Οι κομματικός υπόκοσμος και το φρούτο της ενότητας

Ο Αναστασιάδης θορυβημένος, έστειλε άρον άρον τον πρώην άσπονδο εχθρό του, τον Δημήτρη Συλλούρη, να συναντήσει την ηγεσία του ΑΚΕΛ για να πέσουν οι τόνοι και να μην βγουν όλα τα άπλυτα στη φόρα. Από σήμερα κιόλας άρχισαν να πέφτουν κάπως οι τόνοι της αντιπαράθεσης προβάλλοντας, τι άλλο; Μα το φρούτο της ενότητας φυσικά. Όταν η βρώμικη κομματοκρατία κινδυνεύει προβάλλει πάντα τους κινδύνους που ελλοχεύουν από την διατάραξη της δήθεν ενότητας.

Να δείτε που και τώρα θα βρεθεί τρόπος να αθωωθεί το κομματικό κατεστημένο για να μην διαταραχθούν τα υποχθόνια και βρώμικα οικονομικά συμφέροντα του σε βάρος αυτού του αποχαυνωμένου λαού που ακόμη φανατίζεται και παραμένει μανδρισμένος και απαθής μπροστά στην απόλυτη απαξίωση των θεσμών.

omirosalexandrou.blogspot.com.

Περίεργες διαδρομές εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ

Διάταγμα επταήμερης κράτησης εναντίον των Χρίστου Αλέκου, 57 χρόνων και Βενιζέλου Ζαννέττου, 66 χρόνων, στελέχη του ΑΚΕΛ και του Αντώνη Ιωακείμ, 55 χρόνων, επιχειρηματία και μέτοχου της εταιρείας Wadnic Trading Ltd, εξέδωσε το απόγευμα το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας. Οι τρεις θεωρούνται ύποπτοι για την υπόθεση της αγοράς του Τ/κ τεμαχίου στη Δρομολαξιά από το Ταμείο Συντάξεως της CYTA.

Όπως ανέφερε ο ανακριτής της υπόθεσης ανώτερος υπαστυνόμος Χριστόφορος Μαυρομμάτης, οι τρεις είναι ύποπτοι για συνωμοσία προς διάπραξη κακουργήματος, συνωμοσία προς καταδολίευση, κλοπή, εκβίαση, νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και αδικήματα που διαπράχθηκαν μεταξύ Νοεμβρίου του 2009 μέχρι τις 2/10/2013 σε Λευκωσία και Λάρνακα.

Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ. Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας εξέδωσε την περασμένη Πέμπτη διάταγμα προσωποκράτησης, των υπόπτων Ζαννέτου Βενιζέλου, Χρήστου Αλέκου (στελεχών του ΑΚΕΛ) και Αντώνη Ιωακείμ, σε σχέση με την υπόθεση της Δρομολαξιάς. 

Ο αστυνομικός ανακριτής επικαλέστηκε στο δικαστήριο και μαρτυρία τέταρτου προσώπου προφανώς του πρώην προέδρου της ΑΛΚΗΣ Μίμη Φαντούση, που ανήκει στο η οποία ενισχύει και επιβεβαιώνει τη μαρτυρία Λίλλη. Αναφέρθηκε, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, ότι οι δύο αξιωματούχοι του ΑΚΕΛ εκβίαζαν και απειλούσαν τον Νίκο Λίλλη να τους δώσει τα χρηματικά ποσά που είχαν συμφωνήσει για τη βοήθεια που του παρείχαν ώστε να ολοκληρωθεί η αγοραπωλησία του τεμαχίου. 

Ο Νίκος Λίλλης αναφέρεται στην κατάθεσή του στα ποσά που παραχώρησε για την εξόφληση προσωπικών δανείων στελεχών της Επαρχιακής Επιτροπής του ΑΚΕΛ Λάρνακας, τα οποία όπως ισχυρίστηκε το ΑΚΕΛ είχαν συνάψει για να βοηθήσουν το σωματείο της ΑΛΚΗΣ. Όπως είπε, εξαρχής του είχαν ζητήσει να κάνει μια γενναία εισφορά στο ΑΚΕΛ για να μπορέσει να γίνει η δουλειά του.

