανάκαμψη θα είναι βασανιστικά αργή», δήλωσε ο Nick Kounis, επικεφαλής μακροοικονομικών ερευνών στην ABN AMRO.

Μία δημοσκόπηση του Reuters σε δείγμα 65 οικονομολόγων, έδειξε ότι η ανάπτυξη θα πρέπει να επιστρέψει κατά το δεύτερο εξάμηνο του τρέχοντος έτους, αλλά δεν θα υπάρξει ισχυρή ανάκαμψη τουλάχιστον μέχρι το 2015.

ΑΝΑΚΑΜΨΗ;

Τα επιτόκια σε χαμηλά επίπεδα-ρεκόρ, και η υπόσχεση της ΕΚΤ να αγοράσει τα ομόλογα των προβληματικών κυβερνήσεων, έχουν ηρεμήσει τις φήμες για διάσπαση της ευρωζώνης, οδηγώντας σε αύξηση στις τιμές των μετοχών και παγώνοντας τις αποδόσεις των ομολόγων.

Ωστόσο, η πραγματικότητα για τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, είναι αυτή της σφιγμένης πίστωσης και του παγώματος των επενδύσεων, που σημαίνει ότι η ζήτηση σε μέρη όπως η Κίνα και οι ΗΠΑ είναι η καλύτερη ελπίδα για νέα ανάπτυξη.

Μεγάλη ανησυχία προκαλεί και η διαφορά μεταξύ των δύο μεγαλύτερων οικονομιών της ευρωζώνης, της Γερμανίας και της Γαλλίας. Η διαφορά φαίνεται μικρή, κατά τη διάρκεια των τριών πρώτων μηνών του έτους, ωστόσο οι ευρωπαίοι διπλωμάτες και αξιωματούχοι φοβούνται ότι η Γαλλία θα συνεχίσει να υστερεί πολύ πίσω από τη Γερμανία, απειλώντας τη συνοχή των «δίδυμων κινητήρων» πολιτικής που έχουν οδηγήσει παραδοσιακά το ευρωπαϊκό εγχείρημα.

Η γαλλική ανάπτυξη έχει επιβραδυνθεί, καθώς η ανεργία υπονομεύει την εμπιστοσύνη, τόσο των καταναλωτών, όσο και των επιχειρήσεων, οι οποίοι αγωνίζονται για να αντέξουν το «σφίξιμο του ζωναριού» εκ μέρους της κυβέρνησης, ενώ η Ισπανία παραμένει βυθισμένη στο βούρκο.

Ακόμη και η Γερμανία θα δυσκολευτεί να πιάσει «ταχύτητα απογείωσης» μόνη της. Η στατιστική της υπηρεσία αναθεώρησε τα στοιχεία για το τέλος του 2012, δείχνοντας συρρίκνωση κατά 0,7 τοις εκατό, από το αρχικό 0,6 τοις εκατό.

Ο Thomas Gitzel της VP Bank, βλέπει ισχυρότερες επιδόσεις κατά το δεύτερο τρίμηνο καθώς ο κατασκευαστικός κλάδος θα επιστρέψει, μετά την πληγή του χειμώνα.

Ωστόσο, πρόσθεσε το εξής: «Το σημερινό παγκόσμιο οικονομικό σκηνικό κάνει την βιώσιμη ανάπτυξη ακόμη πιο απίθανη. Οι δυσκολίες στη Γαλλία, και τα απογοητευτικά στοιχεία ανάπτυξης από την Κίνα φαίνεται να εμποδίζουν το μονοπάτι της γερμανικής οικονομίας. Οποιεσδήποτε ελπίδες για σημαντικά υψηλότερη ανάπτυξη, ενδέχεται να είναι πρόωρες.»

Τα τελευταία στοιχεία για το ΑΕΠ, θα ρίξουν λάδι στη φωτιά, όσον αφορά την έντονη αντιπαράθεση σχετικά με το πώς να εξισορροπηθεί η ανάγκη για μείωση του χρέους με τα μέτρα για την ενίσχυση της ανάπτυξης.

Οι ηγέτες της Ιταλίας και της Γαλλίας, έχουν κάνει ανοιχτά εκκλήσεις για τον τερματισμό της λιτότητας και ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, δήλωσε ότι η λιτότητα έχει φτάσει πλέον στα όρια της λαϊκής αποδοχής.

sofokleous10.gr