ΣΤΑ ΑΔΥΤΑ ΤΗΣ ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑΣ – ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΠΟΥ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ

Του Όμηρος Αλεξάνδρου

Για περισσότερο από μια δεκαετία, με άρθρα μου στο διαδύκτιο που…
δημοσιεύονται και στο προσωπικό μου Μπλοκ, καταφέρομαι μεταξύ άλλων κατά της
διαφθοράς και της διαπλοκής που χαρακτηρίζει τα πολιτικά κόμματα και τους
εταίρους τους τραπεζίτες και μεγάλους οικονομικούς παράγοντες.

Με έκθεσή της για την Κύπρο, που έχει ήδη δοθεί στη δημοσιότητα, ηΟμάδα
Κρατών κατά της Διαφθοράς του Συμβουλίου της Ευρώπης (GRECO) έρχεται να με
επιβεβαιώσει και να αναδείξει για ακόμη μια φορά την αδιαφάνεια στην
χρηματοδότηση πολιτικών κομμάτων. Η έκθεση επισημαίνει την έλλειψη
ουσιαστικού και συνεκτικού ελέγχου στη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων
και των προεκλογικών τους εκστρατειών και επικρίνει τη μη δημοσίευση των δωρεών που χορηγούνται σε πολιτικούς πάνω από ένα ορισμένο όριο.

Τονίζει, μάλιστα, ότι δεν έχει προβλεφθεί μέχρι σήμερα η επιβολή κυρώσεων στους πολιτικούς της Κύπρου που παραβιάζουν τη νομοθεσία για δημοσιοποίηση του «πόθεν έσχες» τους.

Ιδιαίτερη μνεία γίνεται από την GRECO στο γεγονός ότι η Κυπριακή
Βουλή, δεν έχει ακόμη εναρμονίσει τον Νόμο Περί Πολιτικών Κομμάτων, που
απαγορεύει η/και κηρύσσει παράνομες και αυστηρότατα τιμωρητέες, δωρεές στα
κυπριακά κόμματα και στους πολιτικούς από ξένους και ξένους οικονομικούς/εμπορικούς οργανισμούς.

Eξετάζοντας την καταπολέμηση της διαφθοράς σε όλα τα επίπεδα της οικονομικής
ζωής της Κύπρου, η GRECO χαρακτηρίζει πολύ χαμηλό έως ανύπαρκτο το επίπεδο
συμμόρφωσης της χώρας προς τις συστάσεις που ήδη έχουν υποβληθεί για την
πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής.

Η αποτυχία μας να ανταποκριθούμε στοιχειωδώς προς τις συστάσεις της GRECO,

θα ήταν ίσως κατανοητή αν επρόκειτο για δύσκολα και πολύπλοκα θέματα για τα
οποία δεν έχουμε εμπειρογνωμοσύνη να χειριστούμε. Δυστυχώς η πραγματικότητα

είναι άλλη και έχει να κάνει με την σαπίλα που διακρίνει την πολιτική ζωή της Κύπρου. Ομάδες και κινήσεις πολιτών, με την συμμετοχή έγκριτων νομικών και πανεπιστημιακών, είχαν υποβάλει συγκεκριμένες προτάσεις που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες απαιτήσεις της κοινωνίας για διαφάνεια. Οι προτάσεις που υποβλήθηκαν είναι πλήρως εναρμονισμένες με τις εισηγήσεις GRECO.

Συζητώντας τα πιο πάνω με φίλους και αναγνώστες μου, πλείστοι των οποίων
είναι επιχειρηματίες, έγκριτοι επιστήμονες αλλά και πολιτικά πρόσωπα που
επιθυμούν να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο, μου επιβεβαίωσαν μεταξύ
άλλων τα εξής συγκλονιστικά σε ότι αφορά τις κυριότερες πηγές παράνομων
εσόδων των κομμάτων από το εξωτερικό και όχι μόνο:

1. Οι ξένοι ή ξένες εταιρείες μας πωλούν κυρίως βλαβερά προϊόντα υπό
καθεστώς προνομιακό για αυτούς. Τα τοξικά συνθετικά δηλητήρια και λιπάσματα,
ζιζανιοκτόνα, κ.τ.λ. (όλα εισαγόμενα) τα ενέκριναν τα κόμματα μας για να
επιχορηγούνται από το κράτος κατά 66.66%!!! Σαν αποτέλεσμα καταναλώνονται
στην Κύπρο τετραπλάσια τέτοια προϊόντα ανά κιλό γεωργικής παραγωγής εν σχέση
με την Ε.Ε. Επίσης πολλά από τα εισαγόμενα αναλώσιμα προϊόντα πολυεθνικών εταιρειών είναι μεταλλαγμένα και πολύ επικίνδυνα για την ηγεία μας.