Πρόσθεσε πως από συμπληρωματικές καταθέσεις που λήφθηκαν από τον κατηγορούμενο για την ίδια υπόθεση του τ/κ τεμαχίου στη Δρομολαξιά Νίκου Λίλλη, είχε πληροφορηθεί πως «ο Υπουργός δεν θα έδινε άδεια για να μεταβιβαστεί το τεμάχιο από τον Τ/κ ιδιοκτήτη στην εταιρεία του την Wadnic Trading Ltd. Αμέσως ενημέρωσε τους συνεργάτες του και ένας από αυτούς συνάντησε τον 1ο ύποπτο (Βενιζέλο Ζαννέττο) οικονομικό σύμβουλο του ΑΚΕΛ και τον 3ο ύποπτο (Χρήστο Αλέκου) τότε Επαρχιακό Γραμματέα του ΑΚΕΛ Λάρνακας για να βοηθήσουν. 

Μετά τη συνάντηση ο συνεργάτης του Λίλλη του ανέφερε πως για δοθεί άδεια για τη μεταβίβαση του κτήματος θα έπρεπε να κάνει μια γενναία εισφορά στο ΑΚΕΛ. Αρχικά, σύμφωνα με την κατάθεση του Νίκου Λίλλη αρνήθηκε και εξέφρασε το παράπονο του στον 2ο ύποπτο (Αντώνη Ιωακείμ) ο οποίος ανέλαβε να μιλήσει στον Χρήστο Αλέκου και σε άλλο υψηλόβαθμο στέλεχος του ΑΚΕΛ».

Ακολούθησε συνάντηση του Λίλλη «με τον Χρήστο Αλέκου και στη συνέχεια ο Αντώνης Ιωακείμ του ζήτησε να του μεταβιβάσει το 25% της εταιρείας του για να τον ελέγχει ότι θα κάνει αυτά που ζητούσε το ΑΚΕΛ γιατί αυτόν εμπιστεύονταν, κάτι που έπραξε. Μόλις υπογράφηκαν τα συμβόλαια και ο Νίκος Λίλλης πήρε την προκαταβολή έλαβε τηλεφώνημα από τον Βενιζέλο Ζαννέττο να τον δει στο γραφείο του στο ΑΚΕΛ στη Λευκωσία, όπου του ζήτησε να εξοφλήσει αμέσως τα χρέη της ποδοσφαιρικής ομάδας της ΑΛΚΗΣ για τα οποία ήταν υπεύθυνοι μεταξύ άλλων κάποιοι παλιοί παράγοντες, στελέχη του ΑΚΕΛ».

Όπως ανέφερε στην κατάθεση του, ο Λίλλης είπε στον Ζαννέττο ότι έπρεπε να αρχίσει το έργο και ότι θα ξοφλήσει σταδιακά τα χρέη, οπόταν αυτός θύμωσε και αντέδρασε λέγοντας του ότι θα εξοφλήσει αμέσως τα χρέη γιατί όπως του είπε με τη βοήθεια του κόμματος εγκρίθηκε το έργο και πήρε προκαταβολή, αλλά με τον ίδιο τρόπο μπορεί να ληφθεί απόφαση να μην πάρει άλλα λεφτά από τη CYTA. Ο Ιωακείμ πήγε στην Επαρχιακή Επιτροπή του ΑΚΕΛ Λάρνακας και έφερε στον Λίλλη λίστα με ονόματα Συνεργατικών και της Τράπεζας Κύπρου όπου έπρεπε να εκδοθούν επιταγές για εξόφληση των χρεών».

Σύμφωνα με τον εξεταστή της υπόθεσης, ο Νίκος Λίλλης εξέδωσε μια τραπεζική επιταγή (Bankers Draft) για 350 χιλιάδες ευρώ για την Τράπεζα Κύπρου, 2 επιταγές με δικαιούχο το ΣΤΕΚ (Συνεργατικό Ταμιευτήριο Εργαζομένων Κύπρου) για 234 χιλιάδες ευρώ και άλλες επιταγές για μικρότερα ποσά ύψους 650 χιλιάδων ευρώ με δικαιούχους κάποια Συνεργατικά Ιδρύματα. Ολες τις επιταγές ο Λίλλης τις παρέδωσε στον Ιωακείμ, ενώ τον Φεβρουάριο του 2010 είχε εντονότατες πιέσεις για να εξοφλήσει συγκεκριμένο δάνειο στη πρώην ΣΠΕ Κιτίου επειδή σύμφωνα με τον Αλέκου η υπόθεση βρισκόταν στα δικαστήρια».

Όπως ανέφερε στην κατάθεση του ο Λίλλης, λέχθηκε στο δικαστήριο, ο Ζαννέττος του είχε πει πως «σε οποιοδήποτε ποσό κατέληγε η συμφωνία με τη CΥΤΑ σε αυτό θα συμπεριλαμβάνονταν εκτός από το πραγματικό κόστος, το κέρδος του ιδίου και τα δάνεια για την ΑΛΚΗ που υπολόγιζαν ότι θα ανέρχονταν στο ένα εκατομμύριο ευρώ. Βάσει της διαβεβαίωσης που είχε από τον Ζαννέττο, ο Λίλλης προχώρησε στην έκδοση επιταγής για το ποσό των 120 χιλιάδων ευρώ. 

Είπε ακόμα ότι όλο αυτό το διάστημα ένοιωθε ότι ήταν κάτω από αφόρητη πίεση που προήρχετο από εκβιαστικές συμπεριφορές και ενέργειες όλων των εμπλεκομένων όπως του Στάθη Κιττή, του Ορέστη Βασιλείου και του Βενιζέλου Ζαννέττου».

Όπως είπε ο ανακριτής της υπόθεσης, «όσα ανέφερε στην κατάθεση του ο Λίλλης επιβεβαιώνονται σε γραπτή κατάθεση από μάρτυρα που είχε σχέση με τις δραστηριότητες του Λίλλη με την ΑΛΚΗ και προέρχεται από το χώρο του ΑΚΕΛ. Ο Λίλλης έλεγε στο μάρτυρα ότι για να συμφωνήσουν με την CΥΤΑ θα έπρεπε να έδινε το 25% των μετοχών της εταιρείας Wadnic Trading Ltd στον Αντώνη Ιωακείμ ο οποίος θα ήταν ο κύριος συντονιστής και συνδετικός κρίκος μεταξύ του ΑΚΕΛ και του Λίλλη. 

Μόλις ο Λίλλης πήρε τα πρώτα λεφτά από τη CΥΤΑ άρχισε να δέχεται πιέσεις από τους τρεις υπόπτους, δηλαδή τον έπαιρναν τηλέφωνο και του έλεγαν ότι ήθελαν ολόκληρο το χρηματικό ποσό «χθες» αδιαφορώντας για τυχόν προβλήματα που θα προέκυπταν με την ύπαρξη ενός τέτοιου μεγάλου χρηματικού ποσού στους λογαριασμούς του κόμματος από τη μια μέρα στην άλλη. Μάλιστα για να πάρουν τα χρήματα που απαιτούσαν από τον Λίλλη, τον απειλούσαν ότι εάν δεν τους έδινε το χρηματικό ποσό με τον τρόπο που αυτοί ήθελαν, δηλαδή άμεσα, τότε οι άνθρωποι τους στο Δ.Σ. της CΥΤΑ δεν θα επέτρεπαν άλλες πληρωμές προς αυτόν».

Όπως ανέφερε ο ανακριτής της υπόθεσης, «προέκυψε μαρτυρία ότι πριν μερικούς μήνες ο Λίλλης συναντήθηκε στη παρουσία και άλλων ατόμων με τον Βενιζέλο Ζαννέττο στα γραφεία της Επαρχιακής Επιτροπής του ΑΚΕΛ Λάρνακας και άρχισε να τον βρίζει ζητώντας του επιπλέον το ποσό των 100 χιλιάδων ευρώ, με αποτέλεσμα να πιαστούν στα χέρια».

Σύμφωνα με τον υπαστυνόμο Μαυρομμάτη, από τις εξετάσεις της Αστυνομίας προέκυψε ότι περί τα τέλη του 2009, μετά από συνάντηση με Υπουργό της τότε κυβέρνησης για το θέμα της έγκρισης της μεταβίβασης του κτήματος από τον Τ/κ ιδιοκτήτη στην εταιρεία Wadnic Trading Ltd, τους ζητήθηκε να κάνουν προσφορά προς το ΑΚΕΛ, αφού το κόμμα θα τους βοηθούσε στο θέμα της έγκρισης της μεταβίβασης του τεμαχίου. 

Εκδόθηκαν δύο επιταγές για το ποσό των 30 χιλιάδων ευρώ που έγιναν εισφορά στο ΑΚΕΛ Λάρνακας και κατέληξαν η μία για 25 χιλιάδες ευρώ στο Συνεργατικό Ταμιευτήριο Λάρνακας με δικαιούχο το ίδιο το Ταμιευτήριο και διατέθηκε για εξόφληση δύο δανείων μελών του ΑΚΕΛ και η άλλη επιταγή για 5 χιλιάδες ευρώ στο ΣΤΕΚ με δικαιούχο το ΑΚΕΛ».