Οι τελευταίες στιγμές του Χριστού πάνω στο σταυρό

Ο ψαλμός 22, ένας από τους αγαπημένους μου, συνδυάζει την ποιητική φλέβα του Δαβίδ με την προφητική του ικανότητα και εξιστορεί με συγκλονιστικό τρόπο, παρότι 1000 χρόνια πριν, τις τελευταίες στιγμές του Κυρίου πάνω στον Σταυρό…
Θεέ μου, Θεέ μου γιατί με εγκατέλειπες; 1

γιατί στέκεις μακριά και δε με σώζεις;

γιατί τα λόγια της κραυγής μου δεν ακούς;

Θεέ μου σου κράζω όλη μέρα, μα εσύ δεν αποκρίνεσαι,

φωνάζω και την νύχτα, μα να ησυχάσω δεν μπορώ.

Αλλά εσύ είσαι ο Άγιος κι είσαι πάντα εκείνος που ο Ισραήλ δοξολογεί.

Σε σένα ελπίσανε οι πρόγονοί μας, έλπισαν και τους ελευθέρωσες.

Σε σένα φώναξαν με δύναμη και σώθηκαν, σε σένα ελπίσανε και δεν ντροπιάστηκαν.

Αλλά εγώ είμαι σκουλήκι κι όχι άνθρωπος,

ανθρώπου παρωδία και λαού απόδιωγμα.

Με ειρωνεύεται καθένας που με βλέπει, ζαρώνουνε τα χείλη τους, κουνάνε το κεφάλι:

“Κατέφυγε στον Κύριο”, λένε,

“ας τον σώσει ας τον λυτρώσει αφού τον αγαπάει”. 2

Εσύ με πήρες από τη μήτρα, και με εμπιστεύτηκες στης μάνας μου τα στήθια.

Είμαι κοντά σου από την γέννησή μου,

απ΄την κοιλιά της μάνας μου εσύ είσαι ο Θεός μου. 3

Μην φεύγεις από μένα!

Θλίψη έρχεται και δεν υπάρχει βοηθός.

Με βάλανε στη μέση δυνατοί πολλοί, της Βασάν οι ταύροι με κυκλώσαν.

Δείχνονται απειλητικοί εναντίον μου σαν το λιοντάρι που ξεσκίζει και βρυχιέται.

Σαν το νερό παρέλυσα,

τσακίστηκαν όλα τα κόκαλά μου.

Μέσα μου έγινε η καρδιά μου σαν το κερί που λιώνει.

Σαν κεραμίδι ο λάρυγγας μου στέγνωσε, κι η γλώσσα μου κολλάει στον ουρανίσκο, 4

με έριξες στο χώμα να πεθάνω.

Σκύλοι με κυκλώσαν, κακοποιών φατρία μ΄έβαλε στη μέση,

ξέσκισαν τα χέρια μου και τα πόδια μου.

Μπορούν να μετρηθούν όλα τα κόκαλά μου,

κι εκείνοι με κοιτάζουν.

Τα ρούχα μου μοιράζουν μεταξύ τους και ρίχνουν κλήρο για τη φορεσιά μου. 5

Εσύ όμως Κύριε, μη μένεις μακριά μου,

έλα γοργά να με βοηθήσεις, Δύναμη μου!

Λύτρωσε την ζωή μου απ΄το σπαθί,

απ΄την εξουσία του σκύλου την πολύτιμη ψυχή μου.

Βγάλε με από του λιονταριού το στόμα,

σώσε με απ΄του αγριοβούβαλου τα κέρατα.

Κύριε, μου έχεις κιόλας αποκριθεί!

Θα εξιστορώ στ΄αδέρφια μου την ύπαρξή σου,

μέσα σ’ όλη τη σύναξη θα σ’ εξυμνώ.

Όσοι τον Κύριο σέβεστε, υμνήστε τον!

Όλοι οι απόγονοι του Ιακώβ, δοξάστε τον!

Όλοι οι Ισραηλίτες, φοβηθείτε τον!

Κανένα δεν περιφρόνησε φτωχό ούτε για την θλίψη του αδιαφόρησε,

δεν έκρυψε από αυτόν το πρόσωπό του μα στην κραυγή του για βοήθεια ανταποκρίθηκε.

Ο έπαινος μου από σένα αρχίζει Κύριε,

σε σύναξη μεγάλη τα τάματα μου θα τα εκπληρώσω μπροστά σε αυτούς που σε φοβούνται.

Θα φάνε οι φτωχοί και θα χορτάσουν,

όσοι ζητούν τον Κύριο θα τον δοξάσουν, οι καρδιές τους θα ζήσουν αιώνια.

Θα θυμηθούν και θα γυρίσουν στον Κύριο όλα τα πέρατα της γης και θα τον προσκυνήσουν οι οικογένειες όλων των λαών.

Γιατί στον Κύριο η απόλυτη εξουσία ανήκει και αυτός στα έθνη κυριαρχεί.

Μονάχα αυτόν θα προσκυνήσουν οι καλοζωισμένοι όλοι της γης,

κάθε θνητός της γης θα υποκλιθεί μπροστά του,

θα ζήσει κι η ψυχή μου χάρη σε αυτόν.

Οι επερχόμενες γενιές θα τον λατρεύουν,

θα μιλάνε για τον Κύριο στη γενιά που έρχεται,

θα διαλαλούνε τη δικαιοσύνη του, σ’ αυτούς που πρόκειται να γεννηθούν,

τα όσα έκανε θα πουν.