2. Στη τιμή που πληρώνουμε τα ορυκτά (ρυπογόνα) καύσιμα μας, η φορολογία
είναι η ελάχιστη που επιτρέπει η Ε.Ε. και όμως τα πληρώνουμε στην ίδια τιμή
περίπου, όπως άλλες χώρες της Ε.Ε. που έχουν ψηλότερες φορολογίες στα
καύσιμα. Αυτό γίνεται ούτως ώστε να επιτρέπεται στις πετρελαιοεταιρίεςνα
εισπράττουν περισσότερα ως βασική τιμή και το υπερκέρδος στην βασική τιμή
φαίνετε να το μοιράζονται με τα κυπριακά κόμματα, σαν αντάλλαγμα της
«διευθέτησης» αυτής, αντί να τα παίρνει το κράτος.

3. Όλες σχεδόν οι μεγάλες προσφορές του κράτους αναλαμβάνονται από ξένους
και φαίνεται να είναι προσυμφωνημένα τα κόμματα μας με όλους τους
προσφοροδότες όσον αφορά τον βαθμό της υπερτιμολόγησης, (υπολογίζεται σε 5
έως 6 φορές περισσότερα).

Τους «αδέσποτους» προσφοροδότες τους εξαγοράζουν αν δεν μπορούν να τους
αποκλείσουν. Τα μεγαλύτερα «φαγώματα» φαίνεται να γίνονται σε έξοδα για την
άμυνα, αν συγκρίνει κανείς πόσα χρήματα εισπράττονται σαν «Φόρος Άμυνας» και
τι ποιότητα στρατού/εξοπλισμού διαθέτουμε. Άλλο παράδειγμα που βγάζει μάτι
είναι η επένδυση της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (ΑΗΚ) στον Βασιλικό όπου (το
1995) ο σταθμός, που εν σχέση με άλλους παρόμοιους στην Ε.Ε., έπρεπε να
στοιχίσει £300 εκ. τελικά στοίχισε £990 εκατ. για να γίνει μόνο το 50% του
έργου, δηλαδή για τρείς ατμοστρόβιλους μόνο, αντί έξη.

4. Άλλο μεγάλο σκάνδαλο είναι ο σκιώδης τρόπος που προωθήθηκαν όλοι οι
σταθμοί αφαλάτωσης στην Κύπρο, οι οποίοι όταν λειτουργούν απαιτούν από μόνοι
τους, ηλεκτρική ενέργεια άνω του 10% επί τις απαιτουμένης ενέργειας του
συνόλου των υποστατικών της Κύπρου και επιπλέον πληρώνονται εκατομμύρια ανά
έτος ακόμη και αν δεν λειτουργούν.

Αν δεχτούμε ότι οι σταθμοί αφαλατώσεις είναι αναγκαίοι, που δεν θα ήταν αν
δεν σπαταλούσαμε νερό στην άκρως υδροβόρα καλλιέργεια μπανανών (και άλλων
άστοχων καλλιεργειών) που τελικά καταλήγουν στις χωματερές, τότε ο πιο
συμφέρον τρόπος αφαλάτωσης θα ήταν η αξιοποίηση της θερμικής ενέργειας που
συν-παράγεται κατά την διαδικασία παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από την ΑΗΚ
για την αφαλάτωση νερού.

Από την ενέργεια των καυσίμων που καίει η ΑΗΚ μόνο το 40% μετατρέπεται σε
ηλεκτρική ενέργεια ενώ το υπόλοιπο 60% μετατρέπεται σε δωρεάν κυρίως θερμική
ενέργεια, μάλιστα σε τόσο ψηλές ποσότητες που θα μπορούσε να εξατμίζει
θαλάσσιο νερό, το οποίο αφού επανα-υγροποιηθεί θα είναι νερό αφαλατωμένο, με
σχεδόν μηδενικό οικονομικό και περιβαλλοντικό κόστος (χωρίς χημικά κατάλοιπα
και χωρίς περιπλέον δηλητηριώδη καυσαέρια καυσίμων).

Είναι αξιοσημείωτο ότι οι πολιτικοί μας (τα κόμματα δηλαδή) φαίνεται ότι δεν
επέτρεψαν στην ΑΗΚ να εφαρμόσει την εναλλακτική μέθοδο αφαλάτωσης που
περιγράφετε πιο πάνω, η οποία, θα είχε δυνατότητες να καλύψει όχι μόνο όλες
τις ανάγκες ύδρευσης αλλά και σημαντικές ποσότητες για άρδευση. Ποιών τα
συμφέροντα εξυπηρετούνται μπορεί να το φανταστεί ο οποιοσδήποτε, σίγουρα
όμως δεν εξυπηρετούνται τα δημόσια και εθνικά συμφέροντα του Κυπριακού Λαού!

