.jpg)
Του ΘΑΝΑΣΗ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ
ΠΡΙΝ φτάσει σε άτομα η διαφθορά, περνούσε απ’ τα συμβούλια. Εκείνους τους οργανωμένους, αμειβόμενους και συνεργαζόμενους που δεν…
χαλούσαν καρδιές μεταξύ τους. Με τη διαβάθμισή τους που ξεκινάει απ’ τα χαμηλά. Από πειθαρχικά με τους (2) συνδικαλιστές να «καθαρίζουν», μέχρι συμβούλια για μεγάλα έργα και για λογαριασμό του Κράτους. Εκεί, λοιπόν, δεν υπήρχαν κόμματα και
ιδεολογίες. «Αθώωσε τον…δικό μου και θα καθαρίσω για τον δικό σου» κι όλο βαθύτερα στη διαφθορά, όλο…ανάπτυξη τα διαπλεκόμενα. ΚΙ έγιναν εγκλήματα που φαντάζουν σαν νόμιμες πράξεις Συμβούλια και επιτροπές με τον νόμο παραμάσχαλα. Ότι, πρόβλεπε, ό,τι όριζε. Μόνο που ο ίδιος ο νόμος, καμωμένος από χίλια μαστόρια του συστήματος και ζυγιασμένος για μεγάλα συμφέροντα, πρόβλεπε και την ατιμωρησία των εμπλεκομένων. Με χίλια παραθυράκια «εκ κατασκευής του» για επικοινωνούν λαμόγια μεταξύ τους, με διαπιστωτικές πράξεις για την συνταγματικότητά του. ΚΙ από ευθύνη; Διάχυτη για να μην εντοπίζεις ενόχους εστιάζοντας, μοιρασμένη…χαρά για να γίνει διπλή των διαπλεκομένων, κι ο ένας να καλύπτει τον άλλο. Μέχρι πότε; Μέχρι να γίνουν κάποιοι πλούσιοι. Εν κρυπτώ, χωρίς φανφάρες και ατσαλάκωτοι. Με μιαν ΥΠΟΓΡΑΦΗ τους και με πολλές ματιές μεταξύ τους για ανοχή και (αλληλο)υποστήριξη. Υπογραφές αγορασμένες (παν)ακριβά απ’ τον λαό (της…ξεγνοιασιάς) που τελικά πληρώνει τα σπασμένα ως τελικός αποδέκτης της (κάθε) ζημιάς ΚΙ ύστερα; Έσπασε ο διάολος το ποδάρι του, σπάει και ο δεσμός των νόμιμα ανόμων που δεν το περίμεναν. Λυμένα τα χέρια της Δικαιοσύνης
τ’ απλώνει μακριά στο παρελθόν, σβερκώνει ανόμους, αποκαλύπτει σκάνδαλα, εντέλλεται να ευπρεπιστούν κελιά (για ανέγγιχτες «ιερές αγελάδες») κι εμείς κοιτάμε απορημένοι. Κάτι αλλάζει και ο κ. Σαμαράς αμύνεται εν μέσω αντιπολιτευόμενων λύκων (και ποντικιών που βρυχώνται). Παραπέμπονται τ. υπουργοί, τα «ισόβια» τρομάζουν μελλοντικούς και επίδοξους, ήρθε και η ώρα για τα…συμβούλια (και επιτροπές). Και δεν νοούμε την επιτροπή γονέων και κηδεμόνων ή της πολυκατοικίας.
ιδεολογίες. «Αθώωσε τον…δικό μου και θα καθαρίσω για τον δικό σου» κι όλο βαθύτερα στη διαφθορά, όλο…ανάπτυξη τα διαπλεκόμενα. ΚΙ έγιναν εγκλήματα που φαντάζουν σαν νόμιμες πράξεις Συμβούλια και επιτροπές με τον νόμο παραμάσχαλα. Ότι, πρόβλεπε, ό,τι όριζε. Μόνο που ο ίδιος ο νόμος, καμωμένος από χίλια μαστόρια του συστήματος και ζυγιασμένος για μεγάλα συμφέροντα, πρόβλεπε και την ατιμωρησία των εμπλεκομένων. Με χίλια παραθυράκια «εκ κατασκευής του» για επικοινωνούν λαμόγια μεταξύ τους, με διαπιστωτικές πράξεις για την συνταγματικότητά του. ΚΙ από ευθύνη; Διάχυτη για να μην εντοπίζεις ενόχους εστιάζοντας, μοιρασμένη…χαρά για να γίνει διπλή των διαπλεκομένων, κι ο ένας να καλύπτει τον άλλο. Μέχρι πότε; Μέχρι να γίνουν κάποιοι πλούσιοι. Εν κρυπτώ, χωρίς φανφάρες και ατσαλάκωτοι. Με μιαν ΥΠΟΓΡΑΦΗ τους και με πολλές ματιές μεταξύ τους για ανοχή και (αλληλο)υποστήριξη. Υπογραφές αγορασμένες (παν)ακριβά απ’ τον λαό (της…ξεγνοιασιάς) που τελικά πληρώνει τα σπασμένα ως τελικός αποδέκτης της (κάθε) ζημιάς ΚΙ ύστερα; Έσπασε ο διάολος το ποδάρι του, σπάει και ο δεσμός των νόμιμα ανόμων που δεν το περίμεναν. Λυμένα τα χέρια της Δικαιοσύνης
τ’ απλώνει μακριά στο παρελθόν, σβερκώνει ανόμους, αποκαλύπτει σκάνδαλα, εντέλλεται να ευπρεπιστούν κελιά (για ανέγγιχτες «ιερές αγελάδες») κι εμείς κοιτάμε απορημένοι. Κάτι αλλάζει και ο κ. Σαμαράς αμύνεται εν μέσω αντιπολιτευόμενων λύκων (και ποντικιών που βρυχώνται). Παραπέμπονται τ. υπουργοί, τα «ισόβια» τρομάζουν μελλοντικούς και επίδοξους, ήρθε και η ώρα για τα…συμβούλια (και επιτροπές). Και δεν νοούμε την επιτροπή γονέων και κηδεμόνων ή της πολυκατοικίας.
Η ΣΥΜΒΑΣΗ της ΔΕΗ για τον σταθμό στο Αλιβέρι ζημίωσαν το δημόσιο και η Δικαιοσύνη θα βγάλει άκρη. Σημασία έχει πως ο Πρόεδρος και ο το μέλος της επιτροπής (παραπέμπονται) έσπευσαν να παραιτηθούν και κανένας δεν σπεύδει να αρπάξει τη θέση τους. Κάποτε έσπευδαν για πόστα με προοπτική και «οφέλη». Βρέθηκε αντικαταστάτρια του κ. Μέργου, δεν βρέθηκε για το ΤΑΙΠΕΔ και αρχίζει το…δράμα μας. Τι κάνουμε χωρίς στελέχη τύπου Αθανασόπουλου με τις (βαριές) υπογραφές, χωρίς επιτροπές «ριζοσπαστικών» αναζητήσεων, χωρίς συμβούλια (ηγεμονικά) αμειβομένων, «τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους».