Η λεηλασία των καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο ποσοστό, γίνεται γιά να εξισορροπηθεί η αδυναμία του Κυπριακού κράτους να συμβάλλει στην κάλυψη της μαύρης τρύπας των Τραπεζών της, μετά τις απώλειες από το….
κούρεμα των Ελληνικών ομολόγων, που με αίσθημα αλληλεγγύης, αλλά και προσβλέποντας στο αζημίωτο είχαν αγοράσει οι προηγούμενες.
Με το πρόσχημα της πιλοτικής εφαρμογής, που τελείως τυχαία έγινε εκεί που υπάρχουν -με τις πρώτες εκτιμήσεις- τεράστια αποθέματα φυσικού αερίου, ο κουρέας της Στουτγκάρδης, κατέστρεψε εν μία νυκτί την τραπεζική πίστη της Κύπρου. Την τραπεζική πίστη της υπόλοιπης Ευρώπης ανέλαβε να καταστρέψει φασόν ο νέος πρόεδρος του “Γιούρονγκρουπ” -που λένε και οι Κύπριοι, Γερούν Ντάϊσελμπλουμ δηλώνοντας, οτι το μοντέλο που εφαρμόστηκε στην Κύπρο με το κούρεμα των καταθέσεων δεν θα είναι το τελευταίο, προαναγγέλλοντας ότι θα ακολουθήσουν και άλλες χώρες που θα χρειαστεί να αναδιαρθρώσουν τον τραπεζικό τους τομέα, αναδιπλωνόμενος «Η Κύπρος είναι ειδική περίπτωση με εξαιρετικές προκλήσεις, που απαιτούσε λύση bail-in, να πληρώσουν οι ίδιες οι τράπεζες, στην οποία συμφωνήσαμε χθες. Τα μακρο-οικονομικά προγράμματα προσαρμογής λαμβάνονται ανάλογα με τις ανάγκες κάθε χώρας και δεν υπάρχουν μοντέλα για όλους».
Οφείλουμε να ευχαριστήσουμε τους κκ Σόϊμπλε και Ντάϊσελμπλουμ γιά την υπερπροστατευτική και διασωστική τους πολιτική αλλά δεν αντέχουμε άλλη προστασία και διάσωση, άλλωστε όταν λέμε να πληρώσουν οι ίδιες οι Τράπεζες εννοούμε τους ιδιοκτήτες των Τραπεζών, τουτέστιν μεγαλομέτοχοι και μεγαλοκαταθέτες, που είναι συνήθως του ιδίου ληστρικού φυράματος. Δεν εννοούμε τους καταθέτεςγενικώς, δεν εννοούμε τον αποταμιευτή που δουλεύει δια βίου γιά να μαζέψει 180.000 ευρώ και να αγοράσει στέγη, χωρίς να πέσει στα νύχια της τοκογλυφίας. Η τιμωρητική λειτουργία του μηχανισμού διάσωσης της Κύπρου θα ήταν λογική αν εμπεριείχε ένα μήνυμα προς τους ανά τον κόσμο συναλλασσόμενους και ειδικά σε αυτούς που αρέσκονται στις “τρελλές” αποδόσεις των κεφαλαίων που τοποθετούν, έχοντας μία έσωθεν πληροφόρηση γιά το πότε θα ανοιχτούν και γιά το πότε θα τραβηχτούν από την τοποθέτηση των κεφαλαίων τους. Ας θυμηθούμε το σκάνδαλο του Χ.Α.Α., που ωφέλησε αυτούς που είχαν εσωτερική πληροφόρηση, γιά το ποιά στιγμή πρέπει να “τραβηχτείς έξω”. Σαν συνουσία με φυσική αντισύλληψη.
Οταν αφήνεις ανέγγιχτους τους κομπραδόρους που με εναρμονισμένες πρακτικές, χειραγώγηση των μετοχικών τους πακέτων και σύνθετων χρηματιστηριακών προϊόντων, πλουτίζουν αφαιρώντας κεφάλαια, δηλαδή αποθησαυρισμένη εργασία από τον κύκλο εργασίας – κατανάλωσης, οι μόνες υπηρεσίες που προσφέρεις, ειναι σε αυτούς τους ίδιους, και στην γιγάντωση του τραπεζικού τομέα, ένθερμου οπαδού του κέρδους σε βάρος της ζωντανής εργασίας.