Το χειρότερο είναι ότι τις τεράστιες δωρεές τους, οι ξένοι τις δίνουν σε
μαύρες σακούλες και σε «μαύρους» λογαριασμούς, του εξωτερικού,
αποδυναμώνοντας έτσι και την τοπική οικονομία. Για να ξεπλυθούν τα χρήματα
αυτά έγινε, επί Τάσου Παπαδόπουλου το 2002, η περιβόητη φορολογική αμνηστία που είναι και αντισυνταγματική γιατί καταργεί την ισότητα πολιτών σε θέματα φορολογίας. Σύμφωνα το Νόμο Περί Φορολογικής Αμνηστίας, ο φοροθέτης δεν είχε καν το δικαίωμα να ρωτήσει αν τα χρήματα αυτά κερδήθηκαν από παράνομες δραστηριότητες (κλοπή, κυβεία, πορνεία, ναρκωτικά κ.τ.λ.) πριν τα αμνηστεύσει με καταβολή μόνο 5% φορολογία. Ανάλογη φορολογική αμνηστία ανακοίνωσε ότι θα προωθήσει σήμερα και η Κυβέρνηση Νίκου Χρύσανθου* Αναστασιάδη και μάλιστα χωρίς κανένα απολύτως φόρο.

‘Έτσι, έγιναν οι τοπικοί κλέφτες, λωποδύτες και μαζί όλοι του υποκόσμου, οι
ισχυρότεροι οικονομικοί και πολιτικοί παράγοντες του τόπου με ικανότητες να
επηρεάζουν ακόμη και εθνικά συμφέροντα, εις βάρος του κράτους μας. Είναι
αξιοσημείωτο ότι το νομοσχέδιο για την φορολογική αμνηστία του Τάσου το 2002

ψηφίστηκε ομόφωνα στην Βουλή, ακόμη και από τα μικρά κόμματα, τα οποία,
μέχρι τότε, εγώ προσωπικά ήμουν έτοιμος να δεχτώ ότι δεν συμμετείχαν στις
διάφορες σκευωρίες εις βάρος δημοσίων και εθνικών συμφερόντων. Ανάλογη στάση
δυστυχώς αναμένεται να τηρήσουν στην Βουλή και για την επικείμενη φορολογική
αμνηστία του έτερου πατριάρχη της διαφθοράς, του Νίκου Χρύσανθου* Αναστασιάδη.

Συνειδητοποιώντας ότι μια από τις κύριες αιτίες της σημερινής θλιβερής
οικονομικής κατάντιας της Κύπρου μας είναι η διαπλοκή και η διαφθορά και ότι
τα μεγαλύτερα οικονομικά σκάνδαλα (των εκατοντάδων εκατομμυρίων) στον τόπο

μας φαίνεται να είναι παραδοσιακά αναμιγμένα σχεδόν όλα τα κόμματα μας,
ανεξαρτήτως αν είναι της συμπολίτευσης ή της αντιπολίτευσης, είναι
ν’ αναρωτιέται κανείς αν ο εξαθλιωμένος πολίτης έπρεπε να παραμένει με
σταυρωμένα τα χέρια, η αν έπρεπε να αδειάσει όλες τις πέτρες της κυπριακής
γης στα κεφάλια αυτών των ρεμαλιών που μας κυβέρνησαν και συνεχίζουν να μας
κυβερνούν.

Εν πάση περίπτωση εάν και εφ’ όσον αντέξουμε μέχρι τις επόμενες βουλευτικές
εκλογές (η γνώμη μου είναι ότι δεν θ’ αντέξουμε), η μόνη ειρηνική οδός για
την κάθαρση και διαφάνεια, είναι ο αποτελεσματικός έλεγχος στην εξουσία από
μια Βουλή στην οποία θα συμμετέχουν πέραν του 50%, μη κομματικοί βουλευτές.
Είναι γι’ αυτό που η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών πιστεύει ότι η
οριζόντια ψηφοφορία πρέπει να εφαρμοστεί για την εκλογή ενός σεβαστού
ποσοστού του αριθμού των βουλευτών.

Έτσι θα γίνει ίσως και πιο εύκολα αποδεκτή από την πλειοψηφία των κομμάτων
αλλά και οι δυνατότητες εξάσκησης πολιτικής από έμπειρους κομματικούς
βουλευτές όχι μόνο θα διασφαλιστεί αλλά θα είναι και ελεγχόμενη, έστω σε ένα
σεβαστό βαθμό, από τους μη κομματικούς βουλευτές. Η 100% οριζόντια ψηφοφορία
θα πρέπει να περιμένει για λίγα ακόμη χρόνια, ίσως και δεκαετίες.

Αν πραγματικά αγαπούμε αυτό τον επίγειο παράδεισο που μας χάρισε ο Θεός,
πρέπει επιτέλους να ξυπνήσουμε και να συνειδητοποιήσουμε ότι ο μεγαλύτερος
εχθρός της Κύπρου δεν είναι οι ξένοι, ο μεγαλύτερος εχθρός μας βρίσκεται
εντός των τειχών και ακούει στο όνομα κομματοκρατία!

omirosalexandrou.blogspot.com.