Ο Εουσέμπιο Ντα Σίλβα Φερέιρα γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 1942, γνωστός απλά ως Εουσέμπιο, αγωνιζόταν στη θέση του επιθετικού και είναι αναγνωρισμένος ως ένας από τους σημαντικότερους Πορτογάλους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών…
Ο Εουσέμπιο έπαιξε σε πολλές ομάδες αλλά αναδείχθηκε με την ομάδα της Μπενφίκα, σκοράροντας 319 γκολ σε μόνο 313 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα και έγινε ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στην ομάδα του, οδηγώντας την στην κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1962, ενώ το 1965 κατέκτησε τη Χρυσή Μπάλα.
Σημαντική ήταν και η συνεισφορά του σε επίπεδο εθνικών ομάδων, βοηθώντας την Εθνικής Πορτογαλίας να κατακτήσει την τρίτη θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966, που διεξήχθη στην Αγγλία. Μέχρι το 2005 ήταν ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών της Εθνικής Πορτογαλίας, όταν και ο Παουλέτα έσπασε το ρεκόρ του.
Το 1960, σε ηλικία 18 χρονών, εντάσσεται στην ομάδα της Μπενφίκα με μια μεταγραφή που κόστισε 350.000 εσκούδο Πορτογαλίας. Τον παίκτη είχε παρακολουθήσει ο βραζιλιάνος πρώην ποδοσφαιριστής Χοσέ Κάρλος Μπάουερ. Ο Εουσέμπιο ξεχώριζε για την ταχύτητά του, καθώς μπορούσε να τρέξει τα 100 μέτρα σε 11 δευτερόλεπτα. Ο Μπάουερ συνέστησε αρχικά τον Εουσέμπιο Eusébio στην πρώην του ομάδα, Σάο Πάολο, αλλά εκείνοι τον απέρριψαν. Τότε απευθύνθηκε στον πρώην προπονητή της ομάδας, τον Μπέλα Γκούτμαν, ο οποίος εργαζόταν εκείνη την περίοδο στην ομάδα της Μπενφίκα.
Ωστόσο επρόκειτο για μια κίνηση αμφιλεγόμενη, καθώς η Σπόρτινγκ Λοουρένσο Μάρκες ήταν θυγατρική της Σπόρτινγκ Λισαβόνας, η οποία αμφισβήτησε τη νομιμότητα της μεταγραφής. Σύμφωνα με τον Εουσέμπιο: «Έπαιζα στην ομάδα τροφοδότη της Σπόρτινγκ στη Μοζαμβίκη, η Μπενφίκα ήθελε να με πληρώσει με ένα συμβόλαιο για να πάω, ενώ η Σπόρτινγκ ήθελε να με πάρει ως ταλέντο για να αποκτήσω εμπειρία χωρίς χρηματική ανταμοιβή. Η Μπενφίκα έκανε μια καλή προσέγγιση. Πήγαν να μιλήσουν με τη μητέρα μου, τον αδελφό μου και προσέφεραν 1.000 € για τρία χρόνια. Ο αδελφός μου ζήτησε τα διπλά και αυτοί τα κατέβαλαν. Υπέγραψαν συμβόλαιο με την μητέρα μου και πήρε τα χρήματα».
Στις 15 Ιουνίου, η Μπενφίκα έπαιξε στον τελικό της διοργάνωσης Tournoi de Paris ενάντια στη Σάντος του Πελέ. Στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου, με την Μπενφίκα να χάνει με 0-4, ο Μπέλα Γκούτμαν αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τον Εουσέμπιο. Αμέσως μετά την πραγματοποίηση της αλλαγής η Σάντος πέτυχε και πέμπτο τέρμα.
Ωστόσο, μεταξύ του 63ου και του 80ου λεπτού, ο Εουσέμπιο κατάφερε να σημειώσει 3 γκολ και να κερδίσει ένα πέναλτι, με τον Χοσέ Αουγκούστο όμως να αποτυγχάνει να σκοράρει κατά την εκτέλεσή του. Το παιχνίδι τελείωσε 6-3 για την Σάντος, με τον Εουσέμπιο να γίνεται εξώφυλλο της διάσημης γαλλικής εφημερίδας, L’Equipe.
Η επόμενη σεζόν θα ήταν αυτή κατά την οποία θα άρχιζε να κερδίζει την παγκόσμια αναγνώριση, σκοράροντας 12 γκολ σε 17 αγώνες πρωταθλήματος (παρά το γεγονός πως η ομάδα τερμάτισε στην τρίτη θέση), κατακτώντας το Κύπελλο Πορτογαλίας ενάντια στη Βιτόρια Σετούμπαλ, με τον ίδιο να πετυχαίνει δύο γκολ στον τελικό και κερδίζοντας το Ευρωπαϊκό Κύπελλο κόντρα στην ομάδα της Ρεάλ Μαδρίτης.
Στον τελικό μάλιστα, όπου η Μπενφίκα νίκησε την Ισπανική ομάδα με 5-3, ο Εουσέμπιο πέτυχε δύο γκολ για την ομάδα του. Έτσι κατάφερε να τερματίσει στη δεύτερη θέση για το βραβείο της Χρυσής Μπάλας του 1962, στην πρώτη πλήρη του σεζόν ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.
Το 1965 ψηφίστηκε ως Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής της χρονιάς κερδίζοντας τη Χρυσή μπάλα, ενώ εκτός από το 1962, κατέλαβε άλλη μια φορά τη δεύτερη θέση, το 1966. Το 1968 ήταν ο νικητής του βραβείου του Χρυσού Παπουτσιού, που απονεμόταν για πρώτη φορά, ως πρώτος σκόρερ στην Ευρώπη.
Το ίδιο κατόρθωμα επανέλαβε πέντε χρόνια αργότερα. Ήταν ο πρώτος σκόρερ της Πρωταθλήματος Πορτογαλίας επτά φορές (1964, 1965, 1966, 1967, 1968, 1970 και 1973), βοηθώντας τη Μπενφίκα να κατακτήσει 11φορές το πρωτάθλημα.
Το τελευταίο παιχνίδι του με την φανέλα Μπενφίκα ήταν στις 18 Ιουνίου 1975, κατά της Αφρικανικής ομάδας, στην Καζαμπλάνκα και συνέχισε την καριέρα του, στη Βόρεια Αμερική, με δύο ενδιάμεσες περιόδους κατά τις οποίες επέστρεψε στην Πορτογαλία – Το 1976–1977 για να αγωνιστεί με την Μπέιρα-Μαρ (πρώτη κατηγορία) και το 1977–1978 για λογαριασμό της Ουνιάο ντε Τομάρ (δεύτερη κατηγορία). Τον Οκτώβριο του 1963, επιλέχτηκε να εκπροσωπήσει την ομάδα της FIFA στη «Χρυσή επέτειος» της «Ένωσης Ποδοσφαίρου» στο Στάδιο Γουέμπλεϊ.
Αποσύρθηκε το 1979 και σήμερα αποτελεί μέρος της τεχνικής επιτροπής της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Πορτογαλίας.
Δείτε τις φωτογραφίες.
Use Facebook to Comment on this Post