Όταν ανακοινώνεις μέσω του μαθητευόμενού σου Νταϊσελμπλουμ οτι το κούρεμα των καταθέσεων έχει και συνέχεια, εκατό διαψεύσεις να κάνει ο δύσμοιρος Ολλανδός, έχεις δώσει το μήνυμα: “Τα χρήματά σας δεν είναι σίγουρα πουθενά, παρά μόνο στις γερμανικές Τράπεζες που δεν σας δίνουν τόκο και βοηθάνε την πιό εύρρωστη οικονομία της Ευρώπης”. Το ότι οι ίδιοι οι Γερμανοί δεν ξέρουν που να πάνε τα χρήματά τους, επειδή φοβούνται μιά οικονομική Βαϊμάρη δεν μας το εξηγεί ο Βολφγκανγκ. (Wolfgang, η περπατησιά του λύκου)
Όταν σχοινοβατείς μεταξύ της αγανάκτησης πολλών άλλων πληθυσμών γιά την, λόγω των δικών σου γιγαντιαίων πλεονασμάτων, ελλειμματική πορεία της δικής τους οικονομίας, εφαρμόζεις την ίδια ασφυξία, που εφήρμοσαν τότε οι νικητές του πρώτου πολέμου, στην γερμανική οικονομία και οδήγησε στην άνοδο του Φύρερ.
Όταν εναρμονίζεσαι με το εξυφαινόμενο σχέδιο της χρηματοπιστωτικής δικτατορίας, αν δεν είσαι ήδη υπάλληλος στο κλειστό club των 100 ισχυρότερων οικογενειών του πλανήτη, και κάθε σου κίνηση εξυπηρετεί την σταδιακή επιβολή του, βρίσκεσαι πλέον στην μέση του τεντωμένου σχοινιού και σου έχει πέσει η ράβδος.
Όταν ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου και πρώην πρόεδρος του Γιούρογκρουπ σε κατηγορεί, πως μόλις έφυγε, φέρθηκες στο Κυπρομβούργο σαν να ήταν συμμορίτες και γκάνγκστερ και μάλιστα στην γλώσσα σου, σημαίνει οτι η απανεμιά που υπάρχει στην Ευρώπη δεν θα διαρκέσει γιά πολύ.
Όταν τέλος αρνείσαι κάθε έννοια χαλάρωσης του σκληρού ευρώ και ελεγχόμενου πληθωρισμού, που θα βοηθούσε κάποιες πιό αδύναμες οικονομίες της Ευρωζώνης να ανακάμψουν από την αποστέωση στην οποία τις έχεις καταδικάσει, επιτρέποντας επιλεκτικά τον χρηματισμό των γερμανικών εξαγωγικών εταιρειών, φτάνει να γίνεται έξω από τα σύνορα της “Μητρόπολης”, όταν αποδεικνύεσαι ο “φαταούλας” της Ευρώπης, ξεπλένοντας συγχρόνως μέσω του κύρους σου, το σύνολο του μαύρου χρήματος που “παράγουν” οι γερμανικές συναλλαγές των εταιρειών με κυβερνήσεις της κάθε μπανανίας, όπως οι δικές μας, τότε κερδίζεις επάξια τον τίτλο του ανάλγητου οικονομικού τρομοκράτη. Καμία σχέση με Ευρώπη των Λαών και Ευρώπη των κινημάτων, οικτίρω τον εαυτό μου που γιά λίγο το πίστεψα. Η περπατησιά του λύκου σκιάζει την Ευρώπη.
Από ένα γενικευμένο Bank run δεν γλυτώνει ούτε η Deutshe Bank. Προσωπικά δεν φοβάμαι καθόλου. Άντε τώρα να καταλάβει ο οιονεί Γερμανός τον στίχο του αλησμόνητου Νίκου Παπάζογλου “Τι να τα κάνεις τα λεφτά αμα δεν έχεις φράγκο;”
Τον Σεπτέμβριο διεξάγονται οι γερμανικές εκλογές. “Κύριεν Σόϊμπλεν, εσείς και τον γιούρονγκρουπ, γιατίν περιπαίζετεν τες ψηφοφόρους σας;”
Σαν επίλογος η εύστοχη παρατήρηση του Χελάκη:
…Χρόνια τώρα –τα χρόνια του μνημονίου- κανείς δεν υπερασπίζεται την Ευρωζώνη. Απλώς μας λένε ότι έξω από αυτή θα είναι χειρότερα. Το επαναλαμβάνουν κάθε φορά που επιβάλλουν νέα μέτρα εξοντώνοντας την κοινωνία…
…Συνιστά μέγιστη πολιτική επιπολαιότητα να θεριεύει στην κοινωνία η άποψη για έξοδο από το ευρώ και τα κόμματα που είναι εναντίον των μνημονίων, της Μέρκελ και της Τρόικας να μην έχουν ένα σχέδιο ήδη επεξεργασμένο.
Η περίπτωση της Κύπρου αποδεικνύει πως όταν διαπραγματεύεσαι με επίδοξους κατακτητές πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για όλα τα ενδεχόμενα. Διαφορετικά είναι σαν να ζητάς από τον σφαγέα σου, καλύτερες συνθήκες σφαγής…
http://alithinapsemata.gr