Ελληνίδες και Έλληνες του συνεκδήμου ελληνικού μας κόσμου,
Έρχεται η ωραία ώρα που και οι δύο πατρίδες του ελληνικού μας ήθους και έθνους χρειάζονται την άμεση αφύπνησή μας και την έμπρακτη συμβολή μας, στην απελευθέρωσή τους από…
την ξενόφερτη δογματική της διεθνούς και ντόπιας χρηματιστικής.
Σημασία δεν έχει το αν κατάγεσαι από την Ελλάδα ή την Κύπρο, ούτε το αν είσαι ακαδημαϊκος ή ναυτικός ή ντονατσάς, αλλά αρκεί το ότι είσαι, πάνω από όλα, μία αληθινή Ελληνίς ή ένας αληθινός Έλλην.
Σε όποια χώρα και αν μένεις εκτός Ελλάδος και Κύπρου, τίποτα δεν είναι πλέον γύρω μας όπως μας φαίνεται πως είναι. Π.χ, πρίν από μερικά χρόνια, ένα από τα τότε άρθρα μου στο διαδίκτυο, με ελληνική υπερηφάνεια ξεκινούσε με κάτι που είχε δηλώσει στις 11/11/1947 ο Sir Winston Leonard Spencer-Churchill γιά την δημοκρατία [1].
Όπως ακριβώς εσύ τώρα, έτσι και εγώ τότε νόμιζα πως ο Τσόρτσιλ αναφερόταν στην των Αθηναίων αυθεντική, γνησία ή πραγματική δημοκρατία, που ο ελληνικός μας κόσμος δημιούργησε μέσα από το ελληνικό μας κοινωνικο-οικονομικο-πολιτικό κοσμοσύστημα (http://contogeorgis.blogspot.com/). Ήταν όμως το λάθος μου κολοσσιαίο, ένα σφάλμα τεραστίων διαστάσεων.
Μου πήρε μερικά χρόνια ερεύνης και μελέτης μέχρι να αρχίσω να συνειδητοποιώ πως δεν είναι ποτέ δυνατόν ένας Αγγλοσάξων πολιτικός να έχει κατά νουν την των Αθηναίων αυθεντική δημοκρατία, όταν χρησιμοποιεί τον όρο ‘δημοκρατία’. Διότι, στην μεταμοντέρνα μας προσωρινότητα, ο όρος ‘δημοκρατία’ δεν είναι τίποτε παραπάνω από την ύπουλη προπαγάνδα της διεθνούς πολυαρχίας, ως μίας επεκτάσεως της απολυταρχικής ολιγαρχίας και μοναρχίας, ώστε τα ελίτ ή elite σαπρόφυτά της να προστατεύονται από την ‘τυραννία της πλειοψηφίας’ (sic!) [2][3][4].
Δυστυχώς, αυτή ακριβώς είναι η ύπουλη προπαγάνδα στην Ελλάδα και στην Κύπρο, που καθημερινά ταυτίζει τον όρο ‘δημοκρατία’ με τα τα κόμματα της άρδην ανθελληνικής, ξενόφερτης και στυγνά τυραννικής κομματοκρατίας, που με κάθε ένα, αλλά και με όλα της τα κόμματα, συλλογικά κατακερματίζει και κατακομματιάζει την ελληνική μας κοινωνία, και στις δύο αυτές χώρες του ελληνικού μας έθους και έθνους. Ίσως διότι οι κομματάνθρωποι της κομματοκρατίας στην Ελλάδα και στην Κύπρο νομίζουν πως η τρόικα και οι λοιποί αρχιερείς της δογματικής της διεθνούς και ντόπιας χρηματιστικής θα τους ανταμοίψει πλουσιοπάροχα ως κομματανθρώπους γιά τις υπηρεσίες τους, ακριβώς όπως, π.χ., τον Άκη Τσοχατζόπουλο, τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου και τον Βασίλη Παπαγεωργόπουλο!
Βλέπεις οι Kamer Daron Acemoğlu (MIT) και James A. Robinson (Harvard) τους έχουν ήδη πείσει τους πολιτικάντηδες (διότι μόνον πολιτικοί δεν είναι οι κομματάνθρωποι) στην Ελλάδα και στην Κύπρο πως, στην μεταμοντέρνα μας προσωρινότητα, δεν ήταν η κάποια οποία μετεξέλιξη του πολιτεύματος των Αθηναίων, αλλά ήταν η φεουδαρχία που γέννησε την αυθεντική, γνήσια ή πραγματική δημοκρατία στην Μεγάλη Βρετανία, μετά από την εκεί Ένδοξη Επανάσταση (Glorious Revolution) του 1688 [5, σ. 2]. Χρησιμοποιώντας δε την τρίσβαθη και τρισμέγιστη θεωρία της πολιτικής επιστήμης, εκείνην του Ξυραφιού του Όκαμ (Occam’s Razor), οι Acemoğlu και Robinson κυριολεκτικά ‘ξυρίζουν’ μερικές επιφανειακές ιστορικές λεπτομέρειες όπως, π.χ., εκείνην της των Αθηναίων αυθεντικής, γνησίας ή πραγματικής δημοκρατίας.
Φαίνεται πως όλα όσα εσύ και εγώ μάθαμε στο σχολείο γιά τις πολιτικές μεταρρυθμίσεις του Σόλωνος, του Κλεισθένους, του Θεμιστοκλέους, του Εφιάλτου (του Σοφωνίδου και όχι του Τραχινίου), του Περικλέους και του Θρασυβούλου δεν είναι παρά μερικές αστείες γραφικότητες, σε σύγκριση βέβαια με την απίστευτη δόξα και το κλέος της Ενδόξου Επαναστάσεως στην Μεγάλη Βρετανία του 1688. Μάλλον η βασική ενασχόληση του ελληνικού μας κόσμου στην Ελλάδα, στην Κύπρο, αλλά και παγκοσμίως, πρέπει πλεόν να περιορίζεται στο να υποδυόμαστε τους ‘αρχαίους’ εκείνους Βρετανούς, που τόσο πιστά εξακολουθούν να ακολουθούν τους κατ’ ισχυρισμόν γόνους του Χαζαρικού Χαγανάτου (http://el.wikipedia.org/wiki/Χάζαροι), δηλαδή τους αρχιερείς της διεθνούς και ντόπιας δογματικής της χρηματιστικής [6].
Πριν όμως βιαστούμε να αλλάξουμε τα βιβλία της ιστορίας του ελληνικού μας έθους και έθνους, ας δούμε τι ακριβώς είναι εκείνο γιά το οποίον η πατρίδα μας καλεί σύσσωμο τον συνέκδημο ελληνικό μας κόσμο. Μα τι άλλο θα μπορούσε να είναι τούτο από την επιτακτική ανάγκη γιά την «επιδίωξη υψηλών επιτευγμάτων», όπως θα έλεγε εκείνος ο πραγματικά Έλλην φιλόσοφος, ο Αριστοτέλης.
Η πατρίς λοιπόν μας καλεί γιά να αναπλάσσουμε εκ βάθρων την ελληνική μας πολιτεία, όχι απλά ως μία κοινωνία σε έναν κοινό τόπο, με σκοπό την ασφάλεια, την συμβίωση και την συντροφιά, αλλά ως μία αληθινά ‘πολιτική’ κοινωνία, που συλλογικά αποβλέπει στην επιδίωξη υψηλών επιτευγμάτων! Μέσω δε της σολωνείου ερμηνείας της εννοίας της ελευθερίας, που ορίζεται ως το ευθύνειν και το ελέγχειν αθροιστικά: στο προσωπικό, αλλά και στα συλλογικά κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, το Αιέν Αριστεύειν εν Ελευθερία εξακολουθεί να παραμένει το κεντρικό πρόταγμα του ελληνικού μας κόσμου και πολιτισμού, το οποίον με στατική περιπλοκότητα και δυναμική πολυπλοκότητα υποβαστάζουν οι διαχρονικά αμετάβλητες, άφθαρτες ελληνικές μας αξίες: Αισθητική, Αλήθεια, Αρετή και Αφθονία.
Η πατρίς λοιπόν μας καλεί, διότι μόνον συλλογικά, μέσα από μία πραγματικά κυρίαρχο ελληνική πολιτική κοινωνία, ενωμένη, χωρίς τα ανθελληνικά κόμματα που μας κομματιάζουν, επιτέλους θα μπορέσουμε να καθυποτάξουμε την διεθνή και την ντόπια δογματική της χρηματιστικής, στην πραγματική οικονομία αγαθών και υπηρεσιών, υπέρ της συλλογικής ευδαιμονίας και της συλλογικής οικονομικής ευμάρειας του ελληνικού μας κόσμου και πολιτισμού. Είθε!
Ευοί Ευάν,
Νίκος Γεωργαντζάς