1. Κατά την ένατη περίπου ώρα φώναξε ο Ιησούς με δυνατή φωνή, και είπε, “Ηλί, ηλί, λαμά σαβαχθανί;”, το οποίο σημαίνει: Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειπες;

Κατά Ματθαίον κεφ 27 45-46

2. Όσοι βάδιζαν πλησίον, τον βλασφημούσαν και κουνούσαν τα κεφάλια τους και έλεγαν, “Εσύ που θα γκρέμιζες τον ναό και σε τρεις μέρες θα τον ανοικοδομούσες, σώσε τον εαυτό σου. Εάν είσαι Υιός του Θεού, κατέβα από τον σταυρό”. Επίσης και οι αρχιερείς, μαζί με τους γραμματείς και τους πρεσβύτερους, έλεγαν “Άλλους έσωσε, τον εαυτό του δεν μπορεί να τον σώσει. Εάν είναι βασιλεύς του Ισραήλ, ας κατέβει τώρα από τον σταυρό και θα πιστέψουμε σ΄ αυτόν. Έχει πεποίθηση στον

Θεό, ας τον σώσει τώρα, εάν το θέλει, διότι είπε, “Είμαι Υιός του Θεού”.

Κατά Ματθαίον κεφ 27 39-43

3. Κατά τον έκτο μήνα , αποστάλθηκε ο άγγελος Γαβριήλ από το Θεό στην πόλη της Γαλιλαίας, που ονομάζεται Ναζαρέτ, προς παρθένα η οποία ήταν μνηστευμένη με άντρα, που ονομαζόταν Ιωσήφ, από τον οίκο Δαβίδ. και το όνομα της παρθένας ήταν Μαριάμ. Και αφού εισήλθε και παρουσιάστηκε προς αυτήν, είπε: “Χαίρε, κεχαριτωμένη, ο Κύριος είναι μαζί σου. [Ευλογημένη εσύ μεταξύ των γυναικών]”. Εκείνη ταράχτηκε πολύ από τα λόγια αυτά και διαλογιζόταν τι είδους μπορεί να είναι αυτός ο χαιρετισμός. Και ο άγγελος της είπε:

“Μη φοβάσαι, Μαριάμ, γιατί βρήκες χάρη μπροστά στο Θεό. Και ιδού, θα συλλάβεις στην κοιλιά και θα γεννήσεις γιο και θα καλέσεις το όνομά του Ιησού. Αυτός θα είναι μεγάλος και θα κληθεί Υιός του Υψίστου και θα του δώσει ο Κύριος ο Θεός το θρόνο του Δαβίδ του πατέρα του, και θα βασιλέψει πάνω στον οίκο Ιακώβ στους αιώνες και δε θα υπάρχει τέλος στη βασιλεία του”. Είπε τότε η Μαριάμ προς τον άγγελο: “Πώς θα γίνει αυτό, αφού δε γνωρίζω άντρα;” Και αποκρίθηκε ο άγγελος και της είπε: “Πνεύμα Άγιο θα έρθει πάνω σου και δύναμη Υψίστου θα σε επισκιάσει. γι’ αυτό και το άγιο που θα γεννηθεί θα κληθεί Υιός Θεού.

Κατά Λουκά κεφ 1 26-35

4. Ύστερα, επειδή γνώριζε ο Ιησούς ότι όλα έχουν ήδη εκτελεστεί, για να εκπληρωθεί σε όλα η γραφή, λέει, “Διψώ”. Εκεί βρισκότανε δοχείο γεμάτο ξύδι. Οι στρατιώτες γέμισαν ένα σφουγγάρι με ξύδι, το έβαλαν σε ένα κοντάρι και το έφεραν στο στόμα του Ιησού.

Κατά Ιωάννη κεφ 19 28-29

5. Οι στρατιώτες, όταν σταύρωσαν τον Ιησού, πήραν τα ενδύματα του και τα χώρισαν σε τέσσερα μερίδια, ένα μερίδιο για κάθε στρατιώτη, ο δε χιτώνας δεν είχε ραφή, ήταν υφαντός από επάνω έως κάτω. Είπαν λοιπόν μεταξύ τους, “Ας μη τον σχίσουμε αλλά ας βάλουμε για αυτόν κλήρο τίνος θα πέσει”.

Κατά Ιωάννη κεφ 19 23-24

**Το βιβλίο των Ψαλμών αποτελεί μια συλλογή 150 θρησκευτικών ποιημάτων. Ο Δαυίδ, έγραψε τουλάχιστον 73 από αυτά. Η συλλογή περιλαμβάνει διάφορες κατηγορίες ποιημάτων, που με βάση τα φιλολογικά τους χαρακτηριστικά διακρίνονται σε τρεις κυρίως τύπους:

Ύμνοι,

Θρήνοι,

Ευχαριστήρια άσματα,

από άποψη περιεχομένου όμως το βιβλίο των Ψαλμών καλύπτει ένα ευρύτατο φάσμα πνευματικών ενδιαφερόντων. Η ποικιλία των θεμάτων στα οποία αναφέρεται και η δύναμη του ποιητικού λόγου κατέστησαν το βιβλίο των Ψαλμών το υμνολόγιο τόσο της ιουδαϊκής συναγωγής όσο και της χριστιανικής εκκλησίας.

Ο Δαυίδ αποτελεί εξέχουσα Βιβλική προσωπικότητα.

Υπήρξε ποιμένας, μουσικός, ποιητής, στρατιωτικός διοικητής, προφήτης και βασιλιάς. Το όνομά του σημαίνει «Αγαπητός». Ήταν ο δεύτερος κατά σειρά μετά τον Σαούλ Βασιλιάς της Ιουδαϊκής δυναστείας στην Ιερουσαλήμ που βασίλευσε για 40 χρόνια πιθανώς από το 1033/1077 π.Χ. ως το 993/1037 π.Χ.

diulistirio.blogspot.